I was born to love you

16.Exactly

I woke up the next morning with a terrible headache and a very big hangover. Tumingin ako sa kabilang side ng kama at doon nakita ko si King David na tulog na tulog. Napapangiting hinaplos ko ang mukha niya. Naisip ko siyang gisingin sa pamamagitan ng halik nang bigla siyang magmulat ng mata dahil biglang tumunog ang I-phone niya. He smiled at me amd kissed my temple. Iyon naman ang gusto ko kau King David. Palagi siyang nakangiti sa akin. Kahit na gaano man nakakatakot ang ngiting iyon ay nagbabago iyon kapag sa akin siya nakatingin.

"Hello?" Naghihikab na sinagot niya ang phone. Mataman siyang nakinig tapos ay bigla siyang bumaling sa akin at ibinigay ang telepono. Kunot-noong kinuha ko iyon at tinapat sa tainga ko ang telepono. Nabosesan ko si Hera sa kabilang linya.

"Where the fuck are you?" Galit na wika niya. Nakadama ako ng inis. Anong arapatan ni Hera na tanungin ako? Wala na naman siya sa lugar.

"Why, Hera?! Naiinip ka na naman ba kaya ka ganyan sa akin ngayon?" Galit na galit na wika ko. I was feeling a bit agitated. Hindi ko maintindihan kung bakit siya ganito sa akin. Wala naman akong ginawa sa kanya. Nananahimik ako.

"What the fuck is wrong with you? Nasa kandungan ka ng lalaki mo habang si Uncle Julian nasa loob ng operating room! Do you still know what your priorities are?!"

Halos mabitiwan ko ang telepoo dahil sa narinig. Si Daddy! Napaluha ako hindi ko na nagawang tanungin kung anong nangyari kay Dad. Para akong tinamaan ng kidlat sa aking narinig. Tumayo ako at nagtatakbo palabas ng silid. Hindi ko napansin na tinatawag ako ni King David. Nagtuloy lang ako. I got to his car and drove away. Alam ko kung saan ako pupunta ---Varres Med. Alam kong nandoon si Daddy.

At hindi nga ako nagkamali. When I got there I saw almost all the family. Si Yza at si Hera ang katabi ni Mommy. Si Mommy naman ay may hawak na rosary. Lumapit ako sa kanya. Hera gave me the death glare--- Yza smiled. Parang napapalibutan si Mommy ng demon at angel. I just sighed. Tumabi na lang ako kay Yza. Hinawakan niya ang kamay ko. Gusto kong itanong kung anong nangyari kay Dad at kung bakit siya nandito ngayon. But I was too afraid to even make a move.

It was the longest day of my life. Wala akong ibang hiniling kundi ang matapos ito --- na sana maging okay si Daddy dahik kung hindi ay parang hindi ko kayang patawarin ang sarili ko. Masakit. I should've been the one holding mommy's hand at hindi si Yza. Mahal na mahal ko si Mommy and I'm really sorry for being a bitch these past few months.

Hindi ko alam kung gaano katagal kaming nandoon. But when the doctor got out of the O.R --- parang lalong tumagal ang oras.

Mom went near the doctor. Ako naman ay tumayo sa likuran niya. It is my chance to know what happened.

"Your husband survived, Madame. He is being transferred to a suite. Oobserbahan pa namin ang kalagaya niya but for now --- all of you can breathe and celebrate because he is fine."

Umiyak si Mommy. Niyakap ko siya. I silently thanked all the angels above for this. Hinayaan kong umiyak lang si Mommy. Naiiyak din ako. I felt so stupid. Nangyari ito na wala akong kaalam-alam. I hate myself for this. Naiwan ko si Mommy. Pati si Daddy. Wala ako noong kailangan nila akong dalawa.

Who was there for my mom while she ws waiting or Daddy last night?

I felt so guilty. Ano na lang ang iisipin ni Mommy sa akin? Hindi ko na talaga alam. I just felt so lost. Napakagat-labi ako habang nakatingin kay Mommy. Tumayo ako at niyakap siya. Iyak lang ako nang iyak at hinayaan naman niya ako. I was really regretting the moment that I bitched out on her. Hindi naman dapat ang pagrerebeldeng iyon sa kanila. My parents only want to give me the best and treating my mom like this is not right.

Niyakap na rin ako ni Mommy. "I'm so sorry, Mom..." Bulong ko sa kanya. Hinaplos - haplos niya ang likod ko tapos ay niyakap ako nang mahigpit. I love my mom. I love her so much. Hindi ko na talaga alam kung paano ko pa ipapakita kung gaano ko siya kamahal at kung gaano ako nagsisisisi sa mga nakaraang buwan na inilalayo ko ang sarili ko sa kanila.