Son öpücük

45 12 3
                                    

'Hep böyle mi olacak?'

Jules.Seni hep seveceğim,biliyorsun.

'Böyle olmak zorunda.'

'Sensiz ne yapacağım,nasıl yaşarım?' Gözlerinden yaşlar süzüldü yanaklarına.

'Nerede olursan ol,kimle olursan ol,seni bulacağım.Sen benim ruh eşimsin.'

Ona son kez sarıldım.Saçlarının kokusunu burnuma çektim,bu kokuyu unutmak istemiyordum,bahar çiçeklerini andırıyordu.Dudaklarına bir öpücük kondurdum.Yavaşça arkamı dönerken o gözlerimin önünde biçim değiştirmeye başlamıştı.Her dönüşüm gecesinde olduğu gibi büyük bir ışık patlaması oldu.

Sabaha karşı uyandığımda Jules artık yoktu.

VedaWhere stories live. Discover now