CHAPTER 7
Sa kabila ng mga binili nyang mga bagong damit dito ay madalang pa rin nya itong makitang suot ang mga bestidang pinabili nya pa sa isang kaibigang babae. Lagi pa rin nitong suot ang maluluwang na pajamas nyang kulay puti at ang maluluwang na t-shirt na pag-aari nya din. Tuwina'y napapailing na lang siya. Sumasakit lang ang ulo nyang kakapangaral dito na hindi rin naman nito iniintindi.
Madalang nya ring makitang suot nito ang mga pinamiling sapin sa paa. Sanay itong nakayapak na ipinagtataka nya dahil kahit ganoon, mamula-mula pa din ang talampakan nito na animo parang laging masusugat pag nakatapak ng matigas na bagay.
Dumating si Johann isang hapon galing sa eskwelahan. Pagbukas nya ng pinto ay bumungad sa kanya ang nakabukas na tv sa living room.
He saw her daughter lying with Aya in the sofa bed, both were sleeping like an innocent angel.
Nakaunan ang anak nya sa mga braso ni Aya, habang si Aya naman ay nakayakap sa anak nyang animo pinoprotektahan ito sa pagkahulog.
Lumapit sya sa kinahihigaan ng mga ito at pinagmasdan ang natutulog na anak. He picturized the image of Clarisse to Aya.
Marahil kung nabubuhay lamang ang asawa niya, lagi nya itong makikitang kasama si Sherie at katulad ng mga oras na iyon na yakap din nito hanggang sa pagtulog ang bata.
He started at the innocent face of Aya.He couldn't imagine na makakasundo nito agad ng ganoon kadali ag anak niya.
Sherie was very sweet. Pero pag hindi nito kilala ang isang tao, hindi ito madaling i-please.
Just like with Yvonne. Matagal na nitong kilala ang dalaga pero lagi na'y suplada ang dating ni Sherie dito, unlike to Aya.
Kung hindi nga lang sya nagtitiwala kay Aya, iisipin niyang, Aya might've used potion to like her daughter. But indeed he trusted Aya from the very start.
Lumuhod sya para pumantay ang mukha niya sa mukha ng anak, he didn't notice that Aya's face was also close to his.
Hinawi niya ang ilang hibla ng buhok sa pisngi ng anak, bago dahan-dahang inilapit ang mukha dito para kintalan ng halik sa pisngi, only to find out that Aya's lips also touch the bareness of his forehead.
He smell the innocent scent of Aya. So simple, yet so sweet.
Dahan-dahan nyang inilayo ang mukha na parang napasong tumayo sa kinaluluhuran. Mabilis na tumalikod at dahan-dahan ding lumakad palayo.
Ngunit bago pa nya naihakbang ang paa sa ikalimang hakbang narinig nya ang tinig ni Aya.
"Johann.. "
Lumingon sya sa dalaga, only to find out that she was still sleeping. Eye were close and still no sign of awakeness.
He stayed a little bit longer standing, nagbabakasakali sya na baka gising ito. But Aya might've already pull into her deep sleep. Pinabayaan na nya ito.
"Manang, papasok na po ako. Iyong bilin ko ha? Wag na wag po kayong magpapapasok ng hindi niyo kakilala." ani Johann ng umagang iyon bago umalis papunta sa tinuturuang unibersidad.
