Chapter 34/Epilogue

173 4 0
                                    


"I'm happy na kahit sa sandaling panahon ay nakapag bonding tayo. K-kahit wala ka ay your trying to communicate me. Hindi ko man lang naiparamdam sayo ang pagmamahal ko. I'm sorry, Bam. I'm sorry for thinking na ikaw ang dumukot kina eomma at appa. Eto na! Nabigyan ka na namin ng hustisya. Naipakulong na namin si Chanyeol. Hindi ko man lang nasabi sayo kung gaano kita kamahal. Gaano ako naaapektuhan kapag ikaw yung sumasalo ng kasalanan ko dati. P-pero Bam. I'll promise, Aalagaan ko sina tita at tito. Pati na din si Shamaine. Rest in peace, Bam." Nakangiti at mangiyak ngiyak na saad ko sa puntod ni Bam. Kasama ko ngayon ang asawa kong si Suga, si Taehyung kasama ang asawa niyang si JungkookHoseok, Si Railey (asawa ni Hoseok) at sina eomma at appa kasama sina Mr. and Mrs. Buwakul, ang mga magulang ni Bambam.

Its his third death anniversary. Nahirapan ang mga pulis sa paghahanap kay Chanyeol pero nahanap nila ito sa isang Mental Hospital at agad hinuli dahil gumaling na ito.

It was a long journey to me. (Chapter 1-34 nga diba🙂) We've faced many problems and now, were standing here. Its the first step to our future obstacles and success. By the guide of our parents. Kaya Bam, kung na'san ka man, I know you are in peace now. Kahit hindi ako nakapag paalam sayo, you know how much I love you. Hinding hindi ako magsasawang pasalamatan ka dahil sa pagligtas mo sa buhay ni Appa. Hinawakan ni Suga ang kamay ko saka ngumiti. Gumanti din ako ng ngiti at saka hinawakan ang tyan ko. Wala, medyo masakit lang dahil gutom na ako.

"Let's go, kain na!" Saad ni eomma saka kami ngumiti at umalis.

All I learned from my story is, huwag maging padalos dalos. But somehow, gusto kong i apply yun kay Suga. Dahil na rin sa pagiging mapagtimpi niya sakin at sa pagtitiis niya sa ugali ko. I love him, I love them all.

¡¡¡

After 6 years....


"Chim! Kitty!" Tawag ko sa dalawang makukulit na bata habang nakaupo sa kandungan ng papa nila habang naglalaro ng video games.

"Eomma, how many times I have to tell you not to call me Kitty." Yoongi pouted, one of my adopted son and now 6 years old. "Yuh, its good. Okay?" Nakangiting saad ni Chim at hinawakan ang kamay ng kuya niya. She's my adopted daughter and in 5 years now and her birthday is in next Saturday.

Yoongi yanked his hands in Chim. "Don't touch me." Yoongi said, shyly.

Natawa nalang si Chim habang ako ay umiling iling. Tumayo na silang dalawa at naunang pumunta sa dining table. Inaayos ko ang pagkain namin ng lumapit saakin si Suga at nag back hug saakin saka isinubsob ang mukha niya sa leeg ko. "Wala na akong mahihiling pa, Jimin." Saad niya na nakapag pangiti sakin. "I love you." Saad ko at humarap sakanya. He pecked my lips. "I love you too. I promise I will always protect this family, Chim and Yoongi and... you Mrs. Min." Nakangiting saad niya at ipinagdikit ang mga noo namin.

"Yoongi, can we try it to!?" Masigasig na tanong ni Chim. "N-no." Naiilang na saad ni Yoongi at iniiwas ang tingin kay Chim. Chim frowned at napansin iyon ng kuya niya. "Aish, okay. Ngayon lang." Saad niya na nakapag paangat ng tingin ni bunso at ngumiti. Napatawa nalang kami ni Suga.

THE END...



Kung pwede nga lang. Kung pwede lang(;´༎ຶٹ༎ຶ'), family stroke 🙂. STAY TUNED SA SPECIAL CHAPTER! it will be the little pasilip story of our Yoongi and Chim!!

No goodbyes, I have other stories. You can check them out but still ongoing.

Protecting My Jimin || YOONMIN ✓Where stories live. Discover now