Vişne | Texting

🍒37🍒

"Bakayım bakayım. Dışarıda senin tarafından birkaç kız vardı. Onlara bir hoşgeldin diyeyim ben."

Gözlerimi büyütüp kolundan tuttuğumda cevap verdim.

"Otur bakayım şuraya."

"Güzelim küçük iki tatlı kızdan da kıskanmazsın ama."

"Fatıma ve Erva mı?"

Başını onaylarcasına salladığında güldüm.

"Cidden bak eğer senin hazırlıkların varsa ben dışarı çıkabilirim."

"Yok her şey hazır."

"Madem işin yok, o zaman ben sana bir şey sormak istiyorum."

"Sor."

Ellerimden tutup yanına oturttuğunda yönünü bana doğru döndü.

"Hani senin bana yolladığın uyarlama vardı ya."

"Evet?"

"O uyarlamanın sonu gerçekten öyle mi bitiyor?"

"Sana bir şey demiştim hatırlıyor musun?"

"Senin uyarlamalarının sonu kötü bitmez."

Başımı salladığımda gülümsemiştim.

"Onun ikinci uyarlaması da var. Sonu kötü bitmiyor merak etme."

O da gülümsediğinde omuzlarımdan tutup kendine çektiğinde arkasına yaslandı. Birbirimize sarılmış bir şekilde orada oturduğumuz süre boyunca bugün hissettiğim en çok hissettiğim huzuru yine hissediyordum. Limanını bulmuş bir gemiydim artık.

"Vişne?"

"Efendim?"

"Sana bir şey söylemem gerek."

Kalkmaya çalıştığımda amacım ona dönmekti ama o buna izin vermeden sıkıca sarıldı.

"Hiç bozma şu anı. Böyle de söyleyebilirim."

Başımı göğsüne yasladığımda konuşmaya devam etti.

"Sana benimsin demeyeceğim. Sen de bana benimsin deme lütfen. Biz birbirimize emanetiz ve Allah'a aitiz. Emanete en güzel şekilde bakılır. Allah izin verdikçe de yanındayım bunu unutma olur mu Vişne?"

Ses çıkarmadığımda başını eğip bana baktı.

"Güzelim ağlama ama."

Ellerini yanaklarıma koyduğunda başımı kaldırdı.

"Akıtma incilerini lütfen. Senin tek bir gözyaşın benim içimde başlayan bir yangın lütfen yapma."

"Sen nasıl bir adamsın Onur? Ben çok şanslıyım. Rabbime şükürler olsun ki senin gibi birini çıkardı karşıma."

"Esas senin gibi birini benim karşıma çıkaran Rabbime şükürler olsun."

Sağ gözünden düşen küçük gözyaşını düşmeden yakaladım ve elimle kuruladım.

"İyice sulu göz olduk."

Karşılıklı güldüğümüzde kapı çalındı.

Ayağa kalkıp açtığımda karşımda Umay vardı.

"Davetliler geldi."

"Tamam geliyoruz."

Birlikte odadan çıktığımızda girişe doğru ilerledik.

Kalabalık bir grup vardı. Hepsi de kız idi.

Arkamı dönüp Onur'a baktığımda gülümsedi ve annemlerin yanına ilerledi.