-Κεφαλαιο 8-

235 17 5
                                    

Επόμενη μέρα

Ξυπνάω πάλι σε αυτό το παλιοκλουβι. Πότε θα βγω από δω επιτέλους; Ακούω την πόρτα και μπαίνουν δύο άνθρωποι καλυμμένοι όλο με μαύρα. Με σηκώνουν και με πάνε σε ένα σκοτεινό δωμάτιο. Μπαίνει μέσα ο Λούσιους μαζί με μια άσχημη μαυροφορεμένη γυναίκα με σγουρά μαλλιά.

Μάντισον:"Γιατί,με φέρατε εδώ;"

Λούσιους:"Το σκέφτηκα ξανά και ξέρω ότι δεν θα μπορούσα να σε πείσω να μπεις στην ομάδα μας οπότε βρήκα ένα πιο εύκολο τρόπο να το κάνω."

Μάντισον:"Ο οποίος είναι;"

Λούσιους:"Να σου σβήσουμε την μνήμη."

Μάντισον:"Πως;ΟΧΙ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ,ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΚΆΝΕΤΕ"

Λούσιους:"Πολύ αργά έχω φέρει ήδη από δω την Μπελατριξ να σε κανονίσει."

Μάντισον:"Όχι σε παρακαλώ μην το κάνετε."

Η Μπελατριξ άρχισε να χοροπηδάει και να γελάει.

Μπελατριξ:"Να το κάνω;... Να το κάνω;"

Λούσιους:"Οπότε θες"

Η Μπελατριξ στόχευσε το ραβδί πάνω μου και ακούστηκε "Λήθη"

Hogwarts

-Φρεντ pov-

Τίποτα ακόμα. Άσκοπα την ψάχνουμε τοσες ώρες αυτό δεν σημαίνει ότι θα τα παρατήσουμε. Όχι βέβαια δεν γίνεται να ζήσω χωρίς αυτήν. Όλοι οι οικογένεια μου βοηθάει όπως και άλλοι πολλοί μάγοι. Τους γονείς της δεν τους έχουμε ενημερώσει ακόμα,ο Ντάμπλντορ λέει ότι καλύτερα να μην ξέρουν. Το μόνο που με νοιάζει είναι να είναι καλά.

Malfoy manor

-Μαντισον pov-

Αχ το κεφάλι μου. Πού βρίσκομαι;γιατί,με κοιτάνε αυτοί οι άνθρωποι έτσι και ποιοι είναι αυτοί;

Μάντισον:"Συγγνώμη τι γίνεται εδώ;"

Λούσιους:"Καλωσήρθες,ξέρεις ποιο είναι το όνομα σου;"

Μάντισον:"Εμ οχι ακριβώς,εσείς το ξέρετε;"

Λούσιους:"Φυσικά και το ξέρω σε λένε Ελίζαμπεθ Μαλφοι"

Μάντισον:"Και εσείς ποιος είστε;"

Λούσιους:"Ο θείος σου ο Λούσιους Μαλφοι. Σε έχω υιοθετήσει από την αδελφή μου και μένεις εδώ."

Μάντισον:"Καταλαβα και εσείς κύρια μου ποια είστε;"

Λούσιους:"Είναι η Μπελατριξ η θεία σου. Θυμάσε τίποτα για εσένα;'

Μάντισον:"Ότι είμαι μάγισσα αλλά δεν ξέρω από που ξέρω μαγικά."

Λούσιους:"Εγώ σου έμαθα,καλύτερα να πας στο δωμάτιο σου να ξεκουραστείς."

Μάντισον:"Ε-ενταξει αντίο θείε."

Λούσιους:"Αντίο"

Ανέβηκα τα σκαλιά και μπήκα σε ένα δωμάτιο. Ήταν πανέμορφο και τεράστιο. Είχε διπλό κρεβάτι, μαύρες κουρτίνες,ένα ξύλινο μικρό γραφείο και ένα μπάνιο στην γωνία. Τέλειο είναι. Δεν ρώτησα τον "θείο" μου γιατί,με υιοθέτησε και τι έπαθαν οι γονείς μου αλλά είναι κάπως τρομακτικός οπότε άστο καλύτερα. Πέρασα όλο το μεσημέρι διαβάζοντας κάτι βιβλία από την βιβλιοθήκη. Όλα έλεγαν για μαύρη μαγεία και για παλιά τρομακτικά μυθιστορήματα. Το βράδυ άκουσα τον "θείο" μου να με φωνάζει.

Λούσιους:"Ελίζαμπεθ κατέβα σε παρακαλώ κάτω."

Μάντισον:"Έρχομαι θείε"

Κατέβηκα και είδα και κάτι άλλους άνδρες μαζί του.

Μάντισον:"Τι έγινε;"

Λούσιους:"Πρέπει να εξασκηθεις στα μαγικά,εδώ οι κύριοι θα σε βοηθήσουν,θα πάτε μαζί για μάθημα."

Μάντισον:"Τέλεια, πότε αρχίζω;"

Λούσιους:"Τώρα."

Μάντισον:"Τώρα; μα είναι βράδυ."

Λούσιους:"Είπα τώρα,δεν δέχομαι αντίρρηση."

Μάντισον:"Εντάξει θείε"

Λούσιους:"Ααα ναι και δεν θέλω να με φωνάζεις θείο θέλω να με λες κύριο εντάξει;"

Μάντισον:"Μάλιστα κύριε."

Πωπω γιατί,μου συμπεριφέρθηκε έτσι δεν του έκανα κάτι και που πάμε βραδιάτικα; Κάτι δεν πάει καλά εδώ.
Τέλος πάντων ας δούμε τι θα κάνω με αυτούς.

Στο μάθημα μου έδειξαν όλα τα ξόρκια μαύρης μαγείας. Ήμουν αρκετά καλή και τα έπιανα αμέσως. Ο Λούσιους την κοιταγε από πάνω και γελαγε ξέροντας ότι το σχέδιο του έχει πετύχει τέλεια.

Τελείωσε η εξάσκηση μου και είπα να πάω για ύπνο. Πλύθηκα,ντυθηκα και είπα να διαβάσω ένα βιβλίο για να αποκοιμηθω. Άρχισα να ξεφυλλιζω ένα που δεν είχε τίτλο απλώς έγραφε διάφορες σημειώσεις.

Στο Χόγκουαρτς είμαι στους Σλίθεριν. Περνάω τέλεια εκεί με τον καθηγητά Σνέιπ αλλά έχουμε αυτόν το χαζό το Γκρίφιντορ.

Σλίθεριν; Γκρίφιντορ; Χόγκουαρτς; Γιατί όλα ακούγονταν γνώριμα; Θα το συνεχίσω αύριο γιατί,σήμερα ήταν αρκετά κουραστική μέρα,θέλω να μάθω και άλλα από αυτές τις παράξενες σημειώσεις. Έκλεισα το φως και κοιμήθηκα.

Hi,
Λοιπόν σας αρέσει πως πάει η ιστορία; Αν θέλετε κάποια αλλαγή να γράψετε στα σχόλια,φιλιά💋💋

Fred Or George The Love Story(Greek)Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα