A/N: Kahit walang nagbabasa, hahaha. Pero sa kwentong ito, palaging nasasaktan si babae. Palaging nagwa-walk out. Nadala lang ata ako sa mga nangyayari sa lovelife ko. Charot, lumalablayp na ako, meron ba akong ganon? Hahahaha
Walk Out
Bat pa palagi nalang akong tumatakbo nitong mga nakaraan? Di ko rin kaya alam. Pero bakit nga ba? Naapektuhan ba ako sa mga nakikita ko. Hindi ko alam na kahit simpleng pagkagusto ay nakakasakit rin pala ng puso.
Nag-emote ako kahit nagleleksyon pa si Sir sa harap. Ano ba to! Ibubuhos ko na nga lang sa pag-aaral lahat ng hinanakit ko.
Ng handa na akong makinig. May kumalabit sa likod ko. Di ko alama mo sino kaya dali-dali akong lumingon. Namilog ang aking mga mata ng nakita ko ng malapitanang kanyang mukha. Ang gwapo nya talaga. Intsik na mga mata, matangos na ilong, clean cut na buhok. HAAY! Ano pa ba ang ihihingi mo? Epitome nga sya ng bawat babaeng pinapantasya namin.
"Ahh.Miss? Okay ka lang? Manghhihingi sana ako ng papel kung okay lang? "
Kinakaway nya ang kanyang kamay sa harap ko hababg syay nagsasalita.
Dali-dali naman akong tumayo at pumanta sa prof namin upang pumunta ng CR. Tumango naman si prof at mabilisan akong nag-walk out.
Di napwede to. Na kada makaharap ko sya ay palagi nalang akong tatakbo. Sisiguraduhin kong last nato!
BINABASA MO ANG
Sana Man Lang
Teen FictionDi lahat nakukuha ng atensyon. Ang iba agad silang napagtutu-unan ng pansin Ang iba naman sadyang ang hirap mapansin. Sana man lang kahit konting pagtingin maibugay naman sa akin.
