The Crypt - Η Κρύπτη

Δωμάτιο 12

 «Καλημέρα σας!», είπε η γυναίκα, με φωνή που δήλωνε κακομεταχείριση του λαιμού της όσο ήταν νέα. «Πώς μπορώ να σας βοηθήσω;»

 «Καλημέρα σας! Μάνος Αρμενίου ονομάζομαι, πρέπει να έχει γίνει μια κράτηση στο όνομα μου.», απάντησε ακουμπώντας το σάκο του στο δάπεδο.

 «Δώστε μου μισό λεπτό...», η γυναίκα άνοιξε ένα μεγάλο βιβλίο με ονόματα, ημερομηνίες και κόστη. Φόρεσε ένα ζευγάρι στρογγυλά γυαλιά και με τον δείκτη της έψαξε κατά ύψος τη σελίδα μέχρι που σταμάτησε στο όνομα Εμμανουήλ Αρμενίου, γραμμένο με καθαρό, σχεδόν καλλιγραφικό, χαρακτήρα. «Α ναι! Βέβαια, εδώ είναι, είσαστε στο δωμάτιο δώδεκα.», είπε και του γύρισε την πλάτη για να πιάσει το κλειδί του δωματίου. «Είναι στο βάθος του διαδρόμου αριστερά.»

 «Σας ευχαριστώ πολύ!», ο Μάνος πήρε το κλειδί με το αριστερό του χέρι και με το δεξί ξανά σήκωσε το σάκο του.

 Περπάτησε προς τον διάδρομο, οι τοίχοι του οποίου ήταν βαμμένοι με την ίδια κίτρινη απόχρωση που κάλυπτε ολόκληρο το κτίριο. Στο πάτωμα ήταν στρωμένη μια κόκκινη μοκέτα, χωρίς κάποιο μοτίβο να τη στολίζει. Κοιτούσε προσεκτικά τις πόρτες που περνούσε, μέχρι που η ματιά του έπεσε πάνω στην οβάλ μεταλλική πλάκα με τον αριθμό δώδεκα χαραγμένο πάνω της.

 Ξεκλείδωσε και άφησε την φρεσκάδα του καθαρού καταλύματος να τον πλυμμηρίσει. Στον αέρα περιφερόταν η μυρωδιά της λεβάντας, πιθανότατα από κάποιο αποσμητικό χώρου ή από κάποιο καθαριστικό που είχε χρησιμοποιηθεί πρόσφατα. Το δάπεδο ήταν ένα λείο μωσαϊκό, με διάφορα κομμάτια από άσπρα, κόκκινα, κίτρινα και πράσινα πλακάκια. Το κρεβάτι ήταν κοντά στην μπαλκονόπορτα, με μια βαριά, ξύλινη ντουλάπα απέναντι του, ενώ δίπλα από την είσοδο βρισκόταν μια μικρή κουζινούλα· ένας πάγκος με πρόσφατα πλυμμένα κατσαρόλια, μπρίκια, πιάτα και ποτήρια, καθώς και γκαζάκι, φούρνος, ψυγείο και ντουλάπια με επιπλέον οικιακά σκεύη. Πάνω στον πάγκο υπήρχε ένας δίσκος με ένα γυάλινο μπουκάλι λικέρ πορτοκάλι, ένα ακόμα με τσίπουρο και δύο μικρά σφηνοπότηρα. Στους κίτρινους τοίχους υπήρχαν διάφοροι πίνακες με τον περίφημο Λέοντα της Αμφίπολης, τον Λευκό Πύργο και το γνωστό ψηφιδωτό του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ένας σε κάθε επιφάνεια του δωματίου. Ανάμεσα από τον πάγκο της κουζίνας και το μονό κρεβάτι υπήρχε μία πόρτα, που πιθανότατα οδηγούσε στο μπάνιο.

 Τακτοποίησε τα ρούχα του στην ντουλάπα και από τον πάτο του σάκου έβγαλε το laptop του μαζί με τον φορτιστή. Η επικεφαλής της ανασκαφής του είχε πει πως θα έστελνε φωτογραφίες από τα λίγα ευρήματα της προηγούμενης ομάδας. Ο κωδικός του Wi-Fi ήταν κολλημένος σε ένα από τα ντουλάπια της κουζίνας, οπότε δεν αντιμετώπισε ιδιαίτερο πρόβλημα. Μόλις συνδέθηκε στο e-mail του πετάχτηκε πρώτο πρώτο το mail της επικεφαλής. Τον ενημέρωνε πως θα συνεχίσει το έργο που δεν μπόρεσαν να συνεχίσουν οι συνάδελφοί του μόλις φτάσει στην Αμφίπολη, μαζί με τις ώρες που θα βρίσκεται στον χώρο ανασκαφής προκειμένου να τον κατατοπίσει περαιτέρω.