Fourteen Messages - Larry Stylinson (Tłumaczenie PL)

15

Louis

Powoli zablokowałem telefon, łzy płynęły mi po twarzy. Stałem na belce wysokiego mostu. Wrzuciłem mój telefon pierwszy i zobaczyłem jak znika w czarnej, pozbawionej życia wodzie poniżej. Nie potrzebuję go już. Wyglądał tak pięknie jak spadał.

Nienawidzi mnie. Chłopak, z którym przyjaźniłem się przez tyle lat, nienawidzi mnie. Chłopak, w którym się zakochałem, nienawidzi mnie. Chłopak, któremu wyznałem moje uczucia, nienawidzi mnie. Ten świat już nic dla mnie nie znaczy. Wcześniej miałem tylko Harrego, ale bez niego jestem nikim. Zrobiłem krok przed siebie, spadałem z gzymsu. Lecąc w stronę wody, czułem się jakby było to w zwolnionym tempie. Zimne powietrze jak lód pęka w moich płucach, gdy wpadam w szpony śmierci. W momencie, w którym wpadam pod wodę, powódź zalewa moje płuca. Nie walczę z tym.

Woda pali mnie w przełyku, kiedy patrzę jak zapadam się coraz głębiej w mroczną otchłań. Odchodzę ze świata, który kiedyś znałem. Widzę go, jako plamy pokazywane w moich wizjach. Nawet mój najlepszy przyjaciel już mnie nie chciał. Zamknąłem oczy i poczułem, jak drętwieją mi końcówki palców. Wkrótce rozprzestrzeniło się to na moje dłonie, ramiona, twarz, a po chwili nie czułem już całego ciała. Nie czułem żalu, gdy wiedziałem, że upadam coraz niżej i niżej, a dusza opuszcza moje ciało.

Odszedłem.

__________

Harry

3:15

Właśnie wyszedłem z baru, w którym pracowałem i zmierzałem do domu. Przyjąłem tę ofertę, żeby pomóc rodzinie, nawet jeśli wymagało to fałszywego identyfikatora. Jechałem opustoszałą ulicą, kiedy mój telefon zaczął wibrować, pokazując 'Lou' na ekranie.

Popatrzyłem na chwilę w dół, aby odblokować go. Przeskakiwałem spojrzeniem w górę na drogę, a następnie z powrotem w dół, aby szybko przeczytać tekst. Moje oczy wypełniły się łzami, gdy skończyłem, ale jedno zdanie miało dla mnie szczególne znaczenie: Kocham cię tak bardzo, o wiele bardziej niż tylko przyjaciela.

On mnie kocha? Kurwa, on mnie kocha? Kochałem Louisa przez trzy lata mojego życia, nie mogę go teraz stracić. Szybko zaczynam pisać wiadomość: 'Gdzie jest-'. Oderwałem wzrok od telefonu, bo przede mną rozległ się dźwięk klaksonu. Spojrzałem w górę i zobaczyłem, że stoi tam przyczepa traktora, której światła prześwietlały moją duszę.

Ogromna przyczepa ciągnika zderzyła się z moim malutkim samochodem i rzuciła mnie do przodu, podczas gdy mój telefon spadł na siedzenie pasażera. Uderzyłem głową o kierownicę i poczułem, że mój samochód dachuje. Czułem, jak szkło przecina skórę, a krew wypływa z żył.

Próbuję oddychać, ale płuca się poddają. Próbowałem otworzyć oczy, ale wszystko, co widziałem było rozbite i do góry nogami. Próbowałam się poruszyć i poszukać telefonu, żeby zadzwonić do Louisa, ale byłem zbyt słaby.

Czułem się uwięziony. Skomlałem, czując jak powieki opadają i wkrótce oczy się zamykają. Płuca wydęły się, a usta rozchyliły. Tak bardzo chciałem uratować Louisa, ale nie mogłem ruszyć nawet mięśniem. Moje ciało zdrętwiało, gdy przez ciemność przebił się jedyny dźwięk: dzwonek SMS-a od Louisa.

Z trudem otworzyłem oczy, żeby jeszcze raz przechylić głowę na bok. Zobaczyłem, że telefon był obok mnie, a na ekranie wciąż widniały wiadomości od Louisa. To wszystko, co widziałem, zanim oczy zamknęły się po raz ostatni i dusza odpłynęła.