maikling update para sa mga ANDREEN out there :)))
Chapter 28
Bumalik ako sa cottage kung saan ako hinihintay ngayon ni Andie. Madaming mata ang nakatingin sakanya, mapababae man o lalaki. Halata namang naaakit ang mga babae sakanya at nagtataka ang mga kalalakihan kung bakit siya nandito.
Nilapitan ko siya at saka hinawakan ang kamay.
“I’m sorry” bungad ko na may sinseridad. Tinitigan ko siya sa mga mata at napansin ko na para siyang naiinis pero agad din namang kumalma.
“hwag kang magsorry.”
“EHEM! Siya na ba? COREEN SIYA BA?” halos kuminang na ang mga mata ni Ivy habang nagtatanong at ang iba naman ay nagbubulungan.
“not here” sambit ko. naiinis ako dahil sana naman hwag nilang iparinig saakin ang mga ibinubulong nila. Alam na alam ko ang mga sinasabi nila sa isa’t isa. Na kesyo niloloko ko lang naman daw ‘tong kasama ko ngayon. Na nagpapaasa nanaman daw ako. Na baka daw inagaw ko nanaman siya.
“babe” kinabahan ako nang bigla niyang sambitin ang katagang yun. “namiss kita” ngayon nakangiti na siya. Hindi ko alam na madami din pala siyang kayang ilabas na ekspresyon sa loob lamang ng ilang Segundo.
Nagulat ako nung bigla niya akong yakapin sa harapan ng mga kaklase at kung sino man ang mga nandito ngayon. Narinig ko din na tumili si Ivy. Para bang umiinit ang mukha ko sa ginagawa niya ngayon.
“hwag mo na ulit uulitin yun” bulong niya saakin pagkatapos niya akong halikan sa ulo ko. “pinag-alala mo ako na baka iwanan mo ako” binubulong lang niya saakin ngayon ang mga ito dahil alam kong hindi niya hahayaan na marinig ito ng iba.
“Sorry” niyakap ko din siya. “I’m sorry.”
“YIEEEEEEEEE! Coreen” humiwalay ako kay Andie dahil na din sa naging sigaw ni Ivy, hindi ko alam kung maasar ba ako o matutuwa sakanya.
“sasama ka ba saakin o maiiwan ka? Well at least enjoy your day” nabaling ulit ang tingin ko kay Andie.
“then okay lang sayo kahit na nandito yung lalaking hinalikan ko?” bulong ko sakanya. Naghanap siya sa paligid ng posibleng hinalikan ko. “sabi ko nga, i-uuwi na kita” nakangiti pa din siya.
“bakit parang may kulang? Nasaan yung laging bumubuntot sayo?”
“sino? Yung nagustuhan ng ex mo?” pang-aasar ko.
“Quit it Andrea”
“I love teasing you”
Iniwan na muna namin ang iba sa cottage. Wala naman akong pakialam sakanila at wala din silang pakialam sa gagawin ko.
Umupo kami sa hindi kalayuan pero malayo sa iba.
“I hate places like this.” Humilig ako sa balikat niya at hinawakan naman niya ng mahigpit ang kanang kamay ko.
Pumikit ako dahil tingin ko naman ligtas ako sakanya. Na kahit pa lumalamig na, pakiramdam ko mainit pa din.
“Sino siya?” sa kabila ng seryoso niyang pagkakatanong hindi pa din ako natakot aminin kung sino ang tinutukoy niya.
“Zydn” I mumbled.
I heard him cursed several times but after that he tilted my head and kissed me.
“ulitin mo ulit yung sinabi mo kanina”
“hmm? I pretended that I heard nothing. My eyes are still close and I am half smiling. Still teasing him.
Just now, after hearing him lounging to hear again what I have said earlier causes my heart beats so fast. For the first time, my heart quickened. Its unnatural thing and I don’t know if I’m gonna love this feeling.
Just for now, I’m going to enjoy this. Enjoy his company, his loyalty and his warmth.
…
While we were driving back to Andie’s apartment, this message actually struck me.
‘Did you kiss me because you feel nothing? I know its awkward pero friends, okay? Ate :]’
I don’t know if the message was the one that made me dumbfounded or just the smiley itself. I closed my eyes exasperatedly wishing that I should have not done that.
_____
vote and comment!
wala pang leading man ang kwento na 'to. ako ay undecided pa. kaya bahala kayong isipin ang gusto niyong isipin :""> XDDD
rubadabango! downy's rubadabango!
sorry maikli at least mabilis hahahahah
BINABASA MO ANG
Prove Me Wrong
Teen Fiction[NO SOFTCOPIES] Hindi ko alam kung paano makibagay. Ang pangyayaring iyon ang nag-udyok saakin na maging ganito ako. Ang pagiging iba sakanila, ang ugaling taglay ko at ang paniniwala ko ang tanging mayroon ako para maprotektahan ang sarili ko. Hind...
