Nagbibingi-bingihan...nagbubulag-bulagan ako sa lahat ng mapang-api at mapang-lait na sinasabi ng ibang tao tungkol saakin. Mga matapobre, sa isip ko. Ang bilis nilang manghusga. Porket mahirap lang ako at di mayaman tulad nila? Wala silang karapatan na husgahan ang pagkatao ko dahil unang-una, hindi sila husgado at wala silang karapatan.
"Malapit nang mag-umpisa ang seremonya. Tapos na po ba kayo, maam?" tumango lang ako bilang sagot sa bababe at sumunod dito palabas ng kwarto.
Masaya ako habang nakatayo sa buhangin. Inaantay na magsimula ang seremonya. Inilibot ko ang mga mata ko sa paligid at hindi ko maiwasang hindi mamangha. Everything was perfect. Nagsimula na akong maglakad sa gitna. Everyone's eyes were on me, but my eyes were lock on you. You look so perfect in a white polo, sleeves rolled up to the elbow, at bukas naman ang tatlong unang butones ng polo mo. You look like a living Greek god.
"You look stunning, baby." bulong mo sa tenga ko nung makalapit ako sa'yo. I can't help but blush.
Nag-umpisa na ang seremonya. Halos maluha-luha pa ako sa sobrang saya. Nung sinabi ng pari na magpalitan na ng ating vows, naramdaman kong marahan mong pinisil ang kamay ko. Dahan-dahan akong napatingin sa'yo at halos matunaw ako nung bigla kang ngumiti.
"I, Hendrick Montemayor, take you, Camilla Honrado, to be my wife. I promise to be true to you and love you with all my heart. I promise to never leave your side. I promise to take care of you and honor you for the rest of my life." Pagkatapos ay isinuot mo saakin ang singsing na tanda ng ating pag-iibigan.
Ngumiti muna ako sayo bago magsalita. "I, Camilla Honrado, take you, Hendrick Montemayor, to be my husband. I promise to be true to you in good times and in bad, in sickness and in health. I promise to love you till the end."
"I now pronounce you, husband and wife. You may now kiss the bride" anunsyo ng pari na sinundan ng palakpakan ng mga saksi sa ating pag-iisang dibdib.
Ngumiti ka saakin at dahan-dahang inilapit ang iyong mukha saakin. When our face is only inches away from each other, you mouthed I love you, at pagkatapos ay inangkin mo na ng tuluyan ang aking labi. You kissed me passionately. I kissed you back and smiled triumphantly in between our kisses. Sawakas! Asawa na rin kita, Mr. Hendrick Montemayor.
Pagkatapos ng pagdiriwang ay naglakad-lakad tayo sa tabing-dagat habang magkahawak ang kamay. Hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko ngayon. Basta ang alam ko, masayang-masaya ako dahil kasama ko ngayon ang taong mahal ko...at alam kong mahal ako.
"Do you know the story about the blue moon?" tanong mo habang nakatingin sa kalawakan. Napatingin din ako dito at napangiti nung makitang kulay asul ang buwan. And yes, I know the story about the blue moon.
"Sabi nila, kung sino daw ang kasama mo habang pinagmamasdan ang blue moon, ay siya daw'ng makakasama mo habang-buhay." Sabay tayong napatingin sa isat-isa at napangiti.
"So, you really are the person whom I will spend the rest of my live with, huh?" you smirked.
Napataas naman ako ng kilay. "Bakit, may iba pa ba bukod sa akin?" pataray kong tanong. Nagulat ako nung tinawanan mo lang ako. Ahh, it's like music to my ears. Pero mas nagulat ako nung bigla mo akong hinalikan sa labi. It was a very aggressive kiss. Napakapit ako sa may batok mo at tinugunan ang mga halik mo.
"I love you, baby." you said in between our kisses. And right at that very moment, I knew you were the one. All my life, I've never been sure. Pero yung mga oras na 'yon, alam kong ikaw na ang makakasama ko sa pagtanda. You are my everything now, Hendrick. And I'm very much willing to be with you until the happily-ever-after of our lovestory. I know today...will be the start of our journey to forever.
A Journey To Forever
Magsimula sa umpisa
