I'M HOPELESSLY ADDICTED TO YOU [COMPLETED]

CHAPTER 6

"Baby?"
"Baby?"
"Saan kaba galing?"
"Nasan kana?"
"Nandito na ako sa opisina mo"

Oliver's Pov
Nabubuwisit na talaga ako. Nagfefeeling jowa ko na naman si Isay. Kadaminuto, hinahanap niya ako. Grabe hindi talaga niya ako magawang tantanan. Nakakabuwisit. Nagpahatid na lang ako sa driver ko, dito sa bahay. At talagang hindi ako masasayahan kong babalik pa ako sa opisina ko. Raina? Hmm bakit bigla ka na namang sumagi sa utak ko? Atsaka inpernes ang sexy niya! Hot babe kung baga. Bigla ko na namang naalala yung babaeng pinagmukha akong driver! Kapag talaga yun nahanap ko at magkita ulit kami naku! Magkakasubukan talaga kaming dalawa.

SM

JOLIBEE

Anne: Raina! Hantagal mo grabe.

Raina: E nakichika pa ako kay Chelsea.

Sharon: Chelsea?! Ayan ka na naman! Magsasama ka na naman diyan sa babaeng yan.

Raina: Ate, mabuting tao si Chelsea okay?

Sharon: Oo na, mabuti na kung mabuti pero kinokonsenti niya yang paglalaro mo sa buhay!

Raina: Ate, hindi nga ganun si Chelsea.

Anne: Ops! Teka teka? Pwede ba? Kumalma muna tayong lahat. Pretty! Ikaw na ang umorder alam mo na naman kung anong gusto namin.

Vice: Okay no problem!

Anne: Ate Shaw, tama si Raina. Hindi naman talaga nangongonsenti si Chelsea. Actually si Raina talaga ang gustong magpariwara.

Raina: Ay buwisit.

Anne: Ay! Bakit? Totoo naman diba.

Raina: Alam mo, ewan ko sa'yo. Ang hilig hilig mong ibuking ako, kapag ikaw binuking ko talagang hindi kana makakauwi ng bahay.

Sharon: Hoy! At talagang sa harapan ko pa kayo nag-away.

Raina: Argh sorry ate.

Anne: Sorry.

Sharon: Ang akin lang Raina, ayaw kong maging fashion designer ka lang.

Raina: Hindi lang naman basta basta at nilalang yung pagiging fashion designer.

Sharon: I know pero mas maganda sana kung ikaw na ang maghahawak ng business natin.

Anne: Tsk.

Napatingin sila kay Anne.

Sharon: Masyado ka pang bata Anne para humawak ng negosyo.

Anne: Ayy bahala kayo diyan! Pupuntahan ko muna si Pretty. Pretty!

Anne's Pov
Ewan ko ba, pero palagi na lang ang tingin nila sakin bata. Isip bata. Kaya ko rin naman maghandle ng business pero wala lang talaga silang tiwala. Balang araw magsisi din si Ate Sharon na hindi ako ang pinahawak niya ng business. Ayaw ko ngang maging guro,  sila lang itong pilit sakin ke pilit. Ni hindi nga ako mahilig sa bata. Nakakabuwisit naman oh. Minabuti ko na lang na puntahan si Pretty para tulungan sa mga inorder niya.

Paolo's Pov
Bukas ng gabi na nga pala yung celebration party ni Papa. At kailangan kong sunduin si Raina at ipagpaalam kay Ate Sharon. I miss her, at namimiss ko na din ang dating kami. I don't know kung bakit one day bigla na lang kaming naging ganito. Marami ng nagsabi sakin, napaglalaruan lang ako ni Raina, pero I still take the risk. Kahit na alam kong masasaktan lang ako at masasaktan at masasaktan. Mas okay na yung ganito kami kesa naman mawala siya sa buhay ko. I want her to be my wife, but she don't want me to be her husband. It's killing me. At hindi parin magsink-in sa utak ko kung bakit kailangan naming humantong sa ganitong sitwasyon. Am I not enough? Is there a something wrong with me? Nauuhaw na ako. Nauuhaw na ako sa pag-ibig niya, sa sagot niya. At sa pagmamahal na kahit kailan hindi niya mabibigay. Pero as long as Ilove her hindi ako susukong iparamdam sa kaniya kung gaano ko siya kamahal.

Raina's Pov
Nandito parin kami sa SM nagshoshopping lang sina Anne, Ate Sharon at si Pretty. Napakalaking spoiled talaga ni Anne. Lahat ibibigay sa kaniya ni Ate Sharon, ganun din naman sakin pero I know my limits at mas gusto kong pinaghihirapan lahat ng bagay bagay. I want to be a fashion designer pero ayaw ni Ate, at wala akong choice kundi kunin ang Business Management. Habang nag-aaral ako nun, sumasideline na ako sa shop ni Chelsea kaso nung nalaman yun ni Ate pinalayo niya ako kay Chelsea dahil tingin niya gumagawa lang ako ng katarantaduhan. At nung natapos akong mag-aral napagtanto ko na masaya rin pala ang lumabag sa mga rules ni Ate. Umuwi ako ng late, naglalasing ako kasama ang mga kabarkada ko at si Chelsea alam lahat ito ni Anne, minsan nga sinasama ko pa siya para hindi magsumbong. Hanggang sa nakasanayan ko na. Lakwatsya doon lakwatsya dito. Naging laman ako ng pantasya ng mga lalaki sa bar. You want to know why? Sa tuwing nalalasing ako, tinatagtag ko yung bra ko at hinahagis kung saan-saan. I don't know why pero ugh ang sarap sa feeling. HAHAHAHAHA. Simula nung hinawakan ko ang business namin, mas lalong dumami at dumagsa ang mga lalaking nagpantasya sakin sinubukan nilang manligaw at lahat sila hindi pumasa sa standard ko. I have a high-standard pagdating sa mga lalaki. Mapili ako. At kapag ayaw ko sa isang lalaki, kailanman hindi ko siya gugustuhin. Hmm pero yung Oliver na yun, may something sa kaniya buwisit siya. Hindi naman kasi siya nagpakilala argh! Baka mapatay ako nun kapag nagkita pa ulit kami o kaya kapag nakilala niya ako. Wag naman sana.
I love my life dyusko woaa!

Vice: Hoy Te! Tara na! Kaloka ka kanina kapang tulaley. Okay ka lang ba?

Raina: Hay! Tulaley ako kasi hindi ako okay.

Vice: Aysus! Lalaki na naman ba yan Ate?

Raina: Ano kaba! Hindi ba pwedeng gutom lang ako kaya ako natutulala.

Anne: Hoy tara na!

Sharon: Okay ka lang ba Raina?

Raina: Medyo po sinamaan lang ako ng lasa.

Sharon: Kung ganun tara na. Wala ka na bang bibilhin.

Raina: Wala na po.

Sharon: Ikaw Anne?

Anne: Naku Ate! Wala na let's gora na.

Vice: Gusto mo ba Ate ako na magdala niyan.

Raina: Wag na kaya ko naman.

Biglang nabitawan ni Raina ang paper bag na hawak niya.

Sharon: Ano bang nangyayare sa'yo?

Pinulot naman niya ang paper bag.

Sharon: Formal dress? Para saan ito? Saan mo gagamitin?

Raina: Ah-eh. Ate kasi hmm.

Sharon: Raina! Magsabi ka ng totoo.

Raina: Hmm ininbitahan kasi ako ni Paolo. Hmm small celebration lang naman.

Sharon: So wala ka talagang balak magpaalam sakin?

Raina: Ate naman.

Sharon: Hay naku bahala ka!

Sabay walk out ni Ate Sharon.

Anne: Naku, lagot ka.

Raina: Tse!!!!