5.Bölüm

272 16 40
                                    

O kadar çekici görünüyordu ki dayanamayıp elindeki telefonu alıp numaramı tuşladım, gülümseyerek telefonunu geri verdim.

Bana sırıtarak "Umarım mesaj atmamda sakınca yoktur." dedi.

Bir an içimde kıpırtı oluştu.

"Saçmalama istediğin zaman mesaj atabilirsin." Tam o sırada Sumru geldi.Giray'ın yüzündeki gülümseme hemen kaybolmuştu. Sumruyu sevmediğini biliyordum bende sevmiyordum tabi ki.

"Hayırdır ne konuşuyordunuz öyle hararetli hararetli?" demesiyle çenemi sıktım, biraz daha sıksaydım dişlerim kirilabilirdi. Onu ilgilendiren birşey yoktu ortada.

Hızla Sumru'ya dönerek "Sana hesap verecek değiliz, istediğimiz şekilde istediğimizi konuşabiliriz değil mi?" dedim ilk defa ters çıkışmıştım ona karşı ve sinirle bakmaya devam ettim.

Bakışlarıma karşılık vermeden koltuğa yöneldi, ben de onu görmemek için dışarı çıktım.Giray'ın nefesini boynumda hissetmemle irkildim."Neden bu kadar sinirlendin ? " dedi.

"Üzgünüm ama benim kimseyle olan ilişkim kimseyi ilgilendirmez. Ailemi bile." Özgürlük konusunda hassastım.

Gülümsedi.Çok güzel gülüyordu, hatta çok çok çok güzel gülüyordu resmen gülüşünde milyonlarca hayal kuruyordum. "Eve gitsem iyi olacak İzel'e haber verirsen sevinirim oraya gidip Sumru'nun yüzünü görmeye niyetim yok." dedim ve eve doğru yürümeye başladım. Giray arkamdan hızla geldi kolumdan tuttu ve kendine çekti, aramızdaki mesafe çok azdı "Ben bırakırım bu saatte tek başına gidemezsin." dedi.

İtiraz ettim . Ama ısrarla reddetti. Aslında işime çok gelirdi bu ama neyse konumuz bu değildi. Yol boyunca ikimizde konuşmadık, eve yaklaşınca durdum ona doğru döndüm "Burdan ayrılsak iyi olur anneannemler biraz sıkıntı insanlardır seninle uğraşmalarını istemem." dedim gülümseyerek.

"Mesajimi bekle" dedi ve bana göz kırpıp uzaklaştı.

Sevinçle eve girdiğimde sevincim uzun sürmedi, dedem kötü gözlerle beni süzüyordu.

Erken gelmiştim işte. Hızlıca odama çıkıp kapıyı sertçe çarptım.Duş alıp rahat bişeyler giyerek yatağıma yattım,bir an Giray'ın bana gülümseyişi , göz kırpışı aklıma gelince salak salak güldüm.

Bir an mesaj sesiyle irkildim." Yarın sabah seni 9'da almaya geleceğim güzellik ;)" şaşkınlıkla mesaja baktım.

İçim içime sığmıyordu bekletmeden hemen "Niye o kadar erken ? Ve neden ? Kim kim olacağız ?" diye ard arda sorular sordum.

"Sence de fazla soru sormuyor musun güzellik ? Yarını bekle işte ;)" bu Mesajı yine sırıtmama sebeb oldu.

Uykuya dalmaya çalışmak umuduyla gözlerimi kapadım.Belli bir süre aptal aptal güldükten sonra pes edip uykuya daldım.

HAYALİN DÜNYASIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin