Once in a Lifetime (Valdemora Series #5)

Chapter 39

And to my surprise, he gave me a tighter hug. Nagtagal iyon na parang wala nang balak pa akong pakawalan.

"I love you," he whispered so I nod my head. He tried kissing me but I avoided my head. Masyado na akong mali-late kapag ganito ang nangyayari. But for him, it's his way to show his love for me. "Damot naman. Walang I love you too ba dyan?" he hissed with his low voice.

Binuksan ko ang pinto ng sasakyan saka ipinasok ang bag. Naroon pa rin ito sa likod ko saka hinihintay kong sabihin iyon.

"Mamaya na lang. We'll still see each other at the office. Sandamakmak na I love you too ang sasabihin ko sa'yo roon," biro ko na hindi man lang bumenta sa kanya. I gave him a quick kiss on his cheek before finally leaving the house.

Pagpasok pa lang sa office ay ganoon pa rin ang nangyayari. Kabi-kabilang pagbati sa akin saka ginagantihan ko na lang ng ngiti saka pagtango.

I texted Jhared about what's going on. Kung bakit parang naisipan nilang mag-organize ng kung ano kahit wala namang dapat i-celebrate.

"What? Aalis na ba kayo?" I asked him in the call. Pero imbes na ang boses niya ang sumagot, boses ni Kaiser ang narinig ko.

"No. We're just having our good time so we decided to at least give you a celebration. And by the way, we are all complete later," nangunot na kaagad ang noo ko. Hindi ko alam kung nasaan ba sila dahil sa samo't saring mga ingay na naririnig ko sa paligid nila.

I can hear some shouts and laughs. Kumpleto yata sila ngayon.

"Masyadong OA trip niyo, ha. Galante kayo ngayon?" I laughed. Naupo ako sa usual spot ko.

"Just be flattered. Hindi mo ba gustong mga pinsan mo ang nag e-effort para sa'yo? Hmm?" Umirap ako sa kanyang tinugon.

I heard Jhared's voice who's taking his phone from Kaiser. Tingin ko ay nag-aagawan ang mga ito.

"Whatever."

"Oh and by the way, just a quick reminder. Don't go here wearing that look of yours whenever you're in your work. Please wear something comfortable and classy at the same time. Naka formal suits kami mamaya."

Tumaas ang kilay ko. Ipinagkrus ko ang braso saka natahimik ng ilang segundo.

Formal suits? Para saan? Anong trip ba nila at bakit ganoong mga ideya ang naiisip? Are they crazy or something?

"What if ayoko? I want to wear some swim suits," tumawa ako ng bahagya. It's just a joke because they have never seen me wearing one. Maliban na lang kung kasama ko sila sa mga outing kaso wala naman.

"Then wear it. Huwag kami ang sisihin mo kung manginig ka sa lamig. At least, nariyan naman si Jacob para painitin ka," he burst into laughter but I cursed him. Minura ko ng malutong bago tuluyang pinatayan ng tawag.

I continued my works and didn't gave in to some temptations. Minsan kasing gusto ko na lang gumamit ng phone pero isinantabi ko na lang muna ngayon para matapos na lahat.

And when lunch came, Jacob came carrying a paper bag. Sinabayan niya akong kumain bago ako nito kinulit sa I love you too na hindi niya nakalimutan kanina.

"Yeah. I love you too. Satisfied now?" he frowned. Naging mabilis lang kami sa pag kain dahil hinahabol nito ang oras.

"Tss. Kung hindi lang kita mahal..." he smiled before kissing me again on the lips. It's so tempting to not go deeper whenever we're doing this. Nalulunod ako samantalang siya ay natural na natural lang ang ganitong kilos. Masyadong nasasanay na sa akin.