"မင်း အခုချက်ချင်းဖယ်..."
ကိုယ်ကသာ လူသတ်တော့မဲ့ အသံနဲ့ပြောနေပေမဲ့
သူမ ကတော့ မမှု
ရေးရေးပြုံးလျက်သာ
လက်တို့ကို လှုပ်ရှားဆဲ။
"မင်း ကိုငါ ဖယ်..........."
စကားမဆုံး ခင်မှာပင်
ရုတ် တရက် ကပ်လာသည့် မျက်နှာကြောင့်
ဆက်ပြောရမည့်
စကားတို့က လည်းချောင်း ထဲမှာပင်
ပျောက်သွားတော့သည်။
"စကား မများနဲ့ပြော ထားတယ် မလား"
နီးကပ်လွန်းတာကြောင့်
သူမ ရှုထုတ်လိုက်သည့် လေနွေးနွေးတို့က
ထက်ရဲ့ရင် နှာခေါင်းထဲ တိုက်ရိုက် တိုးဝင်လာသည်။
အွင်း....
မဖိတ်ခေါ်ပဲ ရောက်လာသည့်
မွတ်သိပ် သည့် အနမ်း တခု
စိတ်ထဲ ငြင်းဆန်နေမိပေမဲ့
ခန္ဓာကိုယ်ကတော့ ဆက်တိုက် တုန်ပြန်နေမိသည်။
အချိန်ကြာ သည် နှင့်အမျှ အောက်ကကောင်ကလဲ
ပေါက်ကွဲမတက် ....ဆိုဒ်အကြီးဆုံး Boxer ဝတ်ထားတာတောင် အထဲမှာ ကျပ်ထုပ်နေပြီ
Hmmm.....
သူမ နှုတ်ခမ်းတို့ကို ခွာလိုက်သည့်အချိန်
လူက ကိုင်ပေါက်ခံထားရသလို sofa ပေါ်မှာ
ခပ်မျှော့မျှော့သာ
"ကိုထက် ညီငယ်လေး အထဲမှာ အသက်ရှု
ကျပ်နေပြီနဲ့ တူတယ် သွယ်တို့
လွှတ်ပေးလိုက်ရမလား"
ထက်ရဲရင့် တုန့်စိုင်းမှု မရှိ ခေါင်းညိတ်မိသည်။
'ဘုရားရေ ငါ ခေါင်းညိတ်မိလိုက်တာလား'
သူမကတော့ လိုချင်တာ ရသွားသလို
ကျေနပ်သည့် အမူအရာဖြင့်
ခါးပတ်ကြိုးကို ဖြုတ်နေပြီဖြစ်သည်။
Boxer ကို ဆွဲချ လိုက်သည့် နှင့်
ထွက်လာသည့် ၉ လက်မနီးနီး
အကောင်က တရှူးတရှူး တရှဲတရှဲ နဲ့
နီးရာလူပေါက်တော့မည့် မြွေဟောက် ပမာ
အကြောထင်းထင်းတွေနဲ့ တုန်ရီလျက်။
လက်မရွံ မြွေအလိမ္မယ် မလေးကတော့
အကြောက် အရွံ့ မရှိ ဖမ်းကိုင်လိုက်ပြီး
မြွေခေါင်းကို သေချာ ဖစ်ညစ်တော့
Ammmm.....
ထက်ရဲရင့် အံကြိတ်ရင်း ညီးညူမိသည်
"Wow
လက်နဲ့တောင် မဆန့်ဘူး
ဒီမှာကြည့်ဦး ကိုထက်"
Part 1
Start from the beginning
