5. KAT

1) OYUN BAŞLASIN

Oflayıp "ya kanka beni özlersin ama sen." dedim.

Odadan çıkmadan önce "özlemem, hazırlan ve gel." deyip çıktı.

Göz devirip üstümdeki pijamaya baktım.

Pijama ile gitsem 'bu kız zaten dünden hazır kalmaya, kabul edelim' derler.

Hayır Özgür kendine gel, oraya gidecek ve kabul edilmeden geri geleceksin.

Hızla üstümü değiştirip sırt çantamı da alıp odadan çıktım. Sevgi de odasından çıktığında güldüm. "kanka hazır gitmişken sen de başvursana, aynı odada falan kalırız. Güzel olur."

Düşünür gibi yapıp "mantıklı aslında." dedi.

Tabii mantıklı olacak, benim fikrim sonuçta.

"Ama olmaz, birinin çalışıp evin kirasını ödemesi lazım."

Dudaklarımı ısırıp "ben de çalışmaya başlayabilirim." dedim.

Kafasını olumsuz anlamda sallayıp "ayrıca sevgilimi özlerim ben, senin sevgilin dâhi yok!" dedi.

Sevgilimin olmamasının başıma bu işleri açacağını bilseydim sevgili yapardım!

"Ben anladım, sen beni sevmiyorsun!"

"Saçmalama kanka, tabii ki seviyorum." hiç düşünmeden cevap vermesi çok hoşuma gitmişti.

"Dua et çabuk pes etmemem için." dedim kabullenmiş bir şekilde.

Birkaç güne pes edeceğime yemin edebilirdim ama bu manyak kıza kanıtlayamazdım!

Pes etsem kanıtlardım ama bu sefer parayı alamadım diye öldürürdü beni.

Ne zaman geldiğimizi dâhi bilmediğim yere baktığımda kaşlarımı çattım.

Tüm İstanbul gelmiş gibiydi resmen!

Kalabalığın arasına karıştığımızda etrafa bakıyordum. "Özgür, birini durdurup bilgi alsak mı?"

Kafa sallayıp önümden geçen bir kızı durdurdum. "Pardon, biz bilgi almak istiyoruz da." dediğimde kaşlarını çattı.

Sevgi koluma vurup "gerizekalı." diye mırıldandı.

Bu kıza da bir şeyi beğendiremiyoruz!

"Yarışma hakkında bilgi almak istiyoruz, başvurular başladı mı? Nasıl başvuru yapmamız gerekiyor acaba?" dediğinde kafa salladım.

Detaya inmişti sadece. Ne gerek vardı ki?

"Daha başlamadı, birazdan bilgi verecekler. Ben de bekliyorum daha." heyecanla konuşmasına şaşırdım.

Telefondan uzak kalacağız, ne bu heyecan Allah aşkına!

"Çok heyecanlı duruyorsun?" dedim kollarımı göğsümde birkeştirirken. Böyle de hesap soruyormuşum gibi olmuştu.

"Evet, bu paraya ihtiyacım var. Tatil hayallerim var ve bu benim için bir şans! Umarım kazanırım."

Dedikleri ile gülmeye başladım. "gezmeyi sever misin?"

"Evet, sürekli gezerim. Yeni yerler keşfederim. Şu an hayalim yurt dışı, bu yüzden bu paraya ihtiyacım var!"

Hiç düşünmeden cevap vermesine karşılık derin nefes aldım. "O zaman kaybedeceksin."

Dediğim şey ile kaşlarını çatmış bir şekilde bana bakıyordu. "Nereden biliyorsun?"

Güldüm.

"Çok fazla gezdiğini söyledin. Daha önce evde bir hafta durdun mu? Ya da evine uğradın mı?"

Kışkırtıyordum. Rakip azaltmaya başlamak gerek canım.