Thieves of Harmony

58' Thanatos

Melizabeth's Point of View

Napatingin ako sa sarili naming bahay noon. Bakit naman ako dinala ni Thanatos dito?

Pinaulanan ko siya ng daggers, pero nagulat ako nang lahat iyon ay mabasag. His stormy eyes became darker, and he looked mad or frustrated.

Muli ko na namang siyang inatake ng kapangyarihan ko, he easily deflected it without even looking at my attacks! Nanatili siyang nakatingin diretso sa mata ko, at hindi ko matago ang matinding kaba ko. Nasaan na ba si Eleusis?

Nagulat ako nang tumawa siya, "Really, Melizabeth? Hinahanap mo siya?"

I scrunched my face, paano naman niya nalaman 'yon? Sa pagkakaalam ko hindi naman siya mind reader. He's the God of Death. "I know you, Angel. You do that face when you're looking for someone."

Ilang beses akong pumikit, ha? Ano raw? "It's not as if we know each other, Thanatos."

Lumapit siya sa'kin kaya't tinutukan ko kaagad siya ng espada para mas lalong hindi makalapit sa'kin. Hinawakan naman niya ang tip ng espada, at muli na naman akong nagulat nang maging kaluluwa nalang iyon. Napa-awang ang bibig ko, at naibaba ko ang kamay ko. I thought the three brothers are the strongest God! Anong ibig sabihin nito?

"They erased me from your memories, I presume," sabi niya habang nalapit pa lalo sa'kin. Hindi ko naman maintindihan ang sarili ko kaya't wala akong ginawa kung hindi umatras. I could not push myself to attack him more.

He licked his lips before smirking at me, "Talk, Melizabeth. Ask. Hindi ako sanay nang ako ang nagsasalita. Where's my fierce angel?"

Yumuko siya kaya't halos magkadikit na ang aming mga mukha, mabilisan naman akong napaatras at kamuntikan pang matapilok, but his arms went to my waist fast pushing my body to his.

Nanlaki naman ang mata ko nang magdikit ang ilong namin, at kaagad ko siyang naitulak palayo. Bumalik ako sa wisyo at pinalibutan siya ng flame shards.

"Why did you bring me here?" Shit, bakit ako nanginginig? Tanong ko sa kaniya. Mukha namang hindi siya nabahala sa mga flame shards na nakapalibot sa kaniya.

"I want you to at least remember me before I do it, Melizabeth," sagot naman niya.

Mula naman sa kamay niya may ipinakita siyang isang bracelet na mayroong beads na tila nagreresemble sa gray skies- storm. "These are beads of memories made by the Titaness of Memories itself, Mnemosyne. These will bring your memories back as of now. Please wear it," paliwanag niya ngunit kaagad akong umiling.

"Those will give me false memories," sabi ko nang maalala ang sinabi ni Eleusis or Lycus sa'kin na 'wag maniniwala sa kanila.

Narinig ko ang pagbuntong-hininga ni Thanatos, "Then let me tell you one thing, my angel. The demon that killed your family was made by the Eleusinians. Naroon kami ni Hades sa bahay niyo noon dahil sa demonyong iyon, ngunit nagulat nalang din kami nang makitang kamukha ka nga ni Persephone. That's just when we created the plan-"

"To use me," mariin kong sabi. "How can Eleusinians make a demon? We are mortals, and we do not have the power to create those things."

Umiling naman si Thanatos, "If we wanted to kill your family, we would have kill them with our own hands, Melizabeth."

Naningkit naman ang mata ko ngunit nagpatuloy siya sa pagsasalita, "You've been seeking revenge to the wrong persons. Believe me, the Eleusinians are the ones who are using you."

Napakuyom ang kamao ko kaya't nadaplisan ng flame shards si Thanatos, golden ichor dripped from his face. Kumirot naman ang puso ko nang hindi ko alam kung bakit.