Konçuy

Yıl 625 Bir yaz günü

Sonsuz bozkırda sıcaktan etrafta kimse görünmüyordur. Kimi bir ağacın gölgesin de uzanmış dinleniyor kimisi de otağındaydı. Ötüken de son 50 yıldır böyle sıcak görülmemişti. Açlık her geçen gün artıyordu. Ötükende bu sene kıtlık olduğundan açlıktan ölenler oluyordu. Bu sene herşey ters gidiyordu. Ötükenliler Tanrı'nın kendilerine kızdıklarını düşünüyorlardı ve Gök Tengriye yalvarıyorlardı... Yine bir sabah Göktürk imparatorluğunun ulu kağanı Çağrı kağan Çin'e akın düzenlemek için Tegin'lere, yüzbaşılara, onbaşılara buyruk vermişti. Ordu atlarını tımar edip, yanlarına kızarmış et ve bir kaç çamçak kımız alıp Çin köylerinden birine saldırmak için yola koyuluyordu. Uzun bir aradan sonra Çağrı Kağan da bu yağmaşalara katılmak üzere ordunun başında ilerliyordu. 4 gün süren yolculuğun ardından köye yarım gün kala çadırlarını kurup dinlenmeye başladılar. O kadar yorulmuşlar ve acıkmışlardı ki artık gözleri kararıyordu. Atlar da yerdeki kuru otları yiyorlardı ve birden atların ayak sesleri duyuldu. Kalabalık bir çin ordusu üzerlerine doğru geliyordu...