Love is not selfish, it will always be loyal to you.... Being in luv is when you know that sum1 is special for you. Loving sum1 is when you're not living only for urself but also for the person that u loved........
Most of all, being in luv is when there's sumthing that is irreplaceable in ur heart and u take it with all care so just not to hurt that sum1.
--->That's what all i know 'bout LOVE coz i don't experience it yet....:) But, i always knew that the ryt person for me will come at the ryt time and i'll wait for that :) .....
I HOPE YOU'LL ENJOY THIS SHORT STORY OF MINE.....
(1)
*TEXT*
"I love you." txt sakin ni Bryan.
"I love you too." reply ko naman.
Si Bryan ang boyfrnd kjo. Mahal na mahal ko sya. Una kaming nagkita sa skul nung pareho pa kaming hi-skul, graduatee din kami nun at skulmate kami. Nagkabanggaan lang kami sa lobby ng university. nagmamadali ako nun, nalaglag ang mga gamit ko.
Pangalawa, sa library , nag rereview ako nun para sa scholarship. tumabi sya sakin ......
"ahm, ikaw yung girl na nakabanggaan ko nun dba?"
"ahh, oo."
"ako nga pala si bryan"
"Rhian." inabot ko ang kamay nya at nakipag shake hands ako.
Mula nun, naging madalas na ang pagkikita namin, hanggang sa umabot kami sa part na kung saan magkakasabay na kaming pumunta sa skul at hatid nya ko pagkatapos ng class. naging malapit narin srla ng parents ko nun dahil mabait si bryan at magalang.., nagmamano sya kay mama't papa....
Ewan ko ba kung bakit ang bilis ng mga pangyayari.., tinagpo talaga kami ng tadhana..
Sabay kaming nag college sa dating skul pa rin namin pero magkaiba nga lang ng course.
"Good morning:)" binati ako ni bryan.
"Gud mrning din:)" nireplayan ko naman sya.
kapag walang klase, ito lang ang tanging communication namin sa isa't isa. dinadaan namin sa txt ang lahat ng mga nararamdaman namin. dahil rin sa txt kung bakit lumalim ng lumalim ang pagmamahalan namin.
niyaya nya ako minsan na kumain sa labas at manood ng sine.
"Bhe, malapit na tayo gumraduate ng college at gusto ko sana pag may trabaho na tayo , magpakasal tayo"
"Oo naman bhe, mahal na mahal at kita..."
"Mahal na mahal din kita, bhe..." sinubuan nya ako ng spaghetti at sinubuan ko rin sya.
Gabi na ng makauwi kami. hinatid nya pa rin ako kahit malayo pa ang uuwian nya kaya pinahintulutan ni mama na dun na sya sa bahay ma2log..... At kinabukasan ay maaga syang umuwi sa kanila..
"Gud mrning bhe, sabay na tayong pumasok... nanadito ako sa sala nyo."
"Oo sige,bhe. hintayan mo ako saglit, bihis muna ako:)" eto na naman kami sa routine namin sa umaga , ang pagte-text...
Pagkatapos ng dismissal namin, hinanap ko si bryan. hindi sya nag abang sa labas ng roon namin kasi sya talaga ang mauunang makatapos ng klase dahil mas maaga ng one hour ang dismissal nila...., pinuntahan ko sya sa room nila pero walang tao. tinext ko sya at tinawagan pero wala syang response. nag wo-worry na ako sa knya... 30 mins. na ang nakalipas pero hindi parin sya nag rereply :(......
naisip kong umuwi nalang at pagkadaan ko sa may carpark ng university, nakita ko si bryan kasama ang mga taong hindi ko kilala at malamang di nya kabarkada yun kasi first time ko pa silang nakita.... pakiwari ko'y mga gangsters sila, kakaiba ang mga suot nila at may dala-dala silang pulang panyo na may araw sa gitna at naninigarilyo din sila... sa nakita ko, mukhang seryoso ang pinag uusapan nila at naiyak ako nang makita ko sa bryan na naninigarilyo 4 the 1st time.....
