SHE'S MY PERSONAL SLAVE<REVISING>

SHE'S MY PERSONAL SLAVE CHAPTER 25

“hayaan mo ako pare.. ngayon lang.” tapos ininom ko yung isang bote nang beer.

“ano? Masakit pa rin ba??” tanong sa akin ni Dustine.

“oo tol, sobra.”

“eh gago ka pala e! alam mong mahal mo yung tao bat sinaktan mo? O ngayon? Anong masasabi mo?? Sa isang pag kakamali mo nawala sya sa paningin mo” aba loko talaga tong dustine na toh.

“ano bang magagawa mo? Eh sa  ganun yung nang yare?!” medyo nag taas na ako nang boses.

Maya maya pa’y lumapit na sa amin sina Mart at Angelica

“pare, hindi ikaw yan! Ginago mo si shara pare. Ginago mo!” galit na galit na si Dustine.. sabagay naiintindihan ko naman sila kung bakit nag kaka ganyan sila..

Hinila ako ni dustine papalabas nang bar.

“dust, enough!” pag aawat sa amin ni Angelica

“gago ka!! Gago ka!” dust hit me. Not once not twice pero maraming beses.

Hindi na ako lumaban.

“hayop ka! Bakit kailangan nating pumunta sa point na ganito? Akala ko ba hindi mo sya sasaktan? E anong ginawa mo?! Pare sorry kung nagagawa ko sayo to, pero god damnit WILLIAM! DAMN YOU!”  sinutok pa na nya ako, at dahil dun napahiga na ako sa kalasada.

“tumigil na nga kayo! Hindi na tayo mga bata!” pag aawat sa a,im mi Mart.

“ikaw William? Ano bang problema mo bat nag kakaganyan ka? Hah?! Hindi ka naman dating ganyan, nung nagging kayo ni Shara, nag improve ka.. binago mo yung masamang ugali mo pero bakit ngayong sa isang landi lang ni sofia nakuha mong ipag palit yung relasyon nyo ni shara? Ha?!” galit na sabi ni angelica.

“mga kaibigan koba talaga kayo? Bakit imbis na ako yung kampihan nyo, bakit si shara parin yung inaalala nyo?!” okay that’s it napuno na ako.

“oo William, mga kaibigan mo kame.. pero bakit kailangan nating humantong sa ganitong paraan? Hah? Sabihin mo nga?!” nagyon lang magagalit nang sobra si mart.

“sige, kung ganito yung gusto nyong mang yare mas maganda nang maghiwalay muna tayong apat. Tutal wala naman akong maituturing na kaibigan sa inyo”

At this time.. umiyak si dustine.

At umalis na ako..

Kahit lasing ako, nag drive ako papunta sa bahay nila sofia.

“oh, William? Why you’re here?” then I hugged her. Wala naman akong ibang makakapitan ngayon kundi si Sofia lang.

“what happened?” inalalayan nya ako hanggang sa maka upo ako sa couch nila.

“stay there.. ipag titimpla kita nang coffee” 

*after 5 minutes bumalik na sya*

“ano bang nag yare sayo at nag kakaganyan ka nanaman??” tsaka nya pinupunasan yung mukha ko nang towel.

“do you love me sofia?”

“anong klaseng tanong yan William? Natural, love kita.” Tapos nag smile sya sa akin..

“ikaw William? Do you love me?” huminga muna ako nang  malalim.

“yes.” Yun lang yung naisagot ko..

Tapos hinug nya ako nang sobra higpit..

Kamusta na kaya si shara ngayon??

Masaya ba sya o nalulungkot pa din nang dahil sa akin.

I want her back..

I missed her L

O god please help me..