Plane Crash ➳ N.H

• S E V E N

''Niall?''

''Hmm'' Ik laat mijn hoofd op zijn borst rusten, en ben niet van plan mij te bewegen.

''How is Zack doing?'' Even voel ik Nialls lichaam onder mij wat bewegen, maar hij ligt al snel weer stil. ''He's okay, right?'' Ik hef mijn hoofd een stukje. Zodra onze ogen elkaar ontmoeten kijkt hij snel weg.

En op dat moment weet ik dat Zack niet meer bij ons is.

''He didn't make it.'' Fluister ik. meer tegen mezelf, dan tegen Niall. Ik voel twee sterke armen mij dichter tegen Niall aantrekken en op dat moment laat ik de tranen stromen. Mijn gezicht verberg ik in Nialls shirt, en ik weet dat wanneer ik straks uitgehuild ben, het helemaal nat van mijn tranen zal zijn.

''Sshh, it's not your fault. It's nobody's fault.'' Hij wrijft over mijn rug, en ik voel me al iets rustiger worden.

''But I-'' ''No Saar, you need to listen to me. It's not your fault.'' Ik sla mijn ogen neer, en ga rechtop zitten. We zijn nog steeds in het kleine kamertje waar ik naartoe gebracht was toen ik flauwviel. Er stond hier een soort bed, waar ze mij op konden leggen, en mij in de gaten konden houden.

Ik sta op van het bed, en loop naar het kleine raampje toe, waardoor ik naar buiten kan kijken.

''Don't say that Niall. You and I both know it is. I could have saved him, I just let him die. I'm a bad person Niall. It's better for you to go back to the seats. You can't be friends with me, I'm a monster. A horrible monster.''

Stilte.

Een verschrikkelijke stilte.

Niall zegt niks, ik zeg niks.

Alleen maar stilte.

''You should go.''

Ik kijk naar mijn handen, en begin aan mijn nagels te trekken. Overal waar ik kom, zorg ik voor problemen.

''I'm not going to leave you.''

''Niall, please just g-''

''No!'' Ik schrik van Nialls harde stem, en draai me naar hem toe. Hij is inmiddels ook opgestaan van het bed, en komt naar mij toegelopen. Eén hand legt hij op mijn schouder, terwijl hij me recht in mijn ogen aankijkt.

''Saar, I wont leave you. I'm really not going to do that. I'm not going to just sit there, and be bored.'' Hij wijst even naar de ruimte waar alle passagiers zitten, en richt zich dan weer tot mij. ''I wont leave this freaking room without you.''

''But Nia-''

''No buts. You don't have a choice. You stay here, I stay here. And if you go back, we go togehter. Understood?''

Ik sla mijn ogen neer, en kijk naar de grond, terwijl ik een zachte ''yes'' fluister. Een warme hand maakt plaats op mijn wang, en dwingt mij omhoog te kijken.

''You're not a horrible monster.'' Ik voel mijn buik samentrekken. Nee, dit mag niet gebeuren. Ik kan géén gevoelens voor Niall krijgen. Echt. Niet.

''You're one of my bestest friends, and I really want to keep it that way.'' Zijn mondhoeken krullen omhoog, en ik weet gewoon zeker dat ik nu een glimlach heb, van oor tot oor.

''Niall, from now on, you are one of my bestest friends too. And I wouldn't handle it, if you let me go. So, I think we agree on that side.''

''Best friends?'' Niall steekt zijn hand uit, en zijn zeeblauwe ogen ontmoeten de mijne.

''Best friends.'' Antwoord ik zijn vraag met een glimlach.

''Ah man, screw it.'' Hij haalt een hand door zijn haar, waardoor het lijkt alsof hij ergens over twijfelt. Maar zijn keuze is blijkbaar al snel gemaakt, wanneer ik twee sterke, warme armen om mij heen voel.

''I just needed a hug.'' Zegt hij, met enige speling in zijn stem. Ik durf te wedden dat er een grote grijns op zijn gezicht staat, maar ik zeg niks. Ik wil dit moment niet verpesten.

Als we uitgeknuffeld zijn, gloeien mijn wangen nog na. Het voelde zo vertrouwd, zo goed. En nu weet ik het zeker, ik ben verliefd.

Verliefd op Niall Horan.

--------------------------------------------------------------------

WHOOPWHOOP mwhihihi, ze zijn zo schattig samen ♥_♥

Hopelijk was het weer de moeite waard om te lezen, en zie ik jullie weer bij het volgende hoofdstukje! Hou van jullie (:

Vote/Comment/Follow?

Btw, mijn beugel is eruit, whoopwhoop (((((((:

x Anouk