Meet Me In Clark High (Reistre Series #1)

Chapter 3

Chapter 3: Brother

Gano’n na lang ang pagtataka ko nang nalipat ang bag ko sa upuan ni Zian at sunod kong tiningnan ang nakaupo sa upuan ko kanina.

“Ella, dito ka na umupo sa pagitan namin ni Zian, ayos lang? Ako kasi nauna dito,” gawad ni Sam nang palapit ako.

“Ayos lang.”

Umupo na ako sa bago kong upuan, at napansing pareho silang nakatitig sa ‘kin.

“Weird ba ‘ko tingnan?” naguguluhang tanong ko.

They shook their heads in unison.

Pinagkatitigan ko si Zian at hindi napigilang makaramdam ng pamilyaridad sa puso. “Sino ka ba talaga?” tanong ko sa kaniya. Baka naman hindi talaga siya, pero kasi alam ko... nararamdaman ko. Pero paano kung mali lang ako?

He really looks my older brother. And the fact na siya si Zian Reistre.

Of course, Zian’s my kuya’s name!

“Ano’ng chika?” si Archie at inilapit ang upuan sa amin.

Hindi ko siya pinansin at tumitig lang kay Zian.

“Ganiyan ka ba ka interesado sa ‘kin, at gusto mong malaman kung sino talaga ako?” pilosopong sagot niya.

Umirap ako sa kaniya. “Curious lang.”

Another professor entered our classroom. She asked me first before settling to her seat in front. “Anyway, Miss Reistre, I’ll give you the schedule... so here it is,” aniya ay may inilapag na papel sa lamesa niya.

Tumayo ako at lumapit sa harapan bago kinuha ang papel. “Thank you po.” I turned my heels on to go back in my seat, nadaanan ko pa ang kunot-noo na si Chesca.

Nang naupo na ay balak ko sanang basahin ang nakasulat sa papel ngunit kaagad itong kinuha sa akin ni Zian.

“Gonna borrow this, nawawala iyong schedule ko,” aniya ay ibinulsa iyon nang walang pasabi.

Matalim ko siyang tiningnan. “Ibalik mo kaagad, sinasabi ko sa ‘yo.”

Mabilis natapos ang klase kaya kinuha ko na ang aking bag para umuwi, pero gano’n na lang din ang pag-init ng ulo ko nang hindi matanggal ang aking bag.

May nagtali.

Sinamaan ko agad ng tingin ang tatlong lalaking patay malisya akong pinagmamasdan.

“Sino sa inyo ang may ubo sa utak na nagtali ng bag ko?”

“Ewan,” sagot ni Sam at Zian.

“Secret!”si Archie.

Umirap na lang ako bago sila iniwan doon nang walang paalam. Tinawag pa nila ako pero dumiretso na ako nang lakad hanggang sa nakarating sa parking lot.

“Kumusta ang first day, Ariane?” bungad ni Kuya Jul.

“Okay naman po,” sagot ko. Mayroon lang akong dapat ikumpirma pagka-uwi ko.

Nang nakarating na ako sa loob ng bahay ay hinanap ko kaagad si Mama. Nadatnan ko siya kusina kaya kaagad akong lumapit at yumakap sa kaniya.

“Oh, ba’t parang nagmamadali ka? Wait tatapusin ko muna ‘to." Niligpit muna ni Mama ang mga ginamit niya sa pagluto bago bumaling at ibinigay sa akin ang buong atensyon.

Umupo ako sa high chair, nakatulala sa chandelier sa ibabaw habang inaalala ang nangyari kanina. Hindi ako pwedeng magkamali. Kamukha niya talaga si Kuya, hindi kaya siya iyon?