'Mutlu değilim Tom, evet bu şöhret, hayranlar çok güzel ama.. Özgür değilim. Equus tiyatrosundan sonra herkes beni tanımaya başladı ve ben eskisi gibi olmadığımı farkettim. Heryer de tanınıyordum ve hayatım kısıtlanıyor.'
'Sende mutluluğu alkol de aradın.. öyle değil mi?'
'Evet.'
'Peki mutlu musun?'
'Ne?'
'Mutlu musun işte ? Alkol seni mutlu ediyor mu? Kaç kez sete akşamdan kalma geldin haberin var mı?'
'Değilim..'
'Demek ki alkol de mutlu etmiyor insanı.'
'Evet etmiyor, bende başka yol buldum. Harry potter'dan ayrılmak..'
'Hadi diyelim ayrıldın.. Sen yine herkesin gözünde Harry potter diye kalacaksın dan.. Harry potter'ı yarım bıraktın diye bir sürü insan sana hakaretler edecek. Fanların çok üzülecek.. onlara bunu yapabilir misin?'
'Yapamıyorum zaten, lanet olsun.'
'Yapma zaten dan.. O buluşma gününde herkes senin ile ilgilendi. Herkes seni yanında istedi. Çünkü seni seviyorlar, örnek alıyorlar. Sen bu neslin örnek aldığı bir insansın. Belki de ileride ki neslinde örnek alacakları insan sen olacaksın.'
'Haklısın..'
'Hem üstelik gözden uzak olmak istersen, bildiğim çok güzel barlar var.. bu Cumartesi beraber gidelim.. ne dersin? Sana söz veriyorum kimse seni izlemeyecek. İstediğin gibi rezil olacaksın ve oradaki insanlardan çıkmayacak yapacakların.'
'Pazar olsa? Çekimim var.'
Tom gülümsedi.
'Bak işte setler senin hayatın olmuş, sen setten vazgeçemezsin ki.. düşünsene sette olmadığın bir hayatını..'
'Gerçekten berbat olurdu.. düşündüm de yani.'
'Evet öyleyse pazar seni saat 20:00'da evinden alıyorum.'
'Olur.'
İkisi de gülümsedi ve Tom evine gitmek üzere Harry'nin evinden ayrıldı.
Harry Tom'un her zaman ona diğerlerin den daha iyi geldiğini hissediyordu..
