Pathway to Success (Chasing Series #1)

Epilogue

Agad akong napangiti ng nag-reply siya. I wanna ask her if she is doing good... she's the girl I like the most parang hindi naman ako nagkakaganito noon kay Amelia, ah?! 

@callixrmrz: how you doin? lol. 

Ano ba 'yan, wala akong maisip. Bahala na!

@ashalvarez: why you asking me?

Grabe ang sungit naman pala ng babaeng 'to, mukhang snob pa at mayaman. Ako kahit mayaman ang pamilya namin hindi naman ako tulad ng babaeng ito. Mukhang mahihirapan ako dito. 

@ashalvarez: wala ka ng pakialam doon we are not even close at saka paano mo nalaman pati apelyido ko, huh?!

What the heck? I replied to her for the last time and I turned off my phone right away. What was that, Callix?

I went to sleep after that because I can't act right anymore. Medyo nahihilo na rin ako dahil napadami ata ang inom ko. Lumipas ang mga araw na hindi ko nakikita si Ashley sa bar kahit kapag may free time ako ay lagi akong dumadaretso sa bar para lamang makita siya.

Sayang naman 'yung pagkakataon kahit papaano gusto ko siya makita kahit gano'n pala 'yong ugali. I will enjoy more, is she hard to get? "Malamang, Callix, she doesn't have feelings for you. Ikaw lang 'yung umaasa dito" I said in my mind.

"Bro, Callix!" Kian called me.

I arched a brow habang papasok ako sa loob ng kotse ko para umuwi na dahil marami pa akong gagawin. "Bakit, Kian?" 

Agad namang sumulpot sa gilid niya si Lewis isa sa mga kaibigan at blockmates ko din sa engineering. 

"Tara sa coffee shop doon na tayo mag-aral. Para alam mo 'yon nakaka-pressure para agad tayong matapos 'di ba?" sabi naman ni Lewis. 

"Kayo na lang..." walang gana kong sagot.

"Dali na Callix ito naman minsan lang. Kapag sa bar game agad pag mag-aaral ayaw" biro ni Lewis habang sumasang ayon si Kian. 

"What's the matter? There is no difference in studying in my condo or in the coffee shop" nawawalang pasensya 'kong sabi. 

"Minsan lang naman" Kian said.

"Oonga!" Lewis agreed. 

"Fine!" I rolled my eyes. Sumakay ako sa kotse at sumakay din sila sa kanilang sasakyan. Si Kian ang nag decide ng coffee shop dito na pupuntahan namin sa Manila since maganda at bago daw doon. 

Nang marating namin ay pumasok kami sa loob nag. We ordered and started studying later on the coffee was served. Halos masamid ako sa iniinom kong kape ng may dumaang pamilyar na babae sa aking harapan. 

Shit... Ashley? 

Halos hindi ako makapaniwala. She didn't noticed me at samantalang dumaretso sa isang table wala siyang kasama at pinagmamasdan ko ang bawat galaw niya. Hours passed and I looked at her trying to figure out if she will notice me that I am also here. 

I saw her almost choke. Our eyes met at dali-dali niyang inimis ang kaniyang mga gamit at lumakad sa aming harapan papunta sa labasan. 

"See you when I see you mga bro" sabi ni Kian.

"Good luck sa atin!" Lewis added. 

I heard Ashley whispered. "Ay nga naman pag ika'y minamalas" 

I almost smiled because of that. Is she annoyed because of me or bothered in my presence?

I think I'll be enjoying annoying her so I followed her outside dahil uuwi na rin naman ako. Sakto namang umambon. We waited there minutes... I sighed because of her face. Finally maya-maya ay tumila na rin pumunta ako sa parking lot and guess what? She is also here.