MY CROSOFT - PUBLISHED UNDER PSICOM

Chapter 2

ITINAAS ni Cambria ang dalawang braso bago nag-unat. Ipinilig niya ang ulo sa kanan. Nakaramdam siya nang kaunting ginhawa sa ginawa. Inilabas niya ang bag sa locker at ipinasok ang hinubad niyang itim na apron bago isinara ulit ang locker. Katatapos lang ng oras ng trabaho niya at gusto na niyang matulog. Naisandal niya ang noo sa malamig na katawan ng locker at napabuntong-hininga.

"'Oy Bria, okay ka lang?" tumango siya nang 'di nililingon ang nagsalita.

Makalipas ang ilang segundo saka lang niya hinarap ang kaibigan at kasamahan niya sa trabaho na si Essera. Isinandal niya ang likod sa locker.

"Ang haggard mo na. Kaya 'di ka napapansin ni Cros eh." Sermon nito sa kanya habang nagsusuklay. Twenty four hours ang coffee shop. Nagkataong night shift si Essera ngayon. Napasimangot naman siya.

"Hay naku! Para namang mapapansin ako ng baklang 'yon."

Naiisip niya pa lang ang kislap ng mga mata ni Crosoft kapag may dumadaang lalaki gusto na niyang manapak ng tao. Kahit na masasabing kilos lalaki ito sa harap ng ibang tao ay kapansin-pansin pa rin ang kabaklaan ni Crosoft. 'Yon ay kung keen observer ka or bakla kang katulad niya. Hindi naman halata kapag 'di mo pinagtuonan ng pansin.

"Sabagay, 'diba may boyfriend na 'yon? Kaloka! Nagka-crush paman din ako sa kanya dati. Kita mo nga, mas nauna pa siyang magka-boyfriend kaysa sa'yo. Naku 'te, na pag-iiwanan ka na ng mundo."

Pinukol niya ang kaibigan nang masamang tingin. Palibhasa may ipagmamayabang na boyfriend. Oo na! Ako na ang walang love life. Tanggap na tanggap ko na. Tsk.

"Wow! Ang hard mo ah." Isinukbit niya na ang knapsack sa mga balikat at ready na siyang layasan ang kaibigan niyang masyadong bully pagdating sa pagiging single niya. "Mauuna na ako at inaantok na ako." Naghikab siya. Tinalikuran na niya ito tinungo ang pinto.

"Hindi ka ba susunduin ng bestfriend mo?"

"Hindi, magbu-beauty rest daw siya ngayon."

Natawa lang si Essera.

Tahimik na lumabas siya sa likod ng coffee shop ng pinagta-trabahuan niya. Alas otso pa lang naman ng gabi pero inaantok na siya nang bongga. Maaga ang pasok niya sa eskwela at natatapos siya ng alas dos ng hapon. Didiretso na siya sa trabaho niya. Kaya bagsak na bagsak na ang katawan niya pag-uwi. Kailangan pa niyang pag-aralan ang thesis niya at may oral defense na sila sa susunod na linggo.

Kaya pa ba?

Napabuntong-hininga siya.

Napasinghap si Cambria nang biglang may umakbay sa kanya at kabigin siya sa isang tabi. Sisigaw sana siya nang takpan ng isang kamay nito ang bibig niya. Nahirapan siyang makahinga dahil pati ilong niya natatakpan ng kamay nito.

"Huwag kang sisigaw." Babala nito. Pati ang malalim na boses nito ay nakakasindak. "Isa lang naman ang kailangan ko sa'yo."

Kinabahan siya. Anong gagawin nito sa kanya? Naisip niya ang wallet niya. Medyo malaki-laki rin ang dala niyang pera. Lumakas ang tibok ng puso niya sa kaba. Parang ano mang oras ay bibigay na ang katawan niya sa matinding takot.

"Sagutin mo lang ang mga tanong ko."

Langya! Paano ako makakasagot kung tinatakpan mo ang bibig ko? Parang narinig nito ang iniisip niya dahil inalis nito ang kamay sa pagkakatakip sa bibig niya. Iniisip pa lang niyang kumawala at tumakbo nang ipitin nito ang leeg niya ng isang braso nito. Naku naman ha!

"One plus one?" tanong nito.

Kumunot naman ang noo niya. "H-huh?"

"Sagutin mo na lang kung ayaw mong masaktan."