Milion Memories of Yesterday (AMDA Book 2) (Hiatus)

Chapter 20

Kyla's POV

"Hindi ka pa ba matutulog?" Tanong nya sa akin.

"Wala akong balak matulog. Baka pagkagising ko... Wala ka nanaman dyan sa tabi ko. Ayoko Brent. Ayoko...."

Tama kayo. Si Brent. Kasama ko sya. Paano? Well, alam naman nating lahat na nililigawan nya si Brigette diba? Pero gusto ko sya. No no no. Mahal ko sya. Mahal ko si Brent. Sobra.

Bestfriends kami ni Brent simula nung bata pa kami. We well know each other. Ugali nya, mga gusto nya at ayaw nya and I know his whole story very well.

"Listen Kyla. Hindi ako pwedeng magtagal dito. Pupuntahan ko pa si Bri---"

I cut him off.

"So Brigette nanaman?! Paano ako Brent? Bestfriend mo ako. Please dont leave me here Brent." Sabi ko. Oo na. Desperada na. Tss.

"Oo. Bestfriend kita pero I also need to check on Brigette. Im his suitor and its my duty to check on her if she is doing alright." Pagpapaliwanag ni Brent.

"Pero bestfriend mo ako..." I whispered and I look down. Bakit ganun? Ako naman yung nagmamahal kay Brent eh. Ni hindi nga alam ni Brigette kung mahal nya ba talaga si Brent eh. Hays.

He just hugged me. He hugged me tight.

"Sorry Kyla. Im really sorry..." bulong nya sa akin. A tear fell from my eye. Hays. Sana akin ka na lang Brent.

I broke the hug at humiga na sa kama ko. I stared at the ceiling.

"Sige na. Puntahan mo na si Brigette. Im fine in here." Sabi ko na lang. Martyr ba? Oo. Sobra.

Hindi ko namalayan na umalis na pala sya. Bakit ganun? Bakit nasasaktan ako. Bestfriend nya ako at bestfriend ko sya. Totoo ba talaga pag may bestfriend kang lalaki? Mahuhulog ang isa? Leche naman eh!

Sino ba yung nandyan sa tabi nya nung panahong kailangan nya nang kausap at kasama? Someone to ean on and cry on? Ako diba. Nung panahong hiniwalayan sya ng EX nya. Ako yung nandyan para icomfort sya.

Pero bakit hanggang bestfriend lang talaga ang tingin nya sa akin? Bakit hindi nya ako kayang mahalin?

I cried. Never pa akong nagkaboyfriend kasi sya yung hinihintay ko. Gusto ko sya yung magiging first and last boyfriend ko.

Hays. Alam mo ba yung sakit na sa tuwing inaamin nya sa akin na may gusto sya sa isang babae eh wala akong magawa? Sa tuwing nagpapatulong sya ako pa yung gagawa ng paraan para maging sila. Nakakaiyamot talaga.

-Flashback 7 years ago-

Nandito ako ngayon sa bahay namin. Playing video games. Hahaha. Mahilig talaga ako sa ganito. Sabi nga nina Mama dapat daw ang kinahihiligan ko ay ang pagsho-shopping or di kaya hanging out with my friends kaso ewan. Wala talaga akong hilig sa ganun.

Nasa kalagitnaan ako ng pagpatay sa Zombie ng may biglang nanggulat mula sa likod ko.

"Boo!!!" Dahilan kung bakit nabitawan ko yung pangcontrol at maihagis ko straight sa mukha nung nanggulat.

"Ang sakit nun Kyla ah." Ay leche.

"Hala Brent. Aish. Sorry talaga. Hindi ko sinasadya. Ikaw naman kasi eh! Kung hindi ka nanggulat eh di sana hindi ko maiitapon sa mukha mo yung pangcontrol. San ba yung masakit? Patingin nga!" Sabi ko kay Brent at pilit kong tinanggal yung kamay nya sa mukha nya. Peste talaga to. (-_-)