Chapter 31.1 ♥ Savior

Start from the beginning
                                    

“Im not a gay” Matigas ulit nitong saad nakakunot-noo. What nabasa nya ba ang nasa isip ko. Ngumiti ako na hindi ata abot sa mata ang plastic kasi. “Bakit sinabi ko bang bakla ka?” nakataas ang kilay kung saad ditto. Umirap naman ito saka humalukipkip.

Naiisip kong pikon talaga sya kaya mas lalo kung aasarin hahaha makanganti man lamang. Natawa ako sa naiisip kaya tiningnan nya ulit ako nang masama. “What the hell bakit ka nakangiti” Sigaw nito. Pero di ko naman mapigilan ang pagngiti. “Bakit affected ka kung hindi totoo?” Tudyo ko.

Tumigas ang panga nya. Hahaha kita ko na napipikon sya namumula na din ang tainga nya. “Hindi ako bakla!”

Natatawa ako sa kanya pero pinipigilan ko baka kung ano naman ang maisipan nyang gawin. “Okay sabi mo ihh” Nakangisi kong turan. Matagal bago ito nagsalita saka lumapit saakin. Napaatras ako. “Gusto mo patunayan ko?” sabi nya sa malanding tinig. Ngayon din napansin na masyado na syang malapit saakin. Halos mabaliktaran na ang mga katawan naming. Pero yun jowk lang.

Napalunok ako tumitig saakin ang ang mapang akit nyang mata na. bumaba ang tingin ko sa labi napalunok  ulit ako. Bakit naging maiinit sa kwarto nya hindi ba nakabukas ang aircon?. Di ko alam wala akong lakas na itulak sya. Umawang ang labi nya, Shiz ang lakas ng epekto nya saakin.

 "Sige na naniwala na akong hindi ka bakla" Kinakabahang sagot ko dito. Ah bakit di parin sya umaalis dito. Ano pa ang kailangan nya. Bahagya ko syang itinulak hindi ako makahinga nagpapalpate ang tibok ng puso ko. “Talaga diba gust mo rin ito kaya nga inaasar mo ako” Bulong nya and then he smirked. 

Ano ba ang gingawa nya saakin.  Wait anong sinabi nya ako NAGPAPANSIN  what the. Uminit ang ulo ko dahil sa sinabi kaya malakas ko syang itinulak. Bahagya pa syang naguluhan saka bumalik din ang dating expression sa mukha nakabakas dun ang galit. Ano bang problema nya. Tinalikuran ko sya.

“Wag mong isipin na porket naghahalikan tayo, May karapatan kanang pakialaman ang nasa loob nang kwarto ko” Malamig nitong turan na nagpahinto sa lakad ko. Nanlamig ako sa sinabi nya. Hindi ko alam pero may isang bahagi saakin ang nasaktan. Naginit ang mga mata ko bakit ganito rin ang epekto nang bawat bigkas nya parang karayom na bumabaon saakin.

 “Sa susunod wag kang makikialam sa mga gamit ditto” Madiin nyang wika saka padarag na binuksan ang pinto nang banyo. Shit galit sya dahil lang sa nakialam ako. Kung ganun ito ang tunay nyang ugali. Uminit ang ulo ko saka lumabas nang kwartong yun. Nang dahil saisang painting sinaktan nya ang puso at anong sinabi nya?.

Argh naiinis ako di lang sa kanya kundi pati na rin sa sarili ko kung bakit ba kasi lately nagiging assuming na ako. Na hindi naman pwedi kasi diba pinagdiinan nya na pa na wala akong karapatan. Argh  eh di ano ang tawag nya sa paghahalikan naming past time nya. Napasabunot ako sa buhok. Sumulyap ako sa paligid andito pa pala ako sa loob nang kwarto nya baka lumabas nay un nang Cr baka isipin nya baliw na baliw ako sa kanya.

Pumikit ako saka naglakad patungo sa pinto. At saka lumabas pagbaba ko. Naiisip ko na din na umuwi na kaya ko pa naman na umuwing mag-isa. Tumingin ako sa malaking relo na nakasabit sa ding ding. Napangiwi ako  past 11 na pala may sasakyan pa kaya nang ganitong oras. Bahala na nga basta aalis na ako sa bahay na ito ayoko na ditto.

My Brokenhearted HeartWhere stories live. Discover now