The God Has Fallen

Episode 22

Episode 22

FOUR YEARS PASSED...

"ADI!"

Napalingon agad ako sa pinagmulan ng boses. Hindi ko pa siya makikita kung hindi pa siya nagtatalon. Napapalibutan kasi ako ng mga taong nakikipagsiksikang katulad ko. Amoy kili-kili na rin tuloy ako.

"Granny J, nandito po ako!" Kinawayan ko ang matandang babae.

"Andito ka lang palang, depungas ka!"

"Nadala niyo po ba?" tanong ko sa kanya nang makalapit siya sa akin. Payat lang naman si Granny J kaya madali siyang nakasingit sa mga tao.

"Ay, hija, tignan mo nga ang sarili mo, pawis na pawis ka na." Humugot agad siya ng tuwalya at pinunasan ang mukha ko. "Ayusin mo nga ang sarili at baka magka-anghit ka."

"Ayos lang po ako. Nadala niyo po ba yung mga costumes at props?"

"Heto." Hila-hila niya ang isang malaking plastic bag. "At hindi lang yan ang dala ko."

"Po?"

"Dala ko rin ang Lola Imang mo."

Sumulpot si Lola Imang sa likuran niya. Nagmamantika ang matanda. "'Musta ikaw?"

Napangiwi ako. "Granny J, bakit niyo po siya dinala dito?" sermon ko nang pabulong.

Napangisi siya. "Hayaan mo na at gusto rin talagang mag-artista."

Napakamot ako sa ulo. May problema kasi sa pagsasalita si Lola Imang. Pero wala naman siyang sayad or sira sa tuktok. Sadyang hindi lang talaga siya makabuo ng pangungusap sa tuwing nagsasalita siya. Ayoko lang naman kasi na lokohin na naman siya ng mga tao kaya ayaw ko siyang pinapasama sa mga ganito.

Ngumiti sa akin si Lola Imang gamit ang makakapal niyang mga labi. "Hindi magpapasaway si ako."

"May magagawa pa po ba ko, eh nandito na kayo," ani ko habang napapakamot sa aking ulo.

Biglang may pumito nang malakas kaya nagkagulo ang mga nagsisiksikang tao.

"Nandyan na si Mayora!" hiyawan ng mga kasama namin sa kumpulan ng mga nakaabang.

Senyales ito na narito na si Mamala kaya humanay na kami paharap. Si Mamala ay isang matandang dalaga na may maliit na ulo. Mga nasa edad sikwenta siguro siya. Maporma, plakada ang make up, yayamanin ang suot na damit, sapatos at alahas. Sa aniyo naman ay makinis ang balat at may malusog na pangangatawan. Kung pagmamasdan siya mula sa malayo ay para siyang isang drum na tinubuan ng paa. Siya ang nagsisilbi naming manager dahil isa siyang role recruiter.

"Listen!" sigaw niya matapos tumingin sa papel na kanyang hawak. "Kailangan ko ng mga magsasaka."

Nagkagulo ang mga taong nakahanay at nakipag-unahan makalapit lang sa kanya. Nakipag-unahan na rin kami ni Granny J.

"Ako po, Mayora. Perfect po ako diyan." Mabuti at nakalapit agad ako sa kanya.

"Adi." Umikot ang bilog niya sa mga mata. "Magsasaka ang kailangan ko, hindi anak ng druglord. Look at yourself. May magsasaka ba na ganyan kakinis at kaputi?"

"Po?"

"Ano pang dala mong props dyan?" yamot na tanong niya. Kilalang-kilala na ako ni Mamala dahil suki na niya ako sa page-extra. Minsan, kapag hindi fit sa akin ang role ay hinahanapan niya ako ng iba.