ᏟᎻᎪᏢᎢᎬᎡ Fifteen.

13 0 0
                                    

Still Blake's POV.

Flashback

It takes a lifetime, to review for our incoming exam. Sometimes, iniisip ko maybe bumagsak ako dun sa sobrang anxious tch. Especially for fulfilling my Dad's expectations of me in school settings even in everything I do. Hindi naman nakaka-pressure for raising us as elite by Dad. It's an advantage actually because I can access and get involved with things that not most others can't do. But because of this, I need to maintain these numbers, perfect scores at school, club activities, after-school activities, and student council president, even meeting with Dad's fancy business owner friends. I just feel suffocated for him expecting me to be perfect in every way.

"Kuya" napalingon naman ako kay blaire ang kapatid ko.

How did she get here? Hindi ba nagsabi na 'ko sa kanyang 'don't disturb me coz' I'm studying'

"Ano namang ginagawa mo dito sa kwarto ko?" may pagsusungit na sabi ko naman.

I'm just saying the truth to her besides, she's really disturbing me.

Napasimangot naman siya bigla dahil sa sinabi ko. "Hanggang ngayon ba naman ay susungitan mo pa rin ako? Ha? Kuya?........" nakanguso na siya nung sabihin niya yun.

Pa-cute tss

"Why not? Kita mo namang busy ako ngayon di ba? dahil sa darating na exam." muli kong pagsusungit. I'm not pretending totoo, pasahan exam na next week at malapit na 'yun. Ayoko namang umuwing school bukol like before.

"Required ba yun? Saka wala ka ba man lang sasabihin sa akin?" nakanguso at nakasimangot na sabi niya.

Sasabihin? What am I supposed to tell her? to go away? 

"Sasahihin? Like what?" nag-iisip na sabi ko naman dahil wala nga akong ka edi-ediya kahit konti. She's confusing me right now.

"Sasabihing--" natigilan naman siya bigla. "Don't mind it!, mukhang hindi mo naman kasi maalala and for sure ay kinalimutan mo na!!!!" mataray na sabi niya at saka nag walk out.

What's that all about?  Nagtatakang tanong ko sa isip ko.

Napailing nalang ako at muling ibinalik ang focus in reviewing. 

"Kuya, hey." napalingon naman dahil kanina pa niya ako kinukulbit.

"You know what? Kanina ka pa, you keep disturbing me." may inis na sa tono ng pagkakasabi ko.

"Kuya naman ehh, wala ka ba talagang maalala kahit slight lang?" nakangiwing sabi niya at ini-sign language ang kamay na ikinahuhulugan lang na maunti o kaunti pero nag-iwas lang ako ng tingin.

"Nothing" walang ganang sabi ko at saka nagbasa ng libro.

"Kuya naman ehh" muling kulbit niya sa akin dahilan para lingonin ko siyang muli.

"What?" mataas ang tono ng pagkakasabi ko nun sa kanya.

"Nothing ba talaga?" nakangiwing sabi pa niya.

"I don't get you kanina ka pa, tell me straight away." at pilit na hinarap siya sa akin at tinitigan sa mata. "Do you have a boyfriend already?" biglang tanong na nakapagpakunot lang ng noo niya.

Maybe I was wrong. I'm just uncertain about her; maybe I'm mistaken.

"Kuya naman! I've certainly never had one, and if so, I'll tell you right away. Besides, that's not what I'm talking about right now." nakahinga naman bigla ako ng maluwag dahil sa sinabi niya.

Bear with meWhere stories live. Discover now