မနက္ခင္းရဲ႕ေနေရာင္ျခည္ က သူမမ်က္ႏွာေပၚသို႕ တည့္တည့္မတ္မတ္ႀကီး ျဖာက်ေနသည္.
စူးရွေသာအလင္းေရာင္ေႀကာင့္ သူမ မ်က္လံုးေတြ ပြင့္စျပဳ လာသည္..
ခ်က္ခ်င္းေတာ့ဖြင့္မရ..
တေျဖးေျဖး အားယူကာ သူမ မ်က္လံုးဖြင့္ႀကည့္လိုက္သည္..
ေနေတာင္ထြက္လာျပီပဲ..
သူမ ပိတ္ထားေသာ ကားျပတင္းေပါက္ကို တြန္းဖြင့္လိုက္သည္.
ျပတင္းေပါက္ဖြင့္လိုက္သည္ႏွင့္တျပိဳ င္နက္..
မနက္ခင္းရဲ႕လတ္ဆတ္ေသာေလႏုေလေအးေလးေတြက သူမ ဆီသို႔ အတင္းတို႔ေဝွ႔ ေျပးဝင္လာပါေတာ့သည္..
သူမ မ်က္လံုးေလး အသာမွိတ္ကာ ေလညင္းေလးေတြရဲ႕အထိအေတြ႕ကို ခံယူလိုက္သည္..
ေနမပြင့္တပြင့္အခ်ိန္ေလး..
ျပာလဲ႔ေသာမိုးေကာင္းကင္ႀကီးနဲ႕..
အဝါေရာင္ပန္းခင္းမ်ားက.
မနက္ခင္းရဲ႕ပန္းခ်ီကားတခ်ပ္လို လွပ လွသည္..
ထိုပန္းခ်ီကားေလးထဲတြင္ သူမ အႏွစ္သက္ဆံုးက အဝါေရာင္ပန္းခင္းက်ယ္ႀကီး ပဲျဖစ္လိမ့္မည္..
သူမအတြက္ ဤပန္းခင္းက်ယ္ႀကီးသည္ ငယ္စဥ္က သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ေဆာ့ကစားရာ ကစားကြင္းတခုျဖစ္ခဲ႔သည္ေလ..
ပန္းခင္းႀကီးက ျမိဳ ႕ျပင္ဘက္နားမွာျဖစ္ေသာေႀကာင့္ ဆရာမႀကီးက သူမတို႔လို ကေလးေတြကို လိုက္မပို႔..ဒီေတာ့လဲ သူငယ္ခ်င္းေတြဆရာမႀကီးအလစ္မွာ ဒီပန္းခင္းႀကီးထဲကို ခိုးလာျပီးး ကစားႀကတာေပါ့
hin!ဟုတ္သားပဲ ဒီပန္းခင္းႀကီးက Gamcheon ျမိဳ ႔အျပင္ဘက္ မွာရွိေနတာပဲ...အာ့ဆို...
' Ajushi! Gamcheon မေရာက္ေသးဘူးလားဟင္!
သူမ Driver Ajushi ကို ဇေဝဇဝါျဖင့္ေမးလိုက္သည္..
' Gamcheon လား ေက်ာ္ခဲ႔ပီေလ မိန္းကေလးရဲ႕'
' ရွင္!! Ajushi!! Stop! Stop!'
သူမ ပ်ာပ်ာသလဲBus ေပၚမွ ဆင္းလိုက္သည္..
arshi! တကယ္ပါပဲ ေစာေစာေရာက္ေအာင္လို႔ မနက္အေစာႀကီး ထလာပါတယ္ဆိုမွ ...
