BABAM İÇİN (Düzenleniyor)

28

Emir Poyraz

Kokussu,
muhteşemdii..'

***************

4 gün sonra

Sabah gözlerimi araladığımda yine her zamanki gibi aynı görüntüyle karsılaşmaktan çok sıkılmıstım 4 gündür canım çıkmıştı yaptigim hic bir şey yoktu sadece filim izliyordum ve emire aldırttırdığım boyalarla resim ciziyordum emir 3 gundur evde yoktu sadece korumalar ve hizmetlilerle bu kocaman evin içindeydim bahceye bile cikamiyordum basimda hep benimle gelen adam hic birseye izin vermiyor sadece odamdan asagiya inebilicegimi soyleyip duruyordu..

Ayağa kalkıp üzerime yazlık bi elbise gecirdim aşağıya indiğimde şaşırtıcı bir şekilde emir gelmis kahvalti masasinda oturuyordu yanındaki korumaya telefonu uzatıp sifresini söyledi
"7891"
yanlarina gecip masaya oturdum

"Beni burada birakip gidiceksin saniyordum"
"İşlerim vardı"
"Ne kadarr sıkıldığımın farkindammisin artıkk"
"Napabilirim"
"Yolladım mesaji abi"
telefonu tekrardan masaya koyup uzaklasti
"Ne zaman birakıcaksın benii"
"Sen bizim oyun oynadigimizi falan saniyorsun sanirim ama öyle bisey olmuyacak buraya alışsan iyi edersin güzellik"

Sinirle masadan kalkıp tekrar odama çıktım sinir ediyordu insani deliricektim artık bu evde kac gundur annem ve babamla konuşamiyordum beni cok merak ettikleri kesindi odama çıktığımda yatagıma atlayıp 4 gündür yaptigim gibi aglamaya basladim
nefret ediyordum herşeyden herkesten bazen o kadar pisman oluyordum ki imzayı attığıma kahroluyordum..

3 ay önceki yaşamımla şuanki yaşamım arasında dağlar kadar fark vardı oysaki ne kadar da mutluydum ingilterede orada herşey yolundaydı şuan tek istediğim çekip gitmekti tekrardan ingiltereye gidip hep orada kalmak istiyordum ama ben evliydim ve kocamın düşmanları yüzunden boktan bi haldeydim..

Bi kac saat gectikten sonra yine midem bulanmaya baslamisti hic bisey yemeden cikmistim salak gibi..Abur cuburlar icin ayarladigim dolabi açıp içlerinden bi kac şey çıkarıp karnımı doyurmaya basladim o sıradada televizyondan yine bi filim acip izlemeye basladim..

Filim bittiğinde her zamanki gibi oturup fırçalari elime aldım yaptiğım kaçıncı tuvaldi hic bilmiyordum baslamistim yine karalamaya en azından 3 4 saatimi bununla gecirip diledigimce karalıyordum..
Aynı zamanda bu evden nasıl çıkabilicegimide durmadan dusunuyordum mutfaga girmem de yasakti orada bi teyze ve iki kız vardi fakat ben onlarla konusamiyordum bile..

Tek başima evden kacmam imkansizdi hergün bakiyordum bir süru koruma doluydu hem evin için de hemde dışın da bunları düsündükce kafayı yiyiyordum nasıl bulamiyorlardı beni anlamiyordum kimse mi ortadan kayboldugumu anlayıp 4 gundur polise haber vermemisti garipti..

Resimim yeniden bitince her günkü gibi duvara çivi çakıp resimi astım saat 5 olmuştu ve çok acıkmıstım Aşağıya inmeye karar verip odadan çıktım kuyruğum da arkamdan gelip asansöre bindiğinde ikimiz beraber asagiya indik adam beni sadece odamda yalniz birakiyordu ilk zamanlar hallerine gülsemde şuan oldukca normal bir şeymis gibi geliyordu artik..

2.kata geldiğimizde inip ezberledigim evin koltuklarina dogru yürüdüm oturmaktan sıkılmıştım en azından terasa cıkmama izin veriyorlardı tabi ben çıktıgımda kuyruğumda pesimden geliyordu 2.kattan atlıyacak göt var mıydı bende hergün üsenmiyo basımda öyle bekliyordu bi kaç kez konuşmaya çalışmıstım ama hic bir şeye cevap vermiyordu robot olup olmadiklarini bile düsünmüstüm sadece emirin söylediklerini bana söylüyordu ama ben ona soru sorduğumda cevap vermiyordu..