İlmin

Bunlar Da Ne?!

"Annee, penceremi kapat!"

"Tamam Togo! Hava durumu bugün güneşli demişti ama hava yağmurlu gibi. Ayrıca....."

"Aneeeeeeeeeee!!!!!!"

"Tamam tamam geliyorum!"

Evet, Togo'nun annesi haklıydı. Hava fırtınalıydı. Neredeyse evleri uçacak kadar rüzgar esiyordu. Annesi pencereyi kapatmaya çalışırken yağmur başlamıştı. Fakat, bir dakika! Yağan yağmur değildi. Gökyüzünden küçük deney tüpleri düşüyordu. Hem de renk renk. Ve o kadar çok düşüyordu ki, yerler tamamen kaplanmıştı.

"Anne korkuyorum!"

"Korkma Togo! Tanrı bizi korur."

Yağmur, yani tüp yağmuru, durduğunda hemen aşağıya indiler. Sadce onlar değil, tüm şehir sokaktaydı! Herkesin elinde küçük tüplerden vardı. Çoğu kişi "Uzaylıların bir tuzağı" diyerek onlardan uzak durdu.

Birkaç dakika geçmişti ki ellerindeki tüpler hariç tüm tüpler yok olmuştu. Sadece bir grup insanda tüp kalmıştı. Onlar da çok azdı. Çünkü herkes korkarak onlardan uzak durmuştu. Fakat onların gezegeninde ölüm denen bir kavram yoktu. Evet, onlar ölümsüzdü. Ama yine de tüplerden korkup onlardan uzak durmuşlardı.

===============≠=================≠================

"Togo, saatlerdir o şeyle uğraşıyorsun. Hadi yemeğe gel"

"Tamam anne, geliyorum!"

Togo elindeki mor tüpü yere fırlatarak yemeğe gittiğinde, arkasından iki başlı bir kurtun çıktığını fark etmemişti. Kurt odada iki tur attıktan sonra tekrar tüpünün içine girdi ve o gün bir daha hiç çıkmadı.

Dostlarım biliyorum biraz az yazdım. Fakat bu benim ilk hikayem ve okunacağını sanmıyorum. Vote ve yorum çok gelirse devam edeceğim. Ve saçma bile olsa sizin yorumlarınızdan hareketle hikayeyi uzatacağım. Şimdiden bilin ki : Sizi Seviyorum!!!!