Anka - Ateş

Gerçekler: ama gerçek değiller .

Sokağın köşesini dönüp . Hatırladığım kadarıyla ki umarım doğru hatırlıyorumdur  evin yolunu tuttum . Kafamdaki onca düşüncelerle ve akademiye dönmek için gerçekten Armonda ile düelloya girmeli miyim ? Diye düşünerek yürüyordum ki birine çarptım . Sanırım yürürken önümüze bakmamız gerekiyordu . ''Dikkat etsene be !'' diye bağırdı cılız tiz bir ses , sanki daha öncede duyduğum bir ses . Kafamı kaldırıp baktığımda onları gördüm . Üç cadımı . Üraptus başını ovalarken bir yandan da bağırıyordu . Semezar bana kötü kötü bakarken Armonda dalgın duruyordu . ''Ben özür dilerim . '' diyebildim sadece . Planda bir şeyleri yerine koyana kadar ayıya dayı demem gerektiğinin farkındaydım . 

Semezar üstüme doğru bir adım attı ve '' Bir dahakine herhangi bir şekilde değilki çarpmak , bizle temas bile edersen kendini ölü bilsen iyi edersin kızıl çiyan.'' dedi bana . Şu an gerçekten öfkelenmiştim işte . Çiyan en sevmediğim hakaretti . Sinirle öne çıktığımda gözlerimin Yandığına emindim . Taki Armonda daldığı düşüncelerden çıkıp konuşana kadar . ''Kız özür diledi ya ne uzatıyorsunuz , siz gidin Le dekaro'ya bende birazdan gelicem .'' dedi , az önce beni mi savunmuştu o . 

Yok artık şakamı lan bu . İki küçük prenses oflaya poflaya gittiler ve ablaları benim yanımda kaldı ,  yanından geçip yoluma devam etmem gerekiyordu bizimkiler birazdan uyanırdı ve ek başıma burada olduğum için zaten azar yiyecektim . Yanına doğru bir adım attığımda Armonda sertçe kolumu tuttu . Sonra elini biraz gevşetip nazik denebilecek bir gülümsemeyle ''Konuşabilir miyiz ? Sadece 2 dakika .'' dedi . Bu gün neyi vardı bu kızın böyle . ''Tabi'' dedim ve Armonda söze girdi .

''Bak Selestiya kötü bir başlangıç yaptığımızın farkındayım . Ve emin ol seni akademiden ben kovdurmak istemedim . Sadece babam biraz serttir ve bizim asla güçsüz görünmemizi istemiyor. Atılman onun kararıydı ama ben kimse benim yüzümden eğitiminde geri kalsın istemiyorum ve cidden bu okulda egoist kızı oynamak da çok sıktı artık . Lütfen Düelloya gel , kaybetmiş rolü yapman yeterli yeterki babam seni yendim sansın . Hem gerçek bir arkadaş veya düello arkadaşım olmasını çok isterim fakat gücüme denk biri olmadığı için bunu bu güne kadar kimseyle yapamadım . Düellolarla gücümüzü geliştirebiliriz sen bana hemen hemen denksin . '' dedi ve ben resmen şok oldum . Armonda , Armonda mı bana bunları söylemişti hayır bu kesin bir başkasıydı . Bu düşüncelerime ara verip kısaca ''Geleceğim ama şimdi gitmem gerekiyor.'' dediğimde hala tutuyor olduğu kolumu bıraktı ve nezaketle gülümseyip benden biraz uzaklaştı.

Daha fazla şaşıramam dediğim her an hayat yeni bir sürpriz çıkartıyordu resmen . Bu gün gerçekten çok dolu geçmişti , önce doğum günü zımbırtısı sonra Atina  sonra teyzem sonra Nalia şimdide Armonda başka kim şaşırtacaktı beni acaba  , diye düşünerek eve vardım . Kapıdan içeri adım atar atmaz kapının hemen karşısındaki açık alanda beni bekleyip kızgın kızgın bakan  bir adet teyze , bir çift ikiz , bir adet elf ,ekstra dumanda da bir adet Chris bulmayı beklediğim söylenemezdi . Ama olanları anlatınca umarım sakinleşirlerdi . Hep bir ağızdan ''Haber vermek diye bir şey duydun mu sen ?'' diye biraz yüksek sesle konuştuklarında yerimde sıçradım . O kadar mükemmel zamanlamada söylemişlerdi ki sanki antrenmanlı gibiydiler . Ellerimi kaldırıp '' Açıklayabilirim .'' dedim . Teyzem tek kaşını kaldırdı . Aysendar bile bana kızgındı ve kızıyordu , nerede şimdi kraliyete saygı diye içimden geçirip kendi esprime güldüm . Buna daha çok kızdılar ve beni salona doğru iki kolumdan tutarak sürüklediler .   

"Hey açıklayabilirim durun . Ne olur beni tutuklamayınn" dedim alayla . Ayvayı yemiş olsamda espiri yapabiliyordum . Sanırım bu kadar olay içimdeki espiritüel varlığı yeniden açığa çıkarmıştı  . "Neredeydin sen ? Aklımız çıktı meraktan." Dedi teyzem . Yolun sonuna gelmiştim sanırım artık herşeyi anlatmalıydım .

"Pekala başlıyoruz. " dedim . Bütün kızgın gözler üstümdeydi .
"Nalia'nın yanındaydım." Dedim ve Nalia'nın anlattıklarından Armonda ya kadar herşeyi anlattım . Bütün gözler şokla bana bakıyordu . Teyzem Namesisin ölümünden haberdardı . Bunu herkes biliyordu fakat bilmedikleri şeyse onu öldürenin Asenon olduğu ve bir kızı olduğuydu. Teyzem inanmak istemezmiş gibi başını salladı . Bunu kabullenmek en çok onun için zordu . Sonra konuşan kişi Chris oldu "O düelloya giriceksin kızım . Bu iş artık resmen başlamıştır.  Perodan'ı yok edeceğiz .gerekirse öleceğiz ama o herif cehennemin dibini boylayacak . " dedi katılıyordum buna . Ama onlar Nalia'nın dediklerine çok kolay inanmıştı demekki doğru söylemişti . "Bencede" dedim . Herkes kabullenmişti yarın o düello'ya gidecektim . Ama çok çalışmam gerekiyordu .

Bütün gece'yi antenman yaparak geçirdim . Güçlerimi hissetmenin tadını çıkardım  . Burdaki en güçlü  resta olduğumu biliyordum . O aptal kolyeler bile benim gücüme denk değildi .

"Selest " diye seslendi teyzem bana . Ormanın içinden dönüp  baktığımda teyzemi ve yanındaki Atina'yı gördüm.  Bu saatte burada ne işi vardı? Teyzem aklımı okumuş gibi konuşmaya başladı . "Onu ben çağırdım anlaşılan o ki hava gurubunun en başarılı öğrencisi Atina'ymış . Seni hava güçlerin için çalıştıracak . " dedi teyzem . Sonra yanlarına Chris ve Losa da eklendi . "Bunu hep beraber yapacağız  bakalım aynı anda hepimizle baş edebilecek misin?" Dedi Chris anlaşılan o ki hayatımın en zor antrenmanı az sonra başlayacaktı .

Gençler bölüm biraz kısa oldu kusura bakmayın . Bu hafta biraz zor geçti benim için  diğer bölümde bunu telafi edeceğim.  Keyifli okumalar .