Αφου κλεισαμε καλεσα τη μητερα μου και τα ειπαμε λιγο. Μου λειπουν ολοι παρα πολυ.
(...)
Τα παιδια εχουν ερθει εδω και πολλη ωρα. Εχουμε δει ταινια και τωρα καθομαστε και συζηταμε. Το κινητο μου αρχιζει να χτυπα απανωτα και τραβαει την δικη μου προσοχη αλλα και του Μαριου που με κοιταζει περιεργα. Το ανοιγω και βλεπω οτι εχω ενα καινουριο αιτημα απο εναν @_._edwart._ κατι μου λεει εμενα αυτο το ονομα αλλα δε θυμαμαι τι.
Ειναι ο κουκλος σερβιτορος απο την καφετερεια στο εμπορικο που σου εδωσε τον αριθμο του αλλα δε τον πηρες ποτε γιατί ο Μαριος σου εσκισε το χαρτακι🤦♀️. Τζιζους δηλαδη ολα εγω πρεπει να στα λεω;!😒
Ααα ναιι. Μα καλα που βρηκε το προφιλ μου αφου δε ξερει ουτε το ονομα. Αποδεχτηκα το αιτημα του και μπηκα να δω τα μηνυματα που μου εστειλε.
_._edwart._
'Γεια σου κουκλα'
'Ειμαι ο Εντουαρτ απο την καφετερεια.'
'Θα ηθελες να βγουμε αυριο;"
_.katerina.del._
'Αα.. γεια'
'Εμμ.. ναι γιατι οχι.'
_._edwart._
'Τελεια θα ερθω να σε παρω απο το σπιτι σου στις 9. Στειλε μου τη διευθυνση.'
_.katerina.del._
'Οκ τα λεμε'
Αφησα το κινητο και γυρισα στα παιδια.
(...)
Η ωρα περασε και τωρα ειναι 11 το βραδυ. Τα παιδια εχουν φυγει εκτος απο τον Μαριο που θα κοιμηθει μαζι μου παλι. Ειμαστε ξαπλωμενοι και με εχει παρει αγκαλια καθως παιζει με μια τουφα απο τα μαλλια μου.
"Ποιος ηταν πριν που σου εστελνε μηνυματα;"
"Εμμ.. ηταν ο Εντουαρτ;"
"Ποιος Εντουαρτ;"
"Ο σερβιτορος απο το εμπορικο που μου ειχε αφησει τον αριθμο του;" του ειπα και τον ειδα που εσφιξε τις γροφιες του.
"Μαλιστα. Και τι ηθελε;"
"Αα... εμμ... τιποτα... βασικα κανονισαμε να βγουμε αυριο."
"Δεν θα πας." Μου ειπε κοφτα.
"Τι; Γιατι;"
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
You Changed Me!!
Fanfiction"ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΠΟΥΣΤΗ ΛΟΓΟ ΤΟΝ ΑΦΗΣΕΣ ΝΑ ΣΕ ΑΓΓΙΞΕΙ;" μου φωναξε και αρχισε να με πλησιαζει. "Δεν σε αφορα το τι κανω Αρη. ΠΑΡΑΤΑ ΜΕ!" Φωναξα και πηγα να φυγω αλλα με αρπαξε απο το χερι και με κολλησε στο τοιχο. Ηταν τοσο κοντα μου, που ενιωθα την ανασα...
