20

55 24 13
                                    

Iyi okumalar 💜

Içine dolan bu koku ile dayanamayarak gözündeki bandanayı sertçe çekti. Buğulanmış gözleri duvardaki resim ile buluşunca başından aşağı kaynar sular dökülmüştü. Bütün her şey bu kadar derin , gizemli olmak zorunda mıydı? "N...nasıl ?" Diye fısıldadı . "Z...Zoya...Teyzem... diye fısıldadı.
Gözünü kırpmadan duvardaki resme bakıyordu.

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.








Zoya

"B...bu nasıl olur Allahım. Tüm her şey... "aklına buraya gelmeden önceki gece geldi .

Napıyorsun kuzum? Dedi teyzesi . "Of teyze ya bu konuyu anlamaya çalışıyorum !" Dedi . "Bu tarih çok zor ya!" Dedi dudak büzerek . "Eee hangi konu?" Dedi Zoya. "Kral Asiman Döneminde Toplum Düzeni ve savaşlar ." Dedi ."Kral Asiman II. Andanc'ın çocuğu ." Dedi Meva . Zoya 'nın düşüncelerinde "II. ANDANÇ " yankılanıyordu hiçbir şey demeden odadan çıktı....

"H... hayır bu gerçek olamaz !" Dedi Meva . Asiman anlamsız bakışlarla Meva'ya bakıyordu . "Iyi misin ne oldu ?" Dedi tereddütle. Meva sulu gözlerle Asiman'a baktı . Kaç yıldır teyzesi bildiği kadın da kendisinin yaşadığı kaderi yaşamıştı . Nasıl fark edememişti teyzesinin acılarını . Küçükken teyzesine neden evlenmiyorsun , hiç aşık olmadın mı tarzında sorduğu sorular geldi aklına . Asiman bu gizemli kıza tuhaf tuhaf bakıyordu . "Iyi misin? Neden bu kadar şaşırdın?" Dedi Asiman merakla . "A...Asiman..." dedi . Kelimler boğazına düğümlemişti . Daha fazla dayanamadı ve ağlayarak odadan çıktı . Içindeki mutluluk , heves yerini acıya , şoka bırakmıştı . Genç kız acı dolu gözlerle etrafa bakıyordu . Her yer bulanık , her yere yabancı hissediyordu kendini . Elini boğazına götürdü . Ve derin nefes almaya çalıştı . Hani derin nefes almak istersin ya o nefes içinde sıkışıverir işte öyleydi . Asiman gizemli sevdiğinin arkasından gitti ve onu elinden tuttu telaşla "Neyin var, ne oldu ?" Dedi . Meva'nın bir şeyi düşünücek hâli yoktu ." A...Asiman ..." diye mırıldandı. Asiman dahada korkarak şoka giren kızı dürttü. "Korkutma beni iyi mısın ?" Diye bağırdı . Meva "T...teyzem...tüm bunlar da ne demek oluyor?" Dedi . Asiman "Teyze mi?" Diye mırıldandı . "N...nefes alamıyorum her şey üstüme geliyor!" Diye bağırdı Meva . Asiman ne olduğunu bilmeden bu kızı sakinleştirmeye çalışıyordu. Meva'nın ağlaması şiddetlenmişti . Sesleri duyan saray halkı üst kata koşmuştu. Asiman'ın düşünceleri derinleşmişti . Gizemli kızın hayatını dahada merak etmeye başlamıştı . Asiman Meva'nın kolundan tuttu "Ne oluyor dedim sana?" Dedi sert bir şekilde . Meva cevap vermemeyi tercih etmişti söylecek bir sey bulamıyordu . "Cevap vermeyecek misin?" Dedi . Meva sadece Asiman'ın gözlerine bakıyordu. Ona gerçekleri nasıl söylerdi? "A...Asiman Cevap vereme..." diyemeden Asiman Meva'nın kolunu sert bir şekilde bıraktı . "Hep aynı terane ! Hep cevap veremem! Bir kerede cevap ver acılarına ortak olmama izin ver !" Diye bağırdı. Meva kulaklarını kapattı. Bütün her şey geçecek...Bütün her şey geçecek... içinden bu cümleleri sayıklıyordu . "Artık bunu yapma ! Artık beni salak yerinede koyma!" Dedi Asiman . Bunun üzerine "Bunu nasıl dersin?" Dedi buğulanmış gözleri ile . Asiman ona küçümseyerek baktı ve olduğu yerden ayrıldı . Meva "gitme ... diye fısıldadı . Elini Asiman'ın silikleşen gövdesine doğru uzattı . Eli ve bedeni titriyordu . Yanına abisi geldi ve onu "Ne oldu Meva ?" Diye sordu merakla . "R...raci ... Z...Zoya ..." diye kekeledi ve eliyle Zoya'nın odasını gösterdi . Raci merakla aralık olan kapıyı açtı. Ve duvarda gördüğü resim karşısında şok olmuştu .

Hastaneden biran önce çıkmak için kapıya doğru yöneldi Raci . Korkudan sararmış yüzü ve titreten bedeni onu ele vermemek için zor duruyordu . Babasını bilmeden öldürdüğünü bir tek Allah ve kendisi biliyordu. Hızlıca kapıya yöneldi. Zoya ise koşarak hastaneye geliyordu . Bu genç kadın da hayatın zalim oyununa yenik düşmüştü . Geleceğe geldi zaman Meva'nın annesi Ayda ile tanımıştı . Bu ölen kadın bu genç kadını kendi kardeşi gibi benimsemişti . Ama ölüm onları ayırmıştı. Zoya hastaneye girdi ve kapının önünde birisi ile çarpıştı. Zoya Ayda'dan başka kimseyi düşünmüyordu. Koşarak danışmaya gitti . "Ayda Yılmaz. Hangi odada ?" Dedi ağlayarak . Daha öldüğünü bilmiyordu . Danışman bilgisayara baktı ve diyecek bir kelime bulamadı . Nasıl derdi morgda olduğunu . "Söylesene!" Diye bağırdı. Ayda Yılmaz dediğini duyan Raci bu kadına baktı . Danışman "Efendim ..." demeye kalmadan manevi annesini gördü Zoya . "Anne ne oluyor?" Dedi telaşla . Annesinin ağlamaktan gözleri kızarmıştı kendisinde değildi . "Ne oluyor birisi bir şey söylesin! " diye bağırdı . Raci' nin gözleri dolmuştu. "Kızım...Ay... Ayda ve enişteni kaybettik ..." demeye kalmadan Zoya bağırmaya başladı . "Nasıl? Ne diyorsun?" Gözlerinden yaşlar süzülüyordu . Acıyı 2. Kez iliklerinde hissetmişti . "Hayır...Hayır ... Ayda!" Diye bağırdı . Yere diz çöktü . "Kendi ailemden sonra bir de seni kaybettim Ayda'm..." diye fısıldadı....

Raci gözlerini açtı . Gözleri yine dolmuştu . Zoya'yı ilk defa orada görmüştü ve o kadın her ikisi ile aynı kaderi yaşamıştı . Raci şok olmuş bir sende duvara bakıyordu . Meva yavaşça yanına gitti "O...o benim teyzem ... Asiman'ın a...annesi..."diye mırıldandı . Raci duyduğu cümle karşısında şok olmuştu. "B...bu nasıl mümkün olabilir ?" Diye fısıldadı. "Neyden bahsediyorsun ?" Diye sordu Meva . Raci cevap vermeye kelime bulamıyordu . Tüm her şey boğazında düğümlemişti . Meva Raci'yi kendine çevirdi "Ne oluyor ?" Diye bağırdı. Raci susmayı tercih ediyordu . Meva Raci ' nin omzunu yumrukladı . "Söylesene abi!" Diye bağırdı gözünden yaşlar süzülüyordu . Biran duraksadı etrafı bulanık görüyordu. Elini başına götürdü . "N...e oluyor..." diyemeden gözleri kapandı ve bilincini kaybetti...
Raci bayılan kardeşini görünce onun kollarına aldı . "Kardeşim..." diye fısıldadı . "Saray hekimini çağırın!" Diye bağırdı . Asiman alt kata inerken yukarı doğru çıkan saray hekimini gördü . Merakla onu takip etti . Sevdiği kadının solmuş yüzünü ve kurumuş dudaklarını görünce kendine yeniden kızdı . Onu bilmeden kırıyordu. "M...Meva... ona ne oldu?" Dedi . Raci ona cevap bile vermiyordu . "Onu odasına götürün orada muayene edeceğim . " dedi . Asiman abisinin kollarının arasında duran kızı almak için yeltenince "Sakın! Sana gerçekleri anlatmama rağmen yine onun tamir olmaya çalışan kalbini kırdın kral Asiman . Lütfen onu yalnız bırak dinlensin! Ve ve sakın bir daha onu kırayım deme!" Diye fısıldadı tehditkar bir ses tonu ile. Raci Asiman'ın omzuna çarparak kucağında Meva ile odadan çıktı. Onu kendi odasına götürdü . Ve yatağa götürdü . Aradan 2-3 dakika geçince içeri saray hekimi girdi ve onun peşinden de Asiman girdi . Saray hekimi hemen Meva'nın yanına geçti . Asiman korkulu gözlerle yatakta kıpırdamadan yatan gizemli kıza bakıyordu . "Küçük hanım güçsüz kaldığı için bayılmış . Ve yemesine dikkat etmeli . Şu şifalı bitkilerden yapılmış özü , uyanınca küçük hanıma verin . Ama yemeğini yedikten sonra verin . Iki üç güne kendini toparlar ." Dedi . Asiman derin bir nefes aldı . Saray hekimi kralı selamlayarak odadan çıktı . Asiman Raci ' ye "Sende çıkabilirsin. Meva'nın yanında ben dururum ." Dedi . Raci kaşlarını çattı . "Buna izin vereceğimi mi sandın?" Dedi . Asiman "Zaten senden izin isteyen yok! Ricada da bulunmuyorum yani sana emrediyorum ! Çık odadan ." Dedi Asiman . Raci kralla başa çıkamayacağını anlayınca onu selamlayarak sinirle odadan çıktı . Asiman Meva'nın baş tarafına sandalye çekti ve oturdu . Gizemli sevdiğinin soğuk elini tuttu . "Biliyorum , seni istemeden yine kırdım . Ama çok pişmanım . S...Sürekli aynısını yapan bir malım . Sen benim dünyama renk getirdin , umut getirdin . Senden önce sararıp solan bir çiçek gibiydim ama sen geldin ve yağmurun ve güneşinle beni yeniden yeşerttin. Sensiz bu evin çatısı yok be gizemli kızım. Lütfen beni hiç bırakma. Yoksa b...ben B...buna dayanamam..." diye fısıldadı . Meva , Asiman'ın dediklerini duymuştu . Elini tutan kralın yavaşça elini sıktı ve gözlerini araladı . 20. BÖLÜM BITTI Yazısını gördü ve sonra Dudaklarını araladı ;
"Sen bana dünyada başka bir hayatın da mevcut olduğunu , benim de bir ruhum olduğunu öğrettin...

Merhabalar efenim 💜 ilk öncelikle size içimdeki mutluluktan bahsetmek istiyorum . Sizin sayesinizde 1k ' yı geçtik ve çok mutlu oldum . Allah da sizi mutlu etsin mor kalplerim🐥💜

GİZEMLİ AŞK♡Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin