Αγάπησέ Με (#3 Σαντα Ροζα Τζούνιορ )

76•ΧΑΡΑ•

76.Απρίλιος.

«Ξύπνια είσαι;»με ρωτάει καθώς βγαίνει από το δωματιο της.
«Ναι.Ξύπνησα νωρίς»λέω και αφηνω την τηλεόραση και πάω μέσα στην κουζίνα της.

Χθες κοιμήθηκα εδώ στην Αλεξάνδρα.Κάτσαμε μέχρι αργά με την Μαρίνα και είδαμε ταινίες.Ήταν ωραία.

«Έφαγες;»με ρωτάει και βάζει καφέ.
«Έκανα ένα τοστ ναι.Θες να σου κάνω;»την ρωτάω.
«Σε λίγο.»λεει ενώ ετοιμάζει τον καφέ.

Εγώ δεν πίνω έτσι δεν σκέφτηκα να κάνω για τα κορίτσια.

«Πως γίνεται στις ταινίες όλες να ξυπνάνε σαν πριγκίπισσες με τέλεια μαλλιά και επιδερμίδα και στην πραγματικότητα να ξυπνάμε λες και φάγαμε ξύλο στον ύπνο μας;»λεει καθώς ισιώνει τα μαλλιά της με τα δάχτυλα της.
«Φταίει ότι δεν κοιμάσαι ήρεμα»λέω αφού πήγε να με ρίξει δυο φορές από το κρεβάτι.
«Ναι ρε γαμωτο.Εσυ ούτε καν κουνιέσαι και εγώ δεν βολεύομαι με τίποτα.Τα δυο άκρα ήμαστε...»λεει.

Έτσι λένε όλοι.

«Θα μου πεις λοιπόν τι έγινε τις τελευταίες εβδομάδες;Μην πω μήνες...»λεει.
«Τι εννοείς;»ρωτάω.
«Χαζή δεν είμαι αδερφούλα.Κάτι έχει αυτό το μυαλουδάκι σου.Θα μου πεις;»ρωτάει.

Ότι έχει γίνει με τον Κώστα δεν το έχω πει σε κανέναν.Κανένας δεν ξέρει για αυτόν και ότι ήμασταν μαζί αυτό το λίγο καιρό.Σκέφτηκα ότι δεν πρέπει να το πω.Άλλωστε το σκεφτόμαι που το σκέφτομαι δεν ήθελα να μου το λένε και όλοι γύρω μου.

«Τίποτα.Όλα καλά.Να κάνω τοστ;»ρωτάω και παίρνω από το ντουλάπι το ψωμί του τοστ.
«Κατάλαβα.Δεν θες να μου πεις»λεει.

Και χαίρομαι που δεν το συνεχίζει.

                                    ***

Σηκώνομαι και φοράω τις παντόφλες καθώς πάω στην κουζίνα.

Βλέπω στο τραπέζι την μαμά με την Λαουρα και την Άννα να πίνουν καφέ.
«Όλες εδώ;Καλημέρα»λέω αφού είχα καιρό να τις δω όλες μαζί.
«Καλημέρα ομορφιά μας.Σε ξυπνήσαμε;»ρωτάει η Λαουρα.
«Όχι όχι δεν σας άκουσα καθόλου.Τι κάνετε;Τα λετε;»λέω.
«Τα λέμε ναι.Κάτσε να μας κανείς παρέα»λεει η Άννα.

Κάθε φορά όταν βλέπω την Άννα μου έρχεται αυτός στο μυαλο.

«Θα κάνω ένα τσαι γιατί ποναει ο λαιμός μου λίγο σήμερα»λέω και πάω πιο εκεί να βράσω λίγο νερό.
«Στο είπα να μην βγαίνεις να τρέχεις και κρυώνεις κάθε μέρα αλλά δεν με ακούς»ξεκίνησε η μαμά την γκρίνια και της ρίχνω ένα χαμόγελο πριν πάρω μια κούπα.