MY CROSOFT - PUBLISHED UNDER PSICOM

SP: Crosoft's Confession (Part 21)

BIGLA na lang sumulpot sa unit ko si Cam. Hindi ko na maalala kung anong oras siya dumating. My mind seems to shut down everything. Siguro dahil na rin medyo lasing na ako. I'm still aware of her presence or when she talks 'di ko lang nabibigyan ng masyadong atensyon ang mga sinasabi niya saken.

Gulong-gulo ang isip ko. Gusto kong umiyak. Gusto kong magtapat. Gusto kong magpakatotoo. Pero lecheng buhay 'to bakit ba laging may pumipigil saken? F@ck this! Why can't you straighten your mind Crosoft?!

Naalala ko na naman ang pinag-usapan namin ni Jeymes kahapon.

"What do you want?!"

"Please, just listen to me."

"You already said you love her. Ano pang dapat nating pag-usapan? Sinaktan mo na ako Crosoft! You chose her over me!"

"I didn't chose her okay. Sorry, nabigla lang ako sa sinabi ko sayo. I'm just confused. It's not that easy for me. I just want to clarify my feelings for her. Ayokong pagsisihan ang mga desisyon ko."

"Then what do you want me to do?!Hindi ako Diyos, Crosoft! You know what? You're just making it complicated. You obviously don't love her! C'mon! Huwag ka ngang magbiro."

"Jeymes!"

"You're gay."

"I know! Alam ko 'yon, kaya nga gusto kong malaman ang totoong nararamdaman ko sa kanya. I just need a little time. Mahal kita pero mahal ko rin siya."

"Oh my God, Crosoft!"

"Jeymes please, just give me this chance."

"Oh God! Are you asking me to take you back after you broke up with me so you can just check if you really love her?! What am I to you?! Hindi ako laruan Crosoft na pwede mong balikan kapag nagsawa ka na sa bago. Hindi ako isang bagay na babalikan mo lang kapag 'di ka naging masaya sa bago. Damn you for that!"

"I'm sorry..."

"Sorry? Crosoft sobrang sakit na nang ginagawa mo saken! Iniintindi kita dahil mahal kita! Pinagsasabihan kita dahil ayokong pagsisihan mo lahat pagkatapos. I don't deserved this! You better decide for yourself! At ito lang ang sasabihin ko sayo.Hindi mo ako pwedeng iwan nang basta-basta lang! Naintindihan mo! You better change your mind. Hindi kita basta-basta ibibigay sa kahit sino lang. Lalo na sa Cambria na 'yon!"

"Alam mo ba kung anong masakit kapag nagmahal?" basag ko mayamaya. "Ang pinakamasakit ay 'yong alam mong marami kang masasaktan. Kaya mas gugustuhin mong pigilan ang sarili mong maging masaya." Sobrang nahihirapan ako Cam. Sobra, kung alam mo lang Cam.

"Crosoft?" halos pabulong na niyang tawag saken.

"Bakla ako Cam," binalingan ko siya. "Pero 'di ibig sabihin nun hanggang landi lang ang kaya kong gawin. Hindi ibig sabihin nun 'di na ako marunong magmahal."

"I know,"

"You don't know anything Cam. Hindi mo alam kung gaano naghihirap ang kalooban ko ngayon. May mga bagay ako na 'di ko masabi sayo. Naguguluhan ako. Isang pagkakamali ko lang... alam kong, marami akong masasaktan."

"Bakit 'di mo kayang sabihin sa akin? Akala ko ba magkaibigan tayo?"

"'Cause it will change everything."

Parang dinaganan ng libo-libong bato ang puso ko nang biglang umiyak si Cam. She buried her face on her palms and cried her heart out. Ito ang isang bagay na hindi-hindi ko gustong mangyari. Sobra-sobra na ang sakit na ibinibigay ko kay Cam. Ayaw ko na siyang paasahin o dagdagan pa ang mga bagay na magdadala lang ng kalungkutan sa kanya.