I think is good odc 1

15 3 1
                                    


-Uwaga włączam kamerę- powiedziała Melanin na głos w pustym pokoju.                                                  

-Cześć nagrywam ten vlog do do mnie z przyszłości, pamiętaj kochana nie jesteś beznadziejna po prostu żyjesz na swój sposób w tajemniczy sposób, ale czy to prawda sama się czasem zastanawiam. Yyy pewnie kiedyś nie będziesz nawet o tym pamiętać, ale dzisiaj po dwuletniej przerwie wyjeżdżam na studia, w książkach zawsze jest napisane, że tam się dzieją najlepsze historie życia, pewnie znając mnie będzie to kolejne wykształcenie, którego nie potrzebuje, bo i tak skończę w całodobowym supermarkecie no cóż. Już się spakowałam zastanawiam się czy moja wielka walizka zmieści się do naszego auta.                                                                                                  

-Hej Melanin już musimy jechać, żeby zdążyć przed ciszą nocną- krzyknął tata Melanin                      

-Zapomniałam powiedzieć, że mój tata chce mnie chronić za wszelką cenę przed kontaktami z chłopakami ymm przepraszam czy to nie porozumienie- powiedziała Melanin z wyrzutem do kamery                                                                                                                                                                                       

-Tato mam już dwadzieścia lat- krzyczała Melanin ledwo znosząc walizkę po schodach                     

-dla mnie zawsze będziesz księżniczką, pamiętaj o 22 masz iść spać, o i jeszcze pamiętaj o dzwonieniu do mnie o 20, jak nie zadzwonisz będę się martwić, nawet jakbym miał skoczyć w ogień i tak cię znajdę i zmuszę do zadzwonienia- Powiedział John tata Melanin                                    - Dobra, dobra musisz myśleć, że żyjemy w filmie i tato ty jesteś nieśmiertelny, a ja twoją pomocniczką, która może tylko myśleć kiedy powiedzieć jakiś śmieszny tekst, czy życie nie może tak wyglądać-żaliła się Melanin Johnowi który wnosił jej walizkę do auta.                                                 I pojechali na nie odwracalną przygodę.

-Wow, tato czy ja mam zwidy czy to istnieje naprawdę- mówiła z oszołomieniem Melanin                    

-Jakby moja uczenia tak wyglądała to nie musiałbym jeździć tym starym gratem- *John kopnął w samochód*                                                                                                                                                                           

-Pamiętaj zbieraj same szóstki dla mamy na górze, napewno by była teraz zadowolona-oboje spojrzeli w górę.                                                                                                                                                                      

- Mam nadzieję że nas słyszy- powiedziała Melanin z nadzieją                                                                          

-Tato daj walizkę, zapytam się pani gdzie jest wszystko, już nie potrzebuje twojej pomocy- powiedziała Melanin                                                                                                                                                             

 -tak trudno mi się pożegnać z moją księżniczką, jeszcze jeden przytulas na pożegnanie- powiedział John                                                                                                                                                                     

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Jan 20, 2021 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

I think is goodWhere stories live. Discover now