Chapter Fifty

4K 80 21
                                    

" Time in our lives "

****************

ARA

"Daks, lika na dalian mo! Male - late na tayo sa thesis defense natin! kaloka!"
.
.
"Andiyan na teka lang!" sigaw ko habang pababa ng hagdan "Daliii!! kanina pa kasi sinasabing isuot yang sapatos na yan eh!" sigaw ng mahal na reyna sabay pamewang aba!
.
.
"Eh kasi naman alam mo namang di ako sanay na magsusuot ng mga ganito" sabi ko habang sinusuot ang sapatos na pinahiram ni carol sakin "Hoy bakla! Aldo yan ha ingatan mo yan naku pag nagasgas yan sinasabi ko sayo" speaking of.. kabababa lang niyan galing dorm dala dala ang mga thesis papers niya.
.
.
"Maka sira ka naman di ko--"
.
.
"Sisirain ko lalo yang sapatos mo carolina pag kami nalate!" sigaw ng mahal na reyna mula sa labas "Victonara ano na? dalian mo na palibhasa mamayang after lunch pa ang defense mo eh!" sumbat niya ulit "Kanina pa ko dito, pinapawisan na ako oh!" sigaw ng mahal na reyna "Nagjojoke lang naman ako miks dami mo na sinabi!" sabi ni carol sabay tawa natatawa ako sa mga to.
.
.
"Sino ba kasi ang may sabing lumabas ka kaagad?" singit ni dora habang hinihigop ang kape sa tasa niya hay naku royal rumble ang mga tao dito halos lahat kasi kami pa graduate na.
.
.
"Aba! Negrang to! dont you dare talk to me like that" sabi ni mika sabay cross arms "you dont like me when I'm mad" with matching snapping of fingers sabay irap o diba.
.
.
"Naks pang famas! pero di bagay di kopya ang accent" sabi ni kim sabay takbo paakyat hahaha hay naku mamimiss ko to for sure.
.
.
"Wow after 100 decade finally naisuot narin ang sapatos ni cinderella" sabi ni bes pag lapit ko sakanya "Sorry hehe teka bes dahan dahan lang baka matapilok tayo" natatawa kong sabi sakanya
.
.
"Tayo?"
.
.
Napalingon ako sa sinabi niya, "Oo tayo diba pareho tayon naka takong" sabi ko sabay tawa "Excuse me, expert yata to" sabi niya sabay ayos ng buhok niya. "Oo na ikaw na, ikaw na magaling mag heels" sabi ko sabay tawa at ang reyna iniwan na ako at ayun kinareer ang paglalakad ng nakatakong.
.
.
"Bes kamusta kana?" bungad ni bes ng matahimik ako habang naglalakad kami papunta sa department nila "Ako? Kamusta ano kaba daks, araw araw mo akong kasama tapos kinakamusta mo ko? anong trip mo?" natatawa kong sabi habang patuloy na naglalakad. Pero napansin kong tumigil si daks at sumimangot kaya agad akong lumapit sakanya."Oh anong drama yan" sabi ko sakanya paglapit ko "I hate you, for lying, for acting like you're okay --"
.
.
"Daks, I told you im fine," sabi ko sabay smile "It was all part of the past" sabi ko sabay hawak sa magkabilang balikat niya at tumingin siya ng diretso sakin alam kong maigting na sinusuri ni daks kung nagsasabi akonng totoo.
.
.
Huminga muna siya ng malalim sabay napabuntong hininga "Okay you win, pero I still dont believe it na ganun nalang yun basta basta" sabi niya sabay ayos ng sling bag niya "I told you daks, it's over, im over it" sabi ko sakanya habang naka sunod sakanya.
.
.
"So that 1 and a half years will just go to trash?" sabi niya sabay lingon sakin "I dont think so, you can lie to yourself bes, pero you cant hide from it for too long, ayoko lang makipag argue sayo kasi ayokong sirain ang araw natin dahil may defense pa tayo, pero this wont help you at all, it doesnt make any sense," sabi niya napayuko ako sa mga naririnig ko masakit kasi.
.
.
"H-hindi k-kasi--"
.
.
"Ano yun? One day you're deeply inlove with him then the next day you're not? thats bull-- arrgh! daks parang di na kita kilala," sabi niya sakin sabay iling "First you didnt tell me exactly what happened, why all of a sudden, then you started to hid things from me, which you usually dont" sabi niya sabay punas ng luha.
.
.
"I'm sorry daks.." yun lang ang nasabi ko habang nakayuko at patuloy na umaagos ang luha "I-i'm sorry if I hid things from you or to all of you, i-i'm sorry if I made you feel that I betrayed you, but I-i h-have m-my own r-reasons for it" sabi ko sabay punas ng luha.
.
.
"Well, ano pa nga bang magagawa ko daks, desisyon mo yan sinubukan kitang tanungin pero sinara mo ang pintuan" sabi niya habang nagpupunas ng luha "sinubukan kitang kausapin pero sinasarili mo lang, alam mo daks ako lang kasi ang nanghihinayang, alam mo yun yung andun na kayo kulang nalang I do, pero-- " napatigil siya para huminga "I guess I expected too much, well we better get going baka malate tayo, diba mag papractice kapa at ifafinalized mo pa yang presentation mo para sa defense?" sabi niya sabay ngiti.
.
.
After kong maihatid si daks sa isa sa mga room kung san gaganapin ang thesis defense ng mga pysch major ay agad akong nagtungo sa silid kung san nirequest ko sa prof ko nung isang araw na gagamitin ko para ifinalize ang thesis presentation ko. Huminga ako ng malalim bago ko buksan ang laptop ko.
.
.
"Ang weak mo talaga! manunungkit kalang ng buko mabubukulan kapa!" sigaw ko sa bansot na to pano manunungkit nalang eh mabubukulan pa "Eh kasi naman I thought.."
.
.
"Sus I thought I thought utot mo baby! sabihin mo di mo kaya!" panenermon ko sakanya sabay abot ng buko na nasungkit naman andito kasi kami sa bahay ng lola ko sa pampanga "Wow sarap talaga!" sabi ko habang kinukutsara ang laman nung buko.
.
.
"Oo lalo na pag mahal mo ang kumuha para sayo!" sabi nung dwende sa gilid ko sabay halik sa pisngi ko "Tse tigilan mo ako Torres! ikaw ang lalaki dapat ikaw ang nanunungkit eh!"
.
.
"I tried naman diba? pero look what happened?" sabi niya sabay pa cute habang pinapakita ang bukol sa may kaliwang bahagi ng ulo niya di ko mapigilang matawa eh "Haha bukol boy ka pala eh! weak talaga!"
.
.
"Pero love mo naman!
.
"Pero love mo naman!
.
"Pero love mo naman!
.
.
.
.
.
"A-ara?!"

i'll Learn to Love AgainWhere stories live. Discover now