Το παιχνίδι του χρόνου

Το Γράμμα

    Η Sara και ο Daniel είναι τα αδελφια Navini. Μένουν στο  ορφανοτροφιο επίδη οι γονείς στους πέθαναν στο πόλεμο πριν περίπου 15 χρόνια. Εκεί δεν περνάνε καθόλου καλά. Το φαγητό είναι απαίσιο, όλη την ώρα κάνουν δουλειές και έχουν μόνο 6 ώρες ύπνου.
   Η Sara είναι αδύνατη και πολύ όμορφη, είναι 16 χρόνων και έχει ίσια σκουρόχρωμα μαλλιά. Ο Daniel είναι, επίσης, αδύνατος και πολύ όμορφος, είναι 17 και έχει και ίσια μαύρα μαλλιά.
   Τα αδελφια Nagivi προσπαθούσαν εδώ και 5 χρόνια να βρουν τρόπο να φύγουν από αυτό το άθλιο μέρος ονόματι "ορφανοτροφιο". Είχαν τόσες δουλειές να κάνουν που μετά δεν προλαβεναν ποτέ να βάλουν σε δράση το σχέδιο τους αλλά μια μέρα....τα κατάφεραν! Οι περισσότεροι ενήλικες έφυγαν για ένα συνέδριο έτσι έμεινε ένας πίσω για να κουμαντάρει τα παιδιά. Η Sara άρχισε να του μιλάει για διάφορα και τον απομάκρυνε από τα δωμάτια των μεγάλων και έκανε διακριτικά νόημα στον Daniel. Ο Daniel μπήκε μέσα στο δωμάτιο των μεγάλων και άρχισε να ψάχνει τα κλειδιά που θα τους βοηθούσουν να δραπετεύσουν. Μόλις τα βρήκε έφυγε γρήγορα από το δωμάτιο και πήγε να κρύψει τα κλειδιά στο συρτάρι του κομοδίνο του δίπλα από το κρεβάτι και το κλείδωσε. Μετά πήγε στην τραπεζαρία και βοήθησε την Sara να τον  ξεφορτωθεί.
   Ήρθε το βράδυ και περίμεναν να κοιμηθούν όλα τα υπόλοιπα παιδιά. Μόλις όλοι αποκοιμήθηκαν σηκώθηκαν από τα κρεβάτια τους ντύθηκαν, και βγήκαν έξω από το δωμάτιο αθόρυβα. Η Sara φορούσε μια γκρι-μπλε μπλούζα και ένα μαύρο παντελόνι. Από την άλλη, ο Daniel φορούσε μια γκρι μπλούζα και μια μια φόρμα με χρώμα ανοιχτών καφέ. Πριν βγουν από την μεγάλη κρεβατοκάμαρα, πήραν και τις ζακέτες τους μαζί σε περιπτώση που έξω θα έχει κρύο. Πήγαν στην πόρτα του ορφανοτροφιου και την ξεκλείδωσαν. Ξεκλείδωσαν και το λουκέτο από την αυλόπορτα αλλά μετά τους είδαν οι φυλακές. Η Sara και ο Daniel έτρεξαν όσο πιο γρήγορα μπορούσαν. Έκαναν ελιγμούς μήπως και τους μπερδέψουν αλλά δεν τα κατάφεραν.
   Ξαφνικά είδαν ένα εγκαταλελειμμένο σπίτι. Έτρεξαν σε αυτό, μπήκαν μέσα και έκλεισαν την πόρτα. Κοιτούσαν διακριτικά από τα παράθυρα για να δουν ποτέ θα φύγουν οι φυλακές. Σε 2 λεπτά οι φυλακές είχαν φτάσει έξω από το σπίτι. Ένας από αυτού άρχισε να τους πλησιάζει αλλά κάτι τον τρόμαξε και έφυγε τρέχοντας. Η Sara, ο Daniel και όλοι οι υπόλοιποι φυλακές παραξενευτηκαν. Μετά άρχισαν να πλησιάζουν και οι υπόλοιποι. Όταν έφτασαν αρκετά κοντά είδαν τον τρόμο στα μάτια τους και σε κάτι δευτερόλεπτα είχαν φύγει όλοι τους τρέχοντας. Η Sara και ο Daniel παραξενευτηκαν ξανά. Καθησαν κάτω στο πάτωμα να ξεκούραστουν και τότε τους κόπηκε η ανάσα.
   Αντιθέτως με την εξωτερική εμφάνιση, το σπίτι από μέσα έμοιαζε σαν κάστρο. Υπήρχαν πάρα πολλά δωμάτια αλλά στον δεύτερος όροφος γίνονταν χαμός από αυτά. Δεν μπορούσαν να πιστεύουν στα μάτια τους. Αφού ξεκουράστηκαν, σηκώθηκαν για να φύγουν από το σπίτι αλλά η πόρτα ήταν κλειδωμένη. Προσπάθησαν να την σπάσουν, να βρουν κανένα κλειδί που να ανοίγει την πόρτα, προσπάθησαν με τσιμπίδακια αλλά τίποτα.
   Μετά από πολλές προσπάθειες απελπιστικάν και σταμάτησαν να ψάχνουν. Δεν υπήρχε καμία άλλη έξοδος, είχαν παγιδεύει. Έξω είχε σκοτεινιάσει και τα αδελφια Navini άρχισαν να νυστάζουν. Βρήκαν ένα δωμάτιο με 4 κρεβάτια, διάλεξαν από ένα και αποκοιμήθηκαν.
    Είναι 9 το πρωί και τα αδελφια Navini μόλις είχαν ξυπνήσει. Ενώ ο Daniel έψαχνε για κάποια έξοδο η Sara έκανε βόλτες ξένοιαστη. Κάποια στιγμή μπήκε σε ένα δωμάτιο που έμοιαζε πολύ με κουζίνα. Ναι, είναι η κουζίνα του σπιτιού. Έκπληκτη η Sara άρχισε να φωνάζει τον Daniel. Σε 5 λεπτά ήταν εκεί. Η κουζίνα είχε όλων των ειδών τα φαγητά, από τα πιο δημοφιλής στα πιο παράξενα. Πεινούσαν τόσο πολύ από χθες το βράδυ που δεν πρόσεχαν τι έτρωγαν.
   Έπειτα, ακούστηκε κάτι από την κεντρική πόρτα του σπιτιού. Ο ήχος έμοιαζε πολύ σαν αυτόν που κάνει ο ταχυδρόμος όταν αφήνει ένα γράμμα από την τρύπα της πόρτας. Και οι δύο έτρεξαν προς αυτήν. Υπήρχε ένα γράμμα κάτω στο πάτωμα. Ο Daniel το μάζεψε για να δει τι γράφει και τι να δει;

-Γιατί αυτό το Γράμμα γράφει τα ονόματα μας και ποιος το έστειλε; αναρωτήθηκε η Sara
  - Δεν ξέρω αλλά όποιος και να το έστειλε πρέπει να ξέρει που βρισκόμαστε.
  - Αντε! Τι περιμένεις άνοιξε τον φάκελο
   Ο Daniel άνοιξε τον φάκελο, ξεδίπλωσε το γράμμα και αρχίσε να το διαβάζει δυνατά :
  "Το παιχνίδι του χρόνου ξεκινάει. Αν θέλετε να επιβιώσετε θα πρέπει να περάσετε από όλες τις δοκιμασίες. 3 δοκιμασίες, 3 μέρη, 3 χρονολογίες. Συνεργαστείτε, έχετε εμπιστοσύνη μεταξύ σας. Βρείτε τις πύλες οι οποίες είναι κρυμμένες σε κάθε δοκιμασία, βρείτε τους σωστούς συμμάχους αλλιώς θα σας σκοτώσουν "
   Ξαφνικά το σπίτι άρχισε να εξαφανίζεται σιγά σιγά. Το πάτωμα εξαφανίστηκε και άρχισαν να πέφτουν από τον ουρανό. Άρχισαν να φωνάζουν μέχρι που έπεσαν κάτω στο έδαφος. Δεν ήταν πια στο σπίτι αλλά μέσα σε ένα τεράστιο δάσος. Το πρώτο που είδαν ήταν ένα χαρτί διπλωμένο στην μέση.