İntikam

Bölüm 4

Karşılarındaki metal kapı yavaşça açılmaya başladı. Açılan kapının arasındaki boşluklardan içeriye gün ışıkları girmeye başlamıştı ve bulundukları bölgeyi aydınlatıyordu. Edwin etrafındaki sessizlik yüzünden endişelenmeye başlamıştı. Kafasını sağa ve sola çevirip etrafındaki yaşıtlarına bakıyordu. Bir süre sonra metal kapı tamamen açıldı. Grubun en önündeki cüsseli adam hareketlenmişti.

"Devam ediyoruz çocuklar. Beni izleyin." Adam sözlerinden sonra grubun önünde yürümeye devam etti. Arkada kalan çocuklar ile Edwin yavaşça ilerleyen adamı takip etmeye başladılar.

Karşılarında ufuğa kadar uzanan düzensiz dağılışlı bir bölge vardı. Havadaki bulutların azlığı gezegenin yıldızının ışıklarının tüm bölgeyi sarmasına sebep olmuştu. Edwin gözlerini diğer çocuklara çevirdi. Onlar da Edwin kadar heyecanlı gibi gözüküyorlardı. Meraklı gözleriyle geldikleri yere bakıyorlardı. Yürümeye biraz daha devam ettikten sonra uzaklarda göze batan bir adam bulunuyordu. Grup adımlarını uzaktaki adama doğru hızlandırdı. Her geçen saniye adama yaklaşıyorlardı ve adamın dış görünüşü daha da netleşiyordu. Adam beyaz renkli bir üniformaya ve siyah renkli bir pelerine sahipti. Kısa kesilmiş sakalları oldukça göze batıyordu. Biraz daha yaklaştıkça yüzünde bir yara olduğu rahatça anlaşılıyordu. Burnundan itibaren sol yanağına kadar inen kırmızı tonlu bir kesik yarasıydı. Dış görünüşü normalden çok ciddi gözüküyordu.

Grup adamın yanına gelerek yürüyüşüne son verdi. Çocuklar ilk baştaki meraklı bakışlarını hala koruyorlardı. Karşılarında duran yabancı adama doğru bakıyorlardı. Karşılarındaki adam kafasını grubun liderine çevirdi.

"Onları buraya getirdiğin için teşekkür ederim. Görevine geri dönebilirsin." Adam sözlerini tamamladıktan sonra ellerini arkada birleştirdi ve karşılarında duran çocuklara bakmaya başladı.

"Emredersiniz efendim." Grup lideri kafasıyla selam verdikten sonra arkasını döndü ve geldikleri yoldan geri gitmeye başladı.

Çocuklar sessizliklerini bozmadan hala karşılarındaki adama bakıyorlardı.

"Hoş geldiniz çocuklar. Benim adım Fenrir. Önümüzdeki birkaç haftalık eğitim süresince sizin ustalığınızı üstleneceğim." Fenrir kelimelerini ağzından çıkarırken gözleri ile tek tek çocuklara bakıyordu.

"Hepiniz teorik anlamda bilgi sahibi olacaksınız ve fiziki anlamda kendinizi kontrol edebilmeyi öğreneceksiniz. Asiller on yıllardır bu şekilde eğitim gördü." Adam konuşurken gençlerin önünde sağa sola yürüyordu. Çocuklar ise gözleriyle adamı takip ediyordu.

"Ve birazdan hepiniz gruplara bölüneceksiniz ve ilk düellonuzu atacaksınız." Adam sözlerini bitirir bitirmez olduğu yerde durdu ve önündeki çocuklara bakmaya başladı. Çocuklar Fenrir'in sözlerinden sonra biraz olsun hareketlenmişti ve birbirlerine bakmaya başladı. Arka taraflardan bir çocuk elini kaldırarak Fenrir'den konuşmak için izin istedi.

Fenrir çocuğa bakıp kafasını evet anlamında salladı.

"Usta Fenrir, çoğumuz hiç kılıç kullanmamışken ilk düellomuzu nasıl gerçekleştireceğiz." Çocuk sözünü bitirdi ve meraklı gözlerle ustası Usta Fenrir'e doğru bakmaya başladı. Diğer çocuklar da bu soru sonrasında fısıltılarını kesip bakışlarını karşılarındaki Usta Fenrir'e çevirdi.

Usta Fenrir hafifçe başını öne eğdi. Ortamda sessizlik hakimdi. Bir sür sonra Usta Fenrir başını kaldırdı ve ciddi bir tavırla çocuklara bakmaya başladı.

"Unutmayın. Bu başarı ve yetenek hepinizde var. Onu içinizde hissedeceksiniz." Usta Fenrir sözlerini bitirdikten sonra çocuklara arkasını döndü.