7 2 0
                                    




•soğuk hava içimi titretirken yüzüme çarpan Rüzgar'ı fazlasıyla hissediyordum  şu zamana hayatımda yaşadığım tüm zorlukları unutmaya çalışıyordum çünkü bu şeyleri kafamın içinde tekrarlarsam hayatımın daha da kötü bir hal alacağını biliyorum.

•Ben bu düşünceler dalmışken bir ses yükseldi
-Eful kızım camı kapat üşüteceksin'
-Tamam babacım
Doğru ya camı kapatmayı unutmuştum ilk defa ön koltuğa oturmuştum yaşım küçük olduğu için izin vermezdi babam on koltuğa oturmama, ama artık 17 yaşındaydım çok büyümesem de genç toplumun arasındaydım düşüncelerime ara verip camı kapattım sanırım Rüzgar'a karşı koymak bu kadar basitti en azından şimdilik....

•İzmirdeki eski evimize gidiyorduk yeni okulum yeni hayatım olacaktı ama henüz bunların hiçbirine hazır değildim

•Duygularım çok karıştı İstanbul'da psikoloğa her hafta sonu gidiyordum ,yakınlaşıyorduk o evle ilgili güzel anılarım yoktu içimi kötü bir his kaplıyordu nefesim bana yetmiyordu  çok geçmeden eve varmıştık babamın inmesini bekleyerek evin karşısında durdum iki katlı göz kamaştıran bir evdi bahçesi çok büyüktü her köşesinde ayrı bir hüzün dolu hatıra ve izler var canımı en çok yakan bu eve ilk geldiğimizde  annem de varken şimdi sadece babam var ,sanki kötü sonlu bir hikaye yok gibi geliyordu ama varmış.

•Kapıyı babam açtığında yüzüme  deterjan kokusu çarptı  sanırım biz gelmeden evi temizlemişlerdi aklıma gelen düşünceyle kalbim hızlı hızlı atmaya başladı nefesim bana yetmiyor gibi hissediyorum ya annemin odasını da temizlemişlerse sırtımdaki çantayı kenara atıp babamın arkadan bağırmasına aldırış etmeden yukarı çıktım kapının önünde dikili verdim o kapıyı açmaya cesaretim yoktu yapabilirdim ama bir hızla kapıyı açtım açmamla beraber annemin parfümünün kokusunu iliklerime kadar hissettim...

•Yatağına oturdum her zamanki gibi çok düzenli toplanmıştı yatağın yanındaki Çekmecenin üzerindeki kar küresini elime aldım onu çok özlemiştim belki beni duyuyordur

-çok özledim anne canım yanıyor geçer diye varsaydım ama olmuyor soğuk mu oralar hayat çok acımasız,vefasız!

Neden bu kadar zor dünyayı sevmek?

Hissetmiyorum...hissedemiyorum...

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Oct 23, 2022 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

•Eful•Where stories live. Discover now