MELAI'S POV
"Min can you get me a cup of coffe? pleaseee"
"Yes Madam"
"Min?"
"Yes Ma--"
"Melai po. hehe"
Ngumiti lang sakin si Min saka umalis ng room / office ko.
Ayos nga eh, after the event, si Jio and Jia na ang naging mentor/teacher ko when it comes to running a business. Wala kasi akong kaalam alam sa business ng magulang ko. Buti na lang at hindi nila ako pinababayaan dito.
"Here's your coffee."
"Thank you Min."
Inilapag nya yung tasa na kape sa tabi at saka ngumiti ulit.
Humigop lang ako ng isa , saka tumingin ulit sa papel sa harap ko. Ito kasi yung pinapa-aral sakin ni Jia.
"Melai."
"Hmm."
"maSaya ka Ba?"
Napatingala ako kay Min, nagulat kasi ako sa tanong nya, hindi dahil sa tagalog yun, kahit kakaiba sa pandinig yung accent alam mong punong puno ng emontion yung pagkakatanong nya.
"Huh? ah, why'd you ask? Umm of course I am." i smile at her.
Hinawakan nya naman ang kamay ko at tiningnan ako sa mata.
"But, your eyes? looks maLungkot.,"
"No Min, maybe i'm just tired., hehe"
"Melai, you can lie to us but not to your self. I know you not happy."
"Min, i am happy, promise !"
Umiling lang sya, ramdam ko yung pag-aalala sa mga mata nya.
Ang totoo? masaya naman talaga ako eh. Masaya ako na nakikita silang masaya, masaya din ako kapag napapasaya ko sila.
Pero,
May kulang.
Kapag nag-iisa na lang ako sa room ko. Hindi ko maiwasang malungkot at mag-isip. Palagi na lang lumilipad ang isip ko, bumabalik sa ibang lugar at panahon.
Alam mo yung nakatingala ka pero tagos tagusan ang tingin mo? tapos parang tv screen ang bawat paligid dahil sa mga ala ala na nag-aappear.
CITEȘTI
♥When the Gang Master MEETS the Little Kung Fu Master♥ FINISHED
Ficțiune generală-Maliit mang iturin pero, wag ka! sa isang iglap lang kaya kang mapatumba...Melissa o kilala bilang Melai ay isang babaeng hindi nabiyayaan ng tangkad :( pero ubod ng lakas...Pano nalang kung ang little kung fu master ay makahanap ng katapat nya---i...
