Bana yakın olmanı özlüyorum//4

Start from the beginning
                                    

Kafeye geldiğimde bizim çocuklara selam verdim ve mutfağa indim. Her şey yolundaydı. Tüm her şeyi kontrol ettim ve bir kaç sipariş alıp kafeden çıktım. Saat akşam 9'a geliyordu. Saati görünce şoka girmiştim,kafede zamanın nasıl geçtiği hiç anlamıyordum.

Eve geldiğimde bizim çocukların masada içtiğini gördüm. İlk başta şaşırdım ama sonra gülümseyip "Selam!" dedim. Yanlarına oturdum ve "İnsan bi haber verir daha erken gelirdim." dedim. Zayn'de "Bizde daha yeni geldik." dedi elini omzuma atarak.

Louis'e baktığımda  beni takmamazlıktan geliyordu. Umursamadım ve Liam'ıın bana bir bardak dolusu bira uzattığını görünce ona döndüm. Kafsmı 'Hayır' anlamında sallayıp "Daha dün içtim Li,ayrıca başımın ağrısı yeni geçti. Siz için,zaten yorgunum ben, yatıcam." dedim.

Liam'da başını salladı ve "Tamamdır,sen bilirsin."dedi saçımı karıştırıp.  "Sizde çok içmeyin,yarın ders var." dedim ve ayağı kalktım.

Çocuklara iyi geceler dedikten sonra  odaya çıktım.
Bıkkın bir şekilde kendimi yatağa attım ve gözlerimi kapattım. Louis bu evin içindeyken nasıl uyuyacaktım hiç bir fikrim yoktu. O evdeyken uyumak, kapkaranlık bir koridorda yürürken,arkanızda biri varmış hissine kapılıp gerilmek gibi bir şeydi.

Yatakta bes saat dolandım ama bir türlü uyuyamadım, oda çok sıcaktı,yavaş yavaş terlemeye başlamıştım. Tişörtü üstümden çıkarttım ve yatağın başına koydum. Geri yaslandığımda terleyen sırtım soğuk çarşaf ile buluştuğunda rahatlamıştım.
Bunun verdiği rahatlık ile tekrsrdsn gözlerimi kapattım ve uyumayı denedim.

Bir anda kapı açıldı,Liam olduğunu düşündüm ve "Efendim Li?" diye sordum. "Liam değilim." Diye konuştu bir ses. Louis olduğunu anladığımda
hemen yataktan doğruldum ve "E-efendim?" diye cevap verdim. Kekelediğim için kendimden nefret etsemde umursamamaya çalıştım.

Her yer karanlıktı,ışığı açmamıştı. Yanıma yaklaştı ve yatağa oturdu, ona "Bir şey mi oldu?" Diye sordum. Cevap vermedi. Bana daha çok yaklaştı ve elini çıplak vücudumda dolaştırmaya başladı. Gözlerimi kapattım ve derince nefes almaya çalıştım.

Bana daha çok yaklaşıp yanağını yanağıma sürttü.
Her yerimi heyecan kaplarken kısık sesimle konuştum, "Ne yapmaya çalışıyorsun Louis?"
Aynı ses tonu ile cevap verdi, "vücudun bana ait olsun istiyorum Harry." dedi ve diliyle karnımdan göğüsüme doğu bir çizgi çekti.

Adrenalin tüm vücuduma yayılmaya başlamıştı, elimle çarşafı sıkı sıkı tuttum ve kasılan sesimle "Louis...dur." dedim zorlukla.  "Gözlerimin içine bakarak beni istemediğini söylersen, duracağım. Sana inanavağım ve bundan sonra seni rahatsız etmeyeceğim Harry." dedi.

Bunu söylemesi ile dün gece Liam'ın dediği amlıma geldi;

"O zaman bırak,bir süre daha reddet."

Bunu istiyor muydum bilmiyorum,ne yapmam gerektiğini bilmiyordum. Ben hiçbir şey bilmiyordum, sadece 'Söyle' dedim içimden. Derim bir nefes aldım, cesaretimi topladım ve konuştum;

"Seni. İstemiyorum."

Gülümsedi ve "Güzel,bundan sonra peşinde olmayacağım Harry. Seni rahatsız ettiysem özür dilerim." Dedi ve bir şey dememe izin vermeden odadan çıkıp gitti. Salak gibi ortada kalmıştım.
____________________________________
Louis
"Seni istemiyorum"

Bu laftan sonra artık çabalamamam gerektiğini anlamıştım. Gözlerimin içine bakarak istemediğini söylemişti. Kimsenin peşinden koşacak halim yoktu, istemiyorsa eğer zorlayacak bir şey yoktu.

Artık sadece kendime odaklanacaktım,onu görmemezlikten gelecektim. Onunla arkadaş kalamazdık ki zaten onunla arkadaş olmak istemiyordum.

Hala ona inanmıyordum,hala beni istediğine emindim. Bunu benden önce kendisine kanıtlayacaktım,nasıl mı? Yakında göreceğiz...
____________________________________
Harry

I Wanna Be Yours || L.SWhere stories live. Discover now