Zakurzony luty 2021

3. Kontrowersje, które otaczają Józefa Piłsudskiego

Mimo wielkich zasług dla Polski i jej niepodległości wśród decyzji i działań, które powziął marszałek, znalazły się też te, dostarczające jego przeciwnikom argumenty przeciwko jego osobie, a zwolennikom „Ziuka" — każą jedynie milczeć.

Rewolucyjna, PPS-owska przeszłość Józefa Piłsudskiego budziła wiele kontrowersji, łącznie z organizowaniem napadów zbrojnych, np. na pociągi lub krwawych starć ze zwolennikami Romana Dmowskiego, będącego jego wrogiem, nie tylko pod względem polityki, lecz także obiektu westchnień. To było i jest dosyć łatwe do zrozumienia — walka z caratem, która wciąż się zaostrzała, wymagała nadzwyczajnych środków.

Strategia przyjęta przez pierwszego marszałka Polski podczas I wojny światowej i związanie się z państwami centralnymi przeciw Rosji, wzbudzały także wiele sprzeczności. Jednak historia pokazała, że decyzja ta przyniosła wiele dobrych rezultatów, lecz po stronie Narodowej Demokracji — i nie tylko — nie brakowało osób mówiących, że Piłsudski faktycznie był austriackim szpiegiem, co gorsza, sojuszu przeciwko Imperium Rosyjskiego, nie mogli przeboleć Anglicy i Francuzi, będący potencjalnymi sojusznikami II Rzeczypospolitej. Przez członków endecji do końca swego życia był oskarżany o rusofobię i germanofilstwo.

Jednym z najpoważniejszych zarzutów obarczających Piłsudskiego, było zaniedbywanie kwestii ziem zachodnich. W latach 1918-1920 dla ówczesnego naczelnika Polski najbardziej liczyła się wschodnia granica II Rzeczypospolitej, jej ukształtowanie i obrona przed prawdopodobną wojną z bolszewikami, a także idea utworzenia kordonu państw satelickich wobec naszego kraju, które wzięłyby na siebie pierwszy ciężar konfliktu zbrojnego z Rosją — gdyby taki miał nastąpić. W tym czasie decydowały się również granice zachodnie odrodzonego państwa, lecz marszałek nie udzielił dostarczającego wsparcia powstańcom śląskim i wielkopolskim.

Kontrowersje, chociaż nie wśród historyków, budzi autorstwo kontruderzenia znad Wieprza, które przesądziło o sukcesie Bitwy Warszawskiej. Większość osób znających się w dziedzinie historii, uważają, że to Piłsudski — w trakcie prac sztabu — wymyślił ten manewr. Przeciwnicy marszałka wierzą, że w najlepszym razie była to praca zespołowa lub autorstwo należy przypisać generałowi Tadeuszowi Rozwadowskiemu, który po przewrocie majowym został aresztowany (jako dowódca obrony stolicy) i zmarł rok po wypuszczeniu na wolność.

Oczywiście, sprzeczności budzi wszystko, co zrobił Piłsudski po zamachu majowym. Rządy sanacji przez przeciwników marszałka nazywano dyktaturą wojskową, która została wprowadzona z zachowaniem fasadowych zasad demokracji. Faktem jest, że podczas walk o Warszawę zginęło kilkaset osób — ich śmierć nie miała dalszego ciągu w postaci postępowania prokuratorskiego, zarzutów czy procesu — jest z punktu widzenia demokratycznych standardów trudne do obrony. Zresztą jak obozy dla wrogów politycznych w Brześciu i Berezie Kartuskiej. Co prawda nie ma żadnych dowodów, że „Ziuk" wiedział, w jaki sposób są traktowani jego oponenci, a tym bardziej że wydawał rozkazy, ale trudno też przypuszczać, by w ogóle się tym nie interesował.

Dużo niejasności narosło wokół niewyjaśnionych zdarzeń — od pobić do zaginięć i zgonów — które dotykały osób — polityków, wojskowych — niezgadzających się z marszałkiem. Przykładem może być dotkliwe pobicie przez mundurowych opozycyjnego posła Jerzego Zdziechowskiego, który został napadnięty we własnym mieszkaniu jesienią 1926 roku. Piłsudskiego obciąża też śmierć generała Tadeusza Rozwadowskiego, który zmarł najprawdopodobniej na skutek otrucia.

Wiele kontrowersji — zwłaszcza wśród osób będących katolikami oraz hierarchii kościelnej — budziło podejście marszałka do spraw religii, czego dowód dał w prywatnym życiu, dwukrotnie zmieniając wyznanie. Pierwszy raz przeszedł na protestantyzm, by móc poślubić rozwiedzioną Marię Juszkiewiczową z Koplewskich. Potem wrócił na łono Kościoła Katolickiego, po pierwsze dlatego, żeby wziąć ślub z Aleksandrą Szczerbińską, po drugie — ze względów politycznych, licząc się z tym, że jawny innowierca może być solą w oku, nie tylko dla wpływowych hierarchów, ale też przywiązanej do katolicyzmu dużej części społeczeństwa.

Podsumowując, Józef Piłsudski wiele dołożył do odzyskania niepodległości przez Polskę i wciąż pozostaje jednym z najwybitniejszych Polaków w historii naszego kraju — dzięki marszałkowi ciało Juliusza Słowackiego ekshumowano i przeniesiono z Paryża do Rzeczypospolitej Polskiej, by pochować je (ciało) na Wawelu w Kaplicy Wieszczów Narodowych u boku Adama Mickiewicza — lecz jak widać, jest też postacią, która do dzisiaj wzbudza wiele kontrowersji i zapewne jest też mnóstwo faktów, których nikt nie zna, prócz jego samego i osób, które były dla marszałka bardzo bliskie.

Źródła:

https://www.komendant.cal.pl/kontrowersje-wokol-postaci-jozefa-pilsudskiego/

artykuł napisany przez -magnifique-