You

9.

   Хичээлдээ иртэл Тэхёны уур гараагүй байгаа нь илт байв. Тэгэхээр нь би түүний хажууд очиж суугаад:
- Чи уурлаад байгаа юм уу? Тээээ битгий уурла л даа тэгэх үү. Алив тэгвэл нааш ирж бай даа. Гээд яасан гээд ойртонгуут нь хацар дээр нь үнсэж орхилоо.

    Инээмсгэлэн түүн рүү хартал тэр гайхан харж байснаа гэнэт л инээж эхэллээ. Яагаад инээгээд байгааг нь ойлгоогүй ч уур нь гарсанд лав баяртай байна. Тэр бас л гэнэтхэн инээхээ больж нухацтай харснаа:
- Зүгээр л уучлаарай гэсэн бол уурлахгүй л байсан шт. Өө хайран хацар минь ирээдүйн эхнэртээ хадгалж байсан юм сан гэв. Би ч тэрний өөдөөс инээн сууж байтал Жонгүг ирж байгаа нь харагдав.
"Хөөе юунд ингэж инээгээд байгаа юм. Би ямар нэг юмнаас хоцорчихсон уу?"гэхэд нь Тэхён :
Найз минь, чи мөн ч олон юмнаас хоцорсон доо өмнө нь ч тэр одоо ч тэр гэв.
Жонгүг: Яасан юм?
Тэхён: Би чамд гоё юм хэлэх үү?
Жонгүг: За
Тэхён: Жимин л байхгүй юу даа. Тэр чамд с-------- виөобьобобтрёрөх
Жимин: Юу ч биш дээ энэ л тэнэгтэж байхгүй юу эхэхэхэ
Жонгүг: Та хоёр ч хурдан дотносоод авчээ. Ингээд байвал би ард нь хоцрох нь байна шүү.
Тэхён: Угаасаа одоо Жимин надаас холдож чадахааргүй болсоон. Тийм биз дээ Найз аа ~~
Би: Эхэхэхэхэх

Ямар хорлонтой амьтан бэ энэ одоо. Хараал идсэн амаа хамхих юу нь тийм хэцүү байна.

Би: За за би үдээс хойш л хичээлтэй. Ингээд явлаа. Тэ уур чинь гарсан гэж найдаж байна. Дараа уулзъя.