MİRZAN BEY Ⓜ TAMAMLANDI

O sen değilsin

Hayatımda izlediğim en ama en iğrenç film. Tamamen zaman kaybı... İnsanlar neden absürt filmler çekerdi. Zamanlarına ve paralarına yazık değil miydi? Ve neden bütün filmlerde aynı son işleniyordu. Dünya mutlu falan değildi, insanlar acı çekiyordu. Herkes böylesine sağlam dostluklara sahip değildi. Şöyle mükemmel arkadaşlıklarsa baştan sona yalandı. Küçükken aklımız ermez kendimizi pembe toz bulutunun üstüne de yaşardık. İnsanlar büyüdükçe kayıplarını acılarını özellikle de ihanetin büyünü kalbinin en derinliklerinde yaşıyordu. Bu yüzden mutlu sonlara katiyen inanmıyordum. Mutlu sonsuz diye de bir şey yoktu. İki sevenden biri mutlak önce ölecek geriye yalnızca birisi kalacaktı. Aynı anda bile ölseler bu mutlu sonsuz falan değildi.

"Ne yapıyorsun?" Mirzan'a baktığımda kaşları çatıktı. "Mimiklerin şekilden şekle girdi, kendinle kavga falan mı ediyorsun?"

"Evet, ediyorum var mı? Ben şizofrenim içimdeki biri var ve sürekli onunla konuşup dert yanıyorum. Biliyor musun içimdeki bir ses kocanın canı cehenneme diyor." Neden şaşırmadım acaba dediğini duysam da yeşil gözlerini ekrana dikti. Bu sıkıcı filmi seçtiği etmezmiş birde filmi gibi bayılıyor gibi izliyordu. "Film tercihin berbat!"

"O halde sen karar ver demeyecektin, ben sana film izlemediğimi söyledim. Kendin seçseydin bende ilk önüme geleni seçip çin işkencesi çekiyor olmazdım." O da mı sevmemişti. O halde neden izliyordu. "Bu berbat filmi senin nezaketin yüzünden izliyor olmayız değil mi?"

"Sence?" Galiba öyle... Keşke ilk yarım saatte filmin kötülüğünden dem vursaydım. "Ne yazık ki bugün özel bir gün anlıyor musun? Normal çiftler birbirleriyle vakit geçirip birbirlerini tanırlar bizim yaptığımız şey aptalca." Bana gözlerini devirdiğinde iç çekmiştim. Gece gözüme uzun gelince film izleyelim teklifini ben sunmuştum. Seçimim doğru olmasa da yöntem doğruydu. Ondan kumandayı alarak filmden çıktım. "Gece hala uzun bir film izler sonra da yatarız." Yatarız kısmında gözlerini bana diktiğinde soğuk bir gülümseme gönderdim. "Başka odalarda ayrı yataklarda yatarız."

Bu defa doğru bir tercih yapmış ve filmin sonunda kadar sıkılmadan izlemiştim. Filmin sonunda bak film diye buna denir diyecektim ki uyuduğunu fark ettim. Normal şartlarda kadınlar uyuyup kalırdı erkekler değil. Anlaşılan bugün benden daha fazla yoruldu. İlk günümüzü de geri de bıraktığımıza göre önümüzde upuzun bir hafta daha vardı "Mirzan uyan... Mirzan! Mirzan orada biri mi var?"

"Ne? Nerde?" Yerinden fırladığında dudağımı dişleyerek elimi ağzıma götürdüm. Mirzan etrafına baktıktan sonra gözlerini bana dikti. "Ne var canım boynun tutulmasın diye sana iyilik yapmak istedim."

"Aman sen bana iyilik falan yapma." Kısa bir esnemeden sonra gidiyordu ki bende ayaklandım. "Bu saçma balayı ne zaman bitecek ben çok sıkıldım." İlk günden ölümüne sıkılmıştım. Mirzan arkasını döndüğünde beni tuhaf şekilde süzdü. "Benim için bugün bitti, yarın işe gidiyorum."

"İşte bencil bir adam olduğun burada belli, sen işteyken bende evde tek başıma ne yapacağım. Her şeyi geçtim Saniye Hanım canımıza okur." Annem mi diye sorduğunda kollarımı göğsümde birleştirdim, evet annen canım. O kadından her şey beklenebilir. "Şirin yorgunum uyumama lazım. Sabah işe gideceğim, sende evde keyfine bak." Nasıl ya bu kadar mı? Ben bu koca evde ne yapardım? Mirzan gittiğinde yalnız kalmıştım. Ne güzel söz vermişti bir hafta boyunca birlikte bir şeyler yapıp zaman geçirecektik, neden fikrini değiştirmişti.

Sana ne Şirin, sana ne? Annesi onun canına okuyacak senin değil. Sevgilisi annesine senin oğlun iş kolik ben yapabilirim diye dövündüğünde hemen oğlunun başına ekşirdi. Omuz silkerek yerime oturdum. Şimdilik... Şimdilik yalnızca keyfime bakacağım.