•
•Binan: Slytherin,
•Not: Asosyal birisin kimse ile konuşmaz, gülmezsin bile nedenini hikayede öğreneceksiniz,
•!Önemli!: Tom Riddle kurgularımda Amortantia etkisinde doğan çocuklar gerçek aşkı buldukları zaman aşkı hissedebiliyorlar, çoğu kişi bunu bilmemektedir, İzin almadan fikrimi (Ç)ALMAYINIZ!
•
-Arkadaşlar ben daha önce hiç bir Tom Riddle kurgusunda böyle bir şey görmedim yani amortantia ya eklediğim bu özelliği bulan ilk kişiyim, izin almadan bulduğum bu özelliği kullanmayınız, sonuçlarına siz katlanırsınız, izin alırsanız zaten hem ben sizin hangi kitabınıza yazdığınızı görür kitabınızı okurum hem de anlaşmazlık çıkmaz, Hepinizi çok seviyorum...-
Tom bir kez daha seni görünce elindeki kitapları oturduğun kütüphane masasına sertçe koydu.
"Bana amortantia verdin!"
Kaç haftadır aynı cümleyi kuran çocuktan artık bıkmıştın.
"Adını bile dün öğrendim"
"YALAN SÖYLÜYORSUN!"
Bütün kütüphane bir ağızdan bağırdı.
"'ŞŞŞŞŞT'"
"Sana yalan borcum mu var Tim"
"Benim adım Tom"
Sinirleniyordun, duygularını kontrol etmeliydi.
"Benimle uğraşmayı bırak Tom"
"Soy adım Riddle"
Kitabı kapatıp toparlanırken cevapladın.
"Ba-Na-Ne!"
Sen kütüphaneden çıkarken arkadan yumruğunu sallayıp bir kez daha bağırdı.
"SEN BANA AMORTANTİA VERDİN!"
Sabır dileyip S.O.S(Slytherin Ortak Salonu)'na doğru giderken bütün kütüphane tek bir ağızdan yine bağırdı.
"'ŞŞŞŞT'"
Son 3 aydır Tom sürekli seni kontrol ettiğini, yemeğini yepeyip yemediğine, neye alarjin olup olmadığına, hangi tür kitaplar okumayı sevdiğini öğrendiğini fark etmişti. Hakkında neredeyse her şeyi biliyordu, ancak herkes den sakladığın büyük bir sırrın olduğunu ve Dumbledore'un senden korktuğunu anlamıştı, bu işte bir iş vardı.
Tom sandalyeye oturdu dirseklerini masaya dayadı ve ellerini saçına geçirip düşünmeye başladı.
'Aşk aptallara göredir, sadece aptallar aşık olur, sen amortantia etkisinde doğdun Tom aşkı hissedemezsin' diye düşünüyordu, bir türlü sana aşık olabileceğini kabul edemiyor, etmiyordu.
Sonunda akşam yemeği saati geldiğinde Tom büyük salona gelen senin çaprazına oturdu, Nott'un anlattığı şeyleri duymazdan gelmek çok zordu çünkü hepsi birbirinden komikti, kendini tutamayıp kıkırdadığında Griyffindor masası dahil bütün masalar sessizliğe bürünmüş kıkırtını dinlemişti. Kış ayında olmanıza rağmen içerinin bayıcı sıcağı gitmiş, içeriyi rahatsız etmeyen bir ısı kaplamıştı aniden.
Bir kaç profesör hızla yanına gelmeye başladı, hemen kendini topladın.
"Dikkatli ol Y/N, Biliyorsun bu-"
"Özür dilerim Profesör"
Yüzün o her zamanki ifadesiz yüzünü, Tom çok şüpheleniyordu, Profesörleri bu kadar korkutan şey ne olabilirdi ki?
-Bu Amortentia serisinin kitabını çıkarma fikri çık aklımdan yazmam gereken bir sürü kurgu var yapma abi:'(-
