Destined for Each Other ( O N G O I N G )

5: Muling Ibalik?!!!

** SOLENN's Point of View **

Anong oras na ko nakatulog kagabi dahil... Ewan ko. Hindi ko rin alam kung bakit e. Naguguluhan kasi ako kay Jake. tssss

Kakagising ko lang ngayon kung siguro walang kumatok sakin kanina hindi pa siguro ako magigising. Haaaaay

Its 11am. Tss. Like a boss! /:]

Pagkagising ko, hindi muna ako bumangon, katamad e.

Inabot ko yung cellphone ko sa ibabaw ng side table sa tabi ng kama ko.

32 received messages

9 missed calls

Ano to flood? Una kong chineck yung mga missed calls, puro halos kay Jake meron din ilan galing kay Stephen and Jessa. Yung mga text, halos kay Jake parin. Loko yun a, pasabugin inbox, halos puro sorry lang naman laman nung messages nya. Ilan galing kay Stephen.

Fr.: Stephen Ramirez Epal

 I'm on my way to your house. Your moving out, right? I'll help. See you, my dear.

O_____O

OWMAAAYGHAAAD!!! I almost forgot. Ngayon nga pala ako maglilipat. tssss. Pahamak na Jake kasi yan e. -____-

Nanjan na siguro si Stephen kaya kumatok na yung katulong namin kanina.

Bumangon na ko at naghilamos muna para puntahan sa baba si Stephen.

Pagkababa ko, nakita ko nga sya sa sala, mukhang naiinip na hindi mapakali e. Hahaha.

Nung mapansin nya ko na pababa, tumayo sya at sinabing.. "Finally, your awake." sa tonong inis.

"Why are you here? Who told you to be here? Are we friends?" pagtataray ko sa kanya nung nasa harapan na nya ko.

"No, we're not friends...." at lumapit sya sakin. AS IN MALAPIT!!! Air pleaseeeee.

"We're LOVERS." he added with a smirk in his face. Iemphasize daw ba ang lovers. Kelan pa kami naging lovers. Bat di ko alam? tsss

"When we become lovers? Such a jerk." sabay talikod. Patayin ko sya e. tsss. BV talaga tong taong to. "If you will help me, come with me. Help me pack my things." sabay lakad paakyat sa kwarto ko.

Ramdam ko naman na sumusunod sya.

Habang nasa kwarto kami, walang imikan. Nakaupo lang sya dun sa mini sofa ko. tsss tutulungan daw ak? Talksh*t pala to e.

"Hey! Kala ko ba tutulungan mo ko?" inis na nilingon ko sya.

"Pano kita tutulungan kung hindi mo sinasabi kung anong gagawin." pacool na sagot niya.

"So, it's my fault? Sorry ha, nakakahiya naman sayo." I said sarcastically.

"Okay lang, wag mo nalang ulitin, ha?" todo smile pa si mokong. Bwiseet talaga syaaa.

"Ugggghhh!!!" BV talaga.

Simula nung gera namin ni Stephen, wala na ulit kaming imikan. Ako, nilalagay ko yung mga gamit ko sa mga box, yung mga damit sa maletang malaki. Siya? Ayooown! Sitting pretty lang dun sa mini sofa. Tatayo lang pagbubuhatin na yung mga nilagyan ko ng gamit ko sa kotse.

Pagkatapos KO. Ako lang naman kasi talaga nagligpit ng gamit ko. May nalalaman pa syang I'll help, I'll help jan. Wala naman pala. Nagmeryenda lang kami tas naligo lang ako saglit dahil hindi pa nga pala ako naliligo at pinaghintay ko nalang sya sa labas.

Nung natapos ako, nagpaalam na ako kela daddy at tska dumiretso sa condo unit ko.

Yung kotse nalang ni Stephen yung ginamit namin, konti lang din naman kasi yung gamit ko kasya naman.

Kaming dalawa lang dito sa kotse, wala pa din kaming imikan sa byahe, nakakabingin tuloy yung katahimikan.

Nung hindi ko na kineri ang katahimikan, binuksan ko yung radio sa sasakyan nya.

~~

Muling ibaik ang tamis ng pag-ibig

Muling pagbigyan ang pusong nagmamahal

Muling ibalik ang tamis ng pag-ibig

Sayang naman ang pusong nagma----

~~

Bigla kong pinatay yung rdio. Bwiset naman kasi yung kanta.

Habang ako, bwiset na bwiset narinig kong tumatawa ng mahina si Stephen, yung parang pinipigilan nyang makagawa ng ingay sa pagtawa nya.

Dahil nga tumatawa sya, napalingot agad ko sakanya.

"Tawa tawa ka jan? Para kang baliw." iritableng sabi ko.

Pnilit nyang tumigil sa kakatawa at ngumiti ng parang aso. "Baliw na baliw....

SAYO!" sabay lingon sakin sandali at tinuon agad ang paningin sa kalsada.

"psh" nasabi ko nalang at sa labas nalang ng bintana tumingin. Badtrip kasi bat sya pa ang kasama ko ngayon. Bumabanat pa. Kung hindi lang ako BV ngayon, baka kinilig nako.

"You're really cute when your mad." sabi pa nya na hanggang ngayon hindi parin mawala wala ang malapad na ngiti sa kanyang labi.

"Ewan ko sayo." sabi ko. At walang kamatayan na katahimikan nanaman ang namagitan samin dalawa sa loob ng sasakyan.

Nakarating kami sa condo na binili sakin ni dad. Ngayon ko lang nakita to, maganda, simple. Nilibot ko muna ang kabuuan ng unit. May isang bedroom with cr, sala, kitchen, isa pang cr, and maliit na dining area. Tamang-tama lang para sa independent person.

Ni hindi ko nga alam na sa the fort ako binili nila dad ng condo dahil ngayon lang kasi talaga ako nakapunta dito, buti alam ni Stephen?

Nung napasok na namin lahat ng gamit ko sa unit ko, nagpahinga lang kami, fully furnished narin kasi to, kaya wala na halos akong iintindihin sa gamit.

Umupo kami sa sofa sa sala. Ako dun sa single umupo, sya dun sa mahaba na pwede humiga.

"Umm, pano mo nalaman na dito yung condo ko?" bigla kong tanong sa kanya.

Sinandal nya yung ulo nya dun sa sofa bago sumagot, bali napatingala sya ngayon sa kisame. "Sabi ni tito, and kasama nya kong pumili nito, kasi di----"

Pinutol ko yung sinasabi nya.. "Ah, so your close with my family pala, hindi ko alam ha." sarcastic na pagkakasabi ko tska tumawa ng peke.

"Yea, and alam nila." sabay taas ng ulo nya sa pagkakasandl at tumingin sakin na may smirk nanaman sa kanyang mukha. He's really cute when he smirk, mas lumalakas yung dating nya. But hindi ako magpapadala jan.

Nagtaka ako sa sinabi nyang na 'alam nila'.

"huh?"

Lumapit sya sa kinauupuan ko at lumuhod sa harap ko para magkalebel kami.

"Alam nila na....

We're couple. A long time couple, Bebu."

O_____O       ichura ko.

^______^       ichura nya.

Tinulak ko agad sya pagkarinig ko nun, kaya dahilan na napaupo sya sa sahig.

How I missed to be called Bebu by him :((((( But it brings back all the memories.

"WHAT DID YOU JUST SAY?" pasigaw na sabi ko at tumayo. Tinago ko ang nararamdaman kong sakit at pinilit na ipakitang galit ako.

Nawala ang ngiti nya sa kanyang mga labi, at naging seryoso sya. Tumayo sya sa pagkakaupo sa sahig, bale magkaharap na kami ngayon.

Tumingin sya ng derecho sa mata ko. "Why? We're STILL a couple, right? We never broke up...

Even you leave me many years ago."

And now, all I can see in his eyes is being hurt.