MY BOYISH FIANCE

Chapter 18

Isang linggo na ang nakalipas simula Nung umalis ako sa bahay namin ni Arris at isang linggo na din akong Hindi pumapasok. Alam ko kasi pag pumasok ako ay mag kikita kaming dalawa at wala pa akong tamang lakas na loob para gawin yun. Ang makita siya!

Wala din namang reklamo yung parents ko na umuwi ako I just told them na nag bakasyon lang ako dito sa bahay dahil na miss ko sila.
Tinanong nila ako kung bakit daw di ko sinama si Arris and I just answer them na miss niya na rin ang parents niya kaya umuwi din dito sa kanila.

See I'm a great liar.

Sobrang bored na ako dito minsan naisipan kong lumabas but heck hindi ko kaya! Baka mag kita kami Nung Arris na yun.

Kasalukuyan akong nanonood ng TV dito sa sala namin ng may biglang nag doorbell.

May bisita ba sila mommy?

"Sweety paki tingnan kung sino ang nasa gate" sigaw ni mommy galing sa kusina namin.

Tamad naman akong tumayo "alright"

Mag lakad ako palabas ng bahay namin tsaka lumapit sa gate namin agad kong binuksan ang gate at halos di ako makahinga ng makita ko kung sino ang nasa labas.

What the hell is he doing here.

Mabilis kong isinara muli ang gate napahawak ako sa puso ko ng bigla itong pumintig ng malakas.

What the?

Kinakabahan ba ako? Bakit naman?

"Yesh please let's talk" Saad ni Mr epal galing sa likod ng gate.

Huminga ako ng malalim at kinalma ang sarili ko.

Shit his voice I miss his voic-damn what the hell am i thinking.

"Wala tayong pag uusapan" malamig kong sinabi kahit ang totoo ay nanginginig na ako sa di malamang dahilan.

"Please yesh let's talk I'm sick of thinking about you" pag susumamo niya

"Umalis kana Arris I don't need you here at wala tayong pag uusapan"

"But yesh" rinig ko ang hina ng boses niya

Binuksan ko ang gate

"Leave" I said coldly

Tumungo siya "I'm sorry" sabi niya

Bigla namang sumikip ang dibdib ko.

Sorry?? Really?

Nakita ko ang unti-unting pag atras niya. Akala ko tuluyan na siyang aalis but I got it wrong tumigil siya sa kalagitnaan ng pag atras niya. Mag kaharap parin kami ngayon.

"Leave now Arris" aniya ko ng mapansing di na siya muling gumalaw pa

Umiling siya habang may bigong ekspresyon. What was that?

"Mag usap muna tayo Yesh kahit sandali lang please?"

"Wala tayong pag uusapan ano ba bat ang kulit mo!" Naiinis kong sagot

Bakit napa persistent niya bat di nalang siya umalis at at hanapin niya yung ex girlfriend niyang naging dahilan kung bakit nakuha ang first kiss ko. Bwesit!

"Meron yesh marami" sagot niya rin sa akin

Tinitigan ko siya ng matalim.

"Look Arris if it is all about the kiss it's fine ok" I lied. No it's not naiisip ko palang na kaya niya ako hinalikan noon is because he mistook me as his ex. Biglang kumurot ang puso ko

Whattafek why am I suddenly feel this kind of strange feeling?

"But why does your eyes telling otherwise Yesh. Look I'm sorry yesh please I'm willing to kneel down in front of you mapatawad mo lang ako" he's expression were serious

Napatitig ulit ako sa mukha niya and for a moment I saw him wreck behind those serious face.

Am I hallucinating?

"Forget it Arris I already forgive you and it's just a kiss let's not make it big deal" sagot ko at nag iwas ng tingin

Let should not make it big deal my ass. Just great self your a bad liar.

"But it's big deal yesh" sagot niya at humakbang ulit palapit sa akin.

What the hell is he doing?

"Yesh its a big deal for me so much big deal" untad niya ng makalapit.

I was caught off guard I stiffened di agad ako nakagalaw.

He held my hands and squeeze it lightly. "Umuwi na tayo" pag sumamo niya.

Ano bang!

"You said you already forgive me right? And you said the kiss isn't big deal so the question is why did you left our home?" Mas lalo pa siyang lumapit.

He closed the distance between us halos di na ako makahinga my heart pounded so past like I run for a million miles

What the freak is this weird feeling? Kanina ko pa napapansin ah simula Nung makita ko siya.

"I miss you" sabi niya at Akmang yayakapin ako. Ng biglang narinig namin ang boses ni mommy na papalapit.

"Oh Ayesha sinong nanjan?" Boses yun ni mommy at ramdam kong nasa likod ko na siya.

"Its--"

"Ay si Arris lang pala my handsome soon to be son in law" humalakhak si mommy. It's not surprising that she seen Arris, Arris is taller than me in fact hanggang baba niya lang ako kay for sure madali lang siyang manotice ni mommy.

Argh so frustrating.

"Come in ijo , Ayesha papasukin mo si Arris dito sa loob mauuna na ako sa loob mag hahanda lang ako ng pagkain dito kana kumain ijo nag luto ako ng sinigang at adobo one of yesha your soon to be wife favorite" ani ni mommy. Geez she's too nosy. Can't she see? We're in this awkward situation.

Ah!Minsan naiisip ko talaga kung manhid lang ba si mom or what why can't she seem to notice the heavy and awkward atmosphere!

"Ok tita dito na po ako kakain nagugutom na rin po kasi ako eh" this time napalingon ulit ako lay Arris he's similing but it didn't reach his eyes though.

"That's great then sumunod nalang kayo mag hahanda lang ako" mom said before finally leaving us. Ngayon kami nalang ulit ni Arris ang natira.

Gumalaw ang kamay niya along with me. Bumagsak ang tingin ko dun and darn it.

Hawak niya pa parin pala hanggang ngayon ang kamay ko.

Agad kong binawi yun he got alarmed with what I did.

"Oh sorry" sabi niya at nag kamot ulo.

I stared at him blankly.

"Go home now Arris " malamig kong usal

"Huh? Why would I?"

"Just go home wala akong time makipag usap sayo and I'm busy" sabi ko sabay iwas ng tingin. Kasi sa twing nakikita ko kasi ang mata niya bigla nalang nababaliw ang puso ko bigla bigla nalang tumitibok ng malakas like walang hiya ng yan Anong nang yayari sa puso ko?

"Na-ah tomboy nakalimutan mo ata na inimbitahan ako ng soon to be mother in law ko na dito kumain?" Then he smirk before passing me at pumasok na siya sa loob.

Napamaang ako at napa kurap kurap ng ilang Segundo. Walang hiya ang kapal ng mukha!

Great just great and now I will be eating with him like shit!

@coldsummer30💛